zaterdag 24 december 2011

O'Leary on EUrocracy: a Christmas Treat

Never mind Nigel Farage's scorching rants in the European Parliament, here's Michael O'Leary of Ryanair fame heaping his entrepreneurial disgust on the toothless lion's head in its very den, the Brussels' EU Innovation Convention.

From Politics.ie - Extremely fast, pungent and theatrically funny.

zondag 20 november 2011

Eurocalypse now

Good morning. This is your captain speaking. Welcome aboard, folks. We promise you the most enervating voyage of a lifetime, seeing your investments, savings, pensions, as if by magic, snap back to their substance of origin: i.e. thin air. Fasten your seat belts, for we're in for the roughest of rides.

As some of you may know our craft's propelled by debt power. The more you borrow and spend, the faster our climb. Up to a certain height, that is. If there's too much leverage, caused by too much debt vapor in our tanks, suddenly, the engines will stall and after a short Wile E. Coyote-like, delusive spell down we'll go, our tanks being flushed in the process.

Most of you will suffer from giddiness during this dive, which will invoke the necessary recklessness to up any ante and dodecatuple the stakes. Can you smell a leveraged buying opportunity here, folks? It will lend us virtual breathing space, in which everyone so inclined can beg the ECB (Easy Credit Bestower) for a stash of fresh cash, and jolt our craft back up into the plutosphere until its next and, supposedly, fatal nosedive.

Now, however brief your attention span, for a moment, shift at least one eye from your android to the next porthole near you. You may notice we're not up here alone. Several smaller craft are chasing our tail, sucking our tanks dry as we fly. These are so called 'flying PIIGS' who once took wing when credit was cheap, but are now floundering, but for your dauntless dedication to Keynesian economics and fractional reserve banking.

New leverage is needed fast, folks, trillions of it, for apart from those doomed PIIGS, different leeches are syphoning off the precious credit from our banks… er, tanks. Oh, my God! What's that! Right over our head, caught up in a deadly tailspin, aaargh, it's the Monster of Bankenstein! It's banking into our flight path, tapping power from our engines. Bail! Bail! Bail as fast you can, folks, lest we crash! Craaash!

Meanwhile, on the ground, Mrs. Merkel is plotting an overhaul of the whole EU-pact and to do away with national democracy in a rather offhand manner.

Will the once free nations of the continent submissively yield to a Franco-Prussian power grab under EUSSR auspices? Hardly, methinks, as Britain's Foreign Office is preparing for riots in Europe.

zondag 30 oktober 2011

Zijn die eurocraten nou helemaal bedonderd

De schrik slaat je om het hart, als je leest wat de eurocraten - met name de strenge, Duitse tak - zich voorstellen bij het ESM - het Europese Stabiliteits Mechanisme - de opvolger van het EFSF.

Bekijk de volgende video… "and be afraid, be very afraid."
The Telegraph, Daniel Hannan: "A German view of the bailout deal", 30 okt. 2011.
En ook - ZH Video: The Shocking Truth of the Pending EU Collapse, 20 dec. 2011.
UPDATE 24 jan. 2012
The Prudent Investor on ZH: EU finance ministers push through ESM Treaty in fishy fly-by-night move.
Waaraan nog kan worden toegevoegd, dat de EU Commissie Jacques Santer voordraagt als toekomstig hoofd van het ESM, een man die eerder als hoofd van de Commissie zelf werd geschorst, wegens ongeoorloofde financiële praktijken! Zie de reactie van een MEP op dit nieuws in The Telegraph ^) van 24 jan. 2012. (zie voetnoot)

Hier een paar hoofdpunten uit het ontwerpverdrag uit een blog van Mike Shedlock [Mish] - mijn vertaling.

