Nobelprijs - déjà-vu

In de wereld van 'gloom and doom' is humor schaars, dus mogen we Dmitry Orlov hier best als een witte raaf, of liever als een zwarte zwaan beschouwen. Hij is van oorsprong Russisch, maar emigreerde als twaalfjarige met zijn ouders naar de VS. In de USSR was hij niet meer welkom, totdat de boel daar begin jaren '90 in elkaar stortte. Toen ging hij terug en maakte de val van het Sovjetrijk van nabij mee.
Hij werd bekend door de parallellen die hij trekt tussen de huidige ontwikkelingen in de VS en die in de nadagen van de USSR en publiceert daarover op zijn blog, ClubOrlov, zoals nu bijv. [mijn vertaling]

OBAMA KRIJGT GORBATSJOVs PRIJS VOOR DE VREDE

Zoals ik al eerder heb gezegd, Obama is de nieuwe Gorbatsjov, diezelfde brede glimlach achter de afbrokkelende façade van een wereldrijk, dat gezicht van een sympathieke 'loser' die niet bedreigend overkomt. Gorbatsjov ontving zijn Nobel Troostprijs in oktober 1990. Iets minder dan een jaar later bestond de USSR niet meer en zat hij zonder werk.

Door hem de Prijs voor de Vrede te geven bracht de Nobel-commissie werkelijk iets goeds teweeg: het bevestigde hem in zijn leiderschap, verleende hem legitimiteit en droeg eraan bij dat de greep van de conservatieve krachten in Rusland verzwakt werd, zodat de coup die ze pleegden om de macht in het instortende rijk naar zich toe te halen mislukte.

Gorbatsjov verdient zeker lof voor het feit dat hij ervoor zorgde dat de USSR met een zucht uit elkaar viel en niet met een dreun. Laten we hopen dat het Barak Obama lukt de USA net zo soepel in elkaar te laten zakken, met weinig ophef en zonder al te veel bloedvergieten. Voor de toekomst wens ik hem een lange en gelukkige werkloosheid toe.

GORBATSJOV KRIJGT NOBELPRIJS VOOR DE VREDE
door Jonathan Steele, the Guardian, in Moskou
dinsdag, 16 oktober 1990

President Gorbatsjov kreeg gisteren 's werelds grootste troostprijs uitgereikt. Hij nam de Nobel onderscheiding in ontvangst als de grote verliezer van de Koude Oorlog. Daarmee werd hij de eerste communistische leider die deze trofee ter waarde van £360.000 kreeg toegekend, nadat hij het systeem waar zijn partij de afgelopen 70 jaar aan heeft gebouwd bij het oudvuil had gezet.

Het Comité dat de Nobelprijs in Oslo uitreikte, formuleerde het weliswaar iets anders, het prees de heer Gorbatsjov voor 'zijn vooraanstaande rol in het vredesproces' dat zich momenteel in bepaalde delen van de wereld voltrekt...

In Moskou, dat te lijden heeft onder een tekort aan dagelijks voedsel en gebruiksgoederen, was de stemming minder uitbundig. Toen de voorzitter van de Opperste Sovjet, Anatoly Loekyanov, het nieuws aan de parlementsleden bekend maakte, klonk er een applaus dat wel bijna vijf seconden duurde. Gennady Gerasimov, de woordvoerder voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken, merkte op: 'Wat we wel moeten bedenken is dat dit beslist in een andere categorie thuishoort, dan de prijs voor Economie...'

... En ook nu gaat het bepaald niet om de Nobelprijs voor Economie. Wat dat betreft, het financiële gat dat de USSR achterliet was een heel stuk kleiner, dan het huidige.

Nu zijn er mensen die daarom denken dat Obama zijn werk niet goed doet. Dat is niet hard te maken. Het komt eerder doordat zijn baan zelf niet deugt. Het is niet zozeer een slechte baan, het is een uitgesproken klerebaan. Maar iemand moet dat werk doen, en diegeen heeft zojuist een Nobelprijs gekregen, dus dan moet er toch iets zijn dat hij goed doet.