  • Artikel 8 - Garantiekapitaal 700 miljard euro;
  • Artikel 9 - Leden van het ESM verplichten zich aan betalingsverzoeken binnen 7 dagen te zullen voldoen, zonder recht op beroep en onvoorwaardelijk;
  • Artikel 10 - verleent aan het ESM-bestuur de bevoegdheid de hoogte van het garantiekapitaal te wijzigen en Art.8 aan te passen;
  • Artikel 27 - Het ESM is gevrijwaard van elke vorm van wettelijke aansprakelijkheid. Het ESM kan lidstaten in rechte aanspreken, maar andersom niet. Het ESM staat boven de wet: Geen regering, parlement of enig andere instelling, noch enige wet kan het ESM of zijn organisatie iets ten laste leggen;
  • Artikel 30 - Bestuurders en personeel van het ESM worden gevrijwaard van wettelijke aansprakelijkheid ten aanzien van hun daden (…) en genieten onaantastbaarheid ten aanzien van hun officiële stukken en documenten.
Mish merkt daarbij op: "Er zijn geen onafhankelijke toezichthouders en bestaande wetgeving is niet van toepassing. Daarmee worden de nationale begrotingen van de afzonderlijke eurolanden bepaald door één enkel, ongekozen orgaan, dat aan niemand verantwoording hoeft af te leggen en dat boven de wet staat."

Het vooruitzicht om onder een dergelijk regime te moeten leven is voor EU-staten die nog niet tot de eurozone behoren, aanleiding om hun voornemens te herzien. Tsjechië, dat er in 2003 voor koos om t.z.t. tot de EMU toe te treden heeft nu zo zijn bedenkingen en wil - gezien de gewijzigde omstandigheden - een volksreferendum uitschrijven, een initiatief dat navolging verdient.
Daar hoefden we niet lang op te wachten: Papandreou schrijft een bindend referendum uit. Hoe enthousiast zijn de Grieken nog over het Europese "hulp" pakket, waar 27 regeringshoofden en 'the Two Stooges' hun kostbare nachtrust voor hebben opgeofferd? Het lijkt een dappere - met de moed der wanhoop - en mogelijk tactische zet van Papandreou. Hij kan er een nieuw mandaat aan overhouden, maar de gevolgen zullen groot zijn, voor Griekenland, voor Europa en voor de democratie, tenzij de euro al vóór het referendum aan eigen zwakte bezwijkt.
Peter Tchir on ZH 3-11--2011: Greece, eurozone or not? Slavery or Freedom?
Het eerste land dat op eigen initiatief uit de euro stapt, zal iedereen verrassen. Ik denk niet dat dat Griekenland zal zijn, tenzij gedwongen - 72,5% van de bevolking wil ondanks alles in het euroblok blijven. Ik ga ervan uit dat het Italië wordt. [UPDATE 21 juni 2012 - Italy flies the new-lira.]
Peter Tchir on ZH 1-11-2011: Will Italy re-denominate back into the Lire?
Paul Krugman on ZH 2-11-2011: Krugman warns of Gigantic Bank Run and New Lira.
Barclays on ZH 9-11-2011: Voor Italië is het gebeurd - rente op 10-jarige staatslening boven 7%
De grootste verrassing zou natuurlijk zijn als de Duitsers tot de enig juiste conclusie komen dat ze zonder euro beter afzijn en zelf de stekker eruittrekken - WikiLeaks. Volgens Reuters is het uur nabij:
9-11-2011: Door Frankrijk en Duitsland wordt gesproken over het opbreken van de eurozone!

Van de week was er een nieuwsitem, waarin studenten van de economische faculteit van de Erasmus Universiteit Rotterdam naar hun mening gevraagd werd over hoe de eurocrisis moest worden opgelost. Op één vrije geest na, die de oplossing zag in een terugkeer naar nationale valuta, verklaarden alle anderen zich voorstander van meer macht aan Brussel.
Zijn die schapen op hun twintigste al zo gebrainwashed dat ze geloven dat problemen waar nationale overheden zich al in verslikken, opgelost zullen worden als je bureaucraten die in het verleden in alle opzichten gefaald hebben, zonder een rechtstreeks, democratisch mandaat de macht geeft over een lappendeken van staten met samen een half miljard inwoners met zeer uiteenlopende culturen en belangen? Het is te treurig voor woorden, want de jeugd, naar men zegt, heeft de toekomst. Anderen zeggen: Zalig is de jeugd, want zij zal de staatsschuld erven. Misschien willen ze daar in Rotterdam nog eens over nadenken.*)

Het is mijn stellige overtuiging, dat de eurocrisis binnen de huidige structuren eenvoudig niet op te lossen is. Daarvoor dienen er eerst een paar stappen teruggezet te worden, en grote stappen. De EU is al veel te complex en met elke eurotop maken de politici er nog meer spaghetti van, zonder dat ze overzien wat ze doen - de neveneffecten verergeren de chaos.
In moeilijke tijden moeten we voor effectief beleid terug naar kleinere structuren. Ieder land dient weer zijn eigen koers te kunnen varen zonder de Brusselse 'red tape'. Dat is in het belang van de burgers van nationale staten en in het belang van de democratie. De Europese Gemeenschap was een mooi idee, maar de poltieke elite is ermee aan de haal gegaan en heeft er een verstikkend, ondemocratisch en bureaucratisch monster van gemaakt.
Concentratie van macht leidt tot een verstrengeling van belangen en biedt een uitnodigend aanknopingspunt voor lobbyisme. Belangengroepen met diepe zakken winnen het daarbij altijd van lokale en individuele waarden.

Dus recht voor z'n raap doe ik een oproep aan de Tweede Kamer en pleit ik voor:

  • De Brusselse parasietenclub is volkomen 'clueless' º) en kan gemist worden als kiespijn - wijs ze hun plaats. De EU is niet too-big-to-fail, wel too-big-to-bail.;
  • Roep premiers die zonodig moeten meebeslissen over zaken die ze niet kunnen overzien, tot de orde. Laat hen afstand nemen van het Brusselse vergadercircus en prioriteit geven aan het oplossen van de problemen in eigen land. Laat hen leidinggeven, daar zijn zij uiteindelijk voor benoemd, niet als bijbaantje naast hun zelfgecreëerde hobby, "Europa";
  • Elke bailout leidt tot meer bailouts en het is bovendien weggegooid geld, dus stop de bailouts ten koste van belastingbetalers;
  • Geen EFSF ¹) en geen ESM. Een supranationaal dictaat biedt uiteindelijk geen enkele oplossing, maar veroorzaakt steeds meer schulden en ondoorzichtigheid van verplichtingen en leidt tot tegenwerking, sabotage en sociale onrust;
  • Duurzame oplossingen zijn alleen te verwachten van nationale staten afzonderlijk, die met een mandaat van de eigen bevolking kiezen voor hun nationale belangen, afgestemd op hun specifieke omstandigheden. Een diverse aanpak biedt meer kans op succes, dan een "verwaterd compromis" (Rutte) voor iedereen, waarbij uiteindelijk niemand aan zijn trekken komt en de rot blijft doorwoekeren;
  • Erken dat de euro een dwangbuis is - geef nationale staten de mogelijkheid in overleg met hun schuldeisers hun schuld af te schrijven en hun (nieuwe) munt te devalueren - Nee maar! Binnen twee weken na dato wil Merkel het nog gaan doen ook! Een dag later direct weer ontkend;
  • Laat landen en banken die meer schulden, resp. toxic assets hebben dan ze aankunnen, failliet gaan - het gebeurt anders (niet veel) later toch. Zuid-Europa moet nu afrekenen!
    16-11, Kyle Bass on BBC Hard Talk: "Ze hebben een Duitse paus en een Italiaanse Bankier";
  • Laat daarbij de kredietverzekeraars de verplichtingen nakomen, waarvoor ze CDSs ²) hebben uitgeschreven en premies hebben ontvangen - en let op wat er dan gebeurt. Laat duidelijk zijn dat de impact van zwaar politiek geschut op wankele financiële markten de chaos alleen maar vergroot - het is Mikado spelen met spastici;
  • Hervorm op nationaal niveau het bankwezen en splits banken die 'too-big-to-fail' zijn op in investeringsbanken en consumentenbanken;
  • Herstel de transparantie en daarmee het vertrouwen in de financiële markten. Laat banken en financiële instellingen hun assets en liabilities weer tegen marktwaarde waarderen en rapporteren conform IFRS ³) standaarden.

ZONDER EURO GEEN EUROCRISIS.
Schaf de euro af, hef de eurozone op, incl. de ECB, en er is geen eurocrisis meer. Simpel toch ;-)
Uiteindelijk is dat het punt waar we uitkomen, maar pas volgend jaar, nadat er eerst een paar biljoen aan nieuwe schuld nodeloos in bodemloze kredietputten is gestort. En wie gaat dat betalen? U!
16-11, ZH - Dit moeten de overheden van EU, UK, US en Japan allemaal nog lenen voor het eind van dit jaar. Nederland wil nog drie keer 4 miljard ophalen aan kortlopende leningen.

En de UITSMIJTER: Nigel Farage in het Europees Parlement: Yes, I want you all fired.
en op 17-11 een onnavolgbaar vervolg: Dance on the euro's grave.

En het TOPPUNT - of eigenlijk DIEPTEPUNT: Telegraph: EFSF kocht z'n eigen uitgifte op!

16-11 Willem Buiter on Bloomberg TV: Er zijn twee opties om de euro te redden:

  • Uitbreiding van het EFSF tot zo'n €3 biljoen en dat gaan ze (Duitsland) niet doen;
  • De ECB machtigen - of dwingen! - de klus te klaren en dat gebeurt ook niet.
Er is nog maar weinig tijd over, een paar maanden, of weken, misschien zelfs een paar dagen, 'and if they don't do it, it's the end of the eurozone.'

Leerzame artikelen uit The Telegraph:

En wat een verschil kan een week maken:Kortom, eurotop gestrand, G-20 top in Cannes een nachtkaars, EFSF een lege huls, Griekenland voor het blok en Italië in het schip. China neemt afstand en de Duitsers worden steeds obstinater.
Of, zoals een Morgan Stanley analist stelt: The Emperor has no clothes.

Blootstelling aan Italiaanse schulden (overheid - banken - zakelijk/particulier):

En waardoor komt het dat Italië nu geen geld meer kan lenen?

-------------
^) - Commentaar op de voordracht van Jacques Santer als hoofd van het ESM

Overige voetnoten:
*) - Toch lopen er bij de Erasmus ook mensen rond die het wél begrijpen. Hoogleraar economische geschiedenis, Hein Klemann, schrijft op 19 nov. 2011 een opiniërend stuk in de Volkskrant, waar ik me volledig in kan vinden: "Waarom zo bang voor het einde van de euro?"
º) - De hoop van Barroso en Van Rompuy - 'the Two Stooges', zoals Zero Hedge ze noemt - dat China via een substantiële bijdrage aan het ontbrekende EFSF-biljoen als de grote redder zou optreden, werd vanavond de bodem ingeslagen.
¹) - EFSF - Door Sean Corrigan voorgestelde betekenis: "Excruciating Folly of Suspending Finality" of "Endorsing Falsity to Succour the Few". De CEO van het EFSF, Klaus Regling, lijkt zo wanhopig op zoek naar investeerders dat hij het plan lanceerde zijn schuldpapier ook in andere valuta aan te bieden, o.a. in Chinese yuan. Dat zou betekenen dat de Europese belastingbetaler bovenop de schulden ook nog eens blootgesteld wordt aan valutarisico's, zonder dat hij daar ook maar iets over te zeggen heeft. Zijn onze politico's zo onnozel, dat ze het EFSF/ESM toestaan met ons belastinggeld ongecontroleerd te gaan gokken? Dat zou een gotspe zijn.
²) - CDS (Credit Default Swap) - Als banken en investeerders er niet meer op kunnen vertrouwen, dat hun kredietverzekering in de vorm van CDS uitbetaalt bij een zg. "vrijwillige" haircut van 50%, zoals nu door de 'cluelesse' politico's is bedongen voor Griekse schuld, trekken die hun geld uit de eurozone terug. De liquiditeitstekorten die daardoor in de eurozone ontstaan, richten meer schade aan dan zelfs een tienvoudig opgepompt EFSF ooit zou kunnen opvangen. Door nu een 'credit event' te ontwijken riskeert de Europese financiële en politieke top een instorting van de markt voor staatsobligaties.
Mark en Jan Kees, zijn jullie wel goed bij je hoofd om daarmee in te stemmen? Of is dit onderdeel van jullie geheime euthanasieoffensief voor een terminale patiënt?

³) - IFRS - International Financial Reporting Standards.

zondag 9 oktober 2011

De verstandigste politicus van de EU

De Belgen zijn dit weekend vertwijfeld bezig hun gekapseisde Dexia-vlaggeschip te stabiliseren. Sarkozy probeert intussen in een zoveelste onderonsje Angela Merkel ervan te overtuigen dat er maar één manier is om te voorkomen dat Frankrijk zijn AAA-kredietstatus verliest, waarmee dan tegelijk het hele bail-out circus van het EFSF naar de schroothoop der geschiedenis zou worden verwezen: betaal die slordige honderdmiljard voor de herkapitalisering van het Franse Dexia en de drie grootste Franse bankenº) uit het EFSF, want Frankrijk heeft al zo'n hoge staatsschuld - 84% van het BNP en op weg naar 90% - en dit kunnen we er echt niet bijhebben.
Angela had kort daarvoor nog met Mark Rutte gesproken en hun standpunt is: het EFSF is alleen bedoeld voor echte noodgevallen. Zolang eurolanden zelf nog geld hebben - of kunnen lenen - moet ieder land zijn eigen banken overeind zien te houden. Als Angela zich echter alsnog door de Gallische fanfaron laat ompraten, zou dat betekenen dat onze Tweede Kamer, die juist afgelopen week met 96 tegen 44 stemmen de weg heeft vrijgemaakt voor een garantstelling voor het EFSF van 98 miljard Nederlandse eurofoppen, aan de achterban iets heeft uit te leggen: dat het redden van Franse banken met Nederlands geld een bijzonder goed idee is, want in het belang van het door de politieke elite heiligverklaarde Europa en dus van ons allemaal. Iets zegt mij, dat dit een onovertuigend verhaal wordt.
Maar ze krijgen respijt, meer dan loze woorden heeft het Merkozy theekransje vandaag niet opgeleverd.

De Nederlandse politico's mogen zich in meerderheid dan zo naief voordoen, dat ze - afgezien van die 44 tegenstemmers - nog steeds niet lijken te beseffen, dat a) die € 98 miljard slechts een aanbetaling is, en b) de kans dat we er iets van terug zullen zien met de dag kleiner wordt, de uitbreiding van het EFSF is nog niet definitief rond. Vijftien eurolanden zijn ermee accoord gegaan, maar formeel moeten Malta en Slowakije nog 'JA' zeggen en laat er nu door een speling van het lot in Slowakije een politicus zijn, die begrijpt wat er werkelijk op het spel staat, die de arme Slowaakse belastingbetaler niet nodeloos wil uitkleden en die bovendien de moed heeft om niet te capituleren voor de golven van kritiek en psychische chantage, die de media¹) en de Grote Stuurlui van het euro-narrenschip over hem uitstorten.

Hij heet Richard Sulik, is de voorzitter van het Slowaaks parlement en leider van de Partij voor Vrijheid en Solidariteit en hij zegt:

DE GROOTSTE BEDREIGING VOOR DE EURO IS HET EFSF ZELF. ²)
Hij pleit ervoor te doen wat er in de EU-verdragen staat en op te houden met ad hoc paniekvoetbal zonder vaste spelregels. Op 11 oktober 2011 gaat zijn partij, onderdeel van een vierpartijige regeringscoalitie, tegen de uitbreiding van het EFSF stemmen en het hangt van de oppositie af, of het voorstel er doorkomt of niet. In het eerste geval gaat Europa ten onder en winnen de banken, d.w.z. hun overbetaalde, bonusopstrijkende CEO's, in het andere geval wint volgens Richard Sulik uiteindelijk Europa.³)

Zoals Zero Hedge suggereert, stel je voor dat Mark Rutte zulke klare taal zou spreken en ernaar zou handelen. Hij werd in Nederland op handen gedragen en zou op z'n minst later een bronzen buste krijgen in de schaduw van het ego-monument van Ivo Niehe.

--------------
º) Société Générale, Crédit Agricole, BNP Paribas.
14 okt. - Door de groeiende twijfel aan Frankrijks kredietwaardigheid begint nu ook de rente en de CDS-premie op Franse staatsschuld op te lopen, per vandaag 92 basispunten hoger dan die op Duits staatspapier.
17 okt. - Moody's waarschuwt voor de houdbaarheid van Frankrijks Aaa-rating, als de overheid nieuwe garanties moet afgeven voor andere eurolanden en/of de Franse banken.
18 okt. - Franse staatsobligaties storten in. Spread tussen Duitse en Franse 10-jaarsrente op 112,9 basispunten.
En de rating bureaus zijn vandaag ook weer op het oorlogspad:
- Standard & Poor's verlaagt de rating van twintig Italiaanse banken;
- Moody's verlaagt de kredietstatus van Spanje met twee stappen, van Aa2 naar A1, 'outlook negative'.
19 okt. - En ach jé, nu lijkt 't wel of het brave Portugal ook al bezig is de kluit te belazeren. Schiet het overheidstekort daar echt zo hard omhoog? En de Trojka schreef een maand geleden nog wel zo'n positief rapport?
Zoals 'Mish' ooit al zei:
WAAR GRATIS GELD WORDT UITGEDEELD, IS NOOIT GEBREK AAN OPGEHOUDEN HANDEN. Handen? Kruiwagens, zal hij bedoelen, badkuipen, vrachtwagens, binnenschepen, bulkcarriers, hele silo's!
Als het zo doorgaat, welke landen blijven er nog over die voor de EFSF-risico's op een geloofwaardige manier garant kunnen staan? En willen die dat dan nog wel, gesteld dat zij over een parlement beschikken, waarvan de leden in staat zijn eenvoudige rekensommetjes te begrijpen en nog enig besef hebben van nationaal belang?
Martin Sommer geeft in de Vk van 22 okt. een m.i. realistische kijk op een hopeloze zaak: 'Europa is overgeleverd aan ambtenaren'. En om duidelijk te maken dat wij onderworpen zijn aan een systeem, waarvan de politieke leiders geen oog hebben voor de realiteit, maar uitsluitend bezig zijn met macht en hun kans om de eerstvolgende verkiezingen te overleven, hier een artikel van Zero Hedge, waarin de waanzin van alle bailoutplannen met harde cijfers wordt aangetoond, met een indicatie van de gevolgen.

¹) 11 okt. - De uitslag van de stemming in het Slowaaks parlement is nog niet bekend, maar de Volkskrant probeert alvast aan te geven, dat het nagenoeg onmogelijk is dat de Slowaken het EFSF onderuithalen. Daar zijn ze te onbeduidend voor en de Slowaakse premier heeft al verklaard, dat ze desnoods net zolang doorgaat met stemmen tot het 'JA' is. Wat dat betreft hebben regeringen binnen de EU een traditie op te houden, denk aan Ierland.
Tegen de avond [Eur. tijd] bericht de Wall Street Journal dat de stemming naar later deze week wordt verschoven, maar dat bleek een halve waarheid. De stemming vond toch plaats, de uitbreiding van het EFSF werd NIET aangenomen en de regering viel. De nu dus demissionaire regering houdt echter binnenkort een nieuwe stemming, waarbij het EFSF WEL zal worden aangenomen, omdat de oppositie, tevreden met de val van de regering en het vooruitzicht van verkiezingen, dan zal voorstemmen.
Dat de uitbreiding van het EFSF er komt, is dan dus te danken aan partij-politieke machtspelletjes in - volgens de Volkskrant - een van de meest onbeduidende van alle eurolanden. PRINCIPES OF ECONOMISCH INZICHT KOMEN ER NIET AAN TE PAS.
12 okt. - En jawel, een dag later is de zaak al beklonken. Het komt helemaal goed met het EFSF.
13 okt. - Maar Sulik heeft nog een pijl op zijn boog: hij overweegt het EFSF-besluit ter beoordeling voor te leggen aan het Constitutionele Hof. Dan kan het nog wel even duren eer het besluit een definitieve status krijgt.
Van Rompuy en Barroso intussen, kondigen juichend aan dat het EFSF nu met € 440 miljard aan de slag kan. Het staat alleen nog niet vast, HOE het EFSF gaat opereren. Daarover is tussen de eurolanden nog geen overeenstemming en het aantal geopperde toepassingen overtreft die van het spreekwoordelijke, multifunctionele Zwitserse legerzakmes (Zero Hedge). Maar de belangrijkste vraag die de "eurolijders" op korte termijn moeten zien te beantwoorden is: HOE MAAK JE VAN €440 MILJARD €3 BILJOEN? Want dat is het bedrag dat minimaal nodig is om de markt enigszins gerust te stellen met het oog op een Italiaans en Spaans bankroet en de gevolgen daarvan voor alle banken die zijn blootgesteld aan 'sovereign default risk'.
18 okt. - Lees de analyse van Willem Buiter, hoofdeconoom van Citi Corp, over de slagkracht van het EFSF. Zijn conclusie: EFSF, geen bazooka, maar een proppeschieter.
En uit Ierland komt het bericht, dat de regering probeert een deel van de ruim €20 miljard aan schulden als gevolg van de nationalisatie van Ierse banken, af te schuiven op het EFSF, zodra de eurolanden de deur ervoor openzetten. Het lijkt wel of de totale middelen van het fonds al drie keer geclaimd zijn, voordat het überhaupt van start is gegaan.
20 okt. - Aan de vooravond van de fatale besluitvorming over het EFSF: Europa lijkt verdeeld in twee kampen, de Zorgelijken en de Maniakken. Sarkozy lijkt alle gevoel voor realiteit kwijt te zijn en Rutte houdt zich op de vlakte.
Maar wat is dat? Wordt het EFSF-besluit uitgesteld? Houdt Duitsland zijn poot stijf? De EU-top gaat komend weekend wel door (de catering kon niet meer worden afgezegd), maar de Duitse regering komt vrijdag, 21 okt., niet met een officiële verklaring. De EFSF-standpunten van Duitsland en Frankrijk zijn blijkbaar onverenigbaar.
22 okt. - De euro-ministers van financiën zijn vandaag in spoedberaad bijeen. Gisteren is de uitbetaling van een tranche van €8 miljard - onderdeel nog van de eerste bailout - aan Griekenland goedgekeurd, maar nu komen er - zoals gewoonlijk geheel onverwacht - opeens nieuwe apen uit Griekse mouwen. De Grieken hebben NOG VEEL MEER MILJARDEN nodig om te kunnen overleven, in het zwartste scenario wel €444 miljard! Dat is op een bevolking van 11 miljoen ruim €40.000 per Griek. Als we er op die basis van uitgaan, dat ook de schulden van de overige geplaagde eurolanden en van hun insolvabele banken SCHROMELIJK ZIJN ONDERSCHAT, dan mag toch wel worden gesteld dat de EU grosso modo volkomen failliet is en een opbreking van het euroblok op korte of langere termijn onvermijdelijk.
23 okt. - Bij Tyler Durden (ZH) beginnen stoompluimen uit alle lichaamsopeningen te spuiten, zodra hij weer wat heeft opgevangen uit de grote vergaderzaal, waar de "eurolijders" zich dit weekend in hebben opgesloten om koste-wat-kost a.s. woensdag, 26 okt., met DE OPLOSSING VOOR ALLE EUROKWALEN naar buiten te kunnen treden. "Ze beseffen nauwelijks waar ze het over hebben," zo stelt hij. "Hun cijfers kloppen niet. Hun plannen stranden voor de maand om is."
Toen er uiteindelijk iets van besef - of was het doodsangst? - bij de ministers leek door te breken, begonnen ze tegen elkaar te schreeuwen, zodat het tot ver in de gangen te horen was. Misschien markeert dit moment van waarheid een omslag en kunnen er komende week wel realistische besluiten genomen worden. Het is een hele geruststelling te weten, dat wát de eurolijders ook doen, érger kunnen ze het nauwelijks meer maken. Wat ze in negen dagen onafgebroken vergaderen bij elkaar verzinnen maakt eigenlijk niets meer uit. Ze zijn gereduceerd tot onbeduidendheid. Machteloos zullen ze moeten toezien, hoe de euro linksom, of rechtsom, of door het midden ten ondergaat aan zijn schulden en het hele bankwezen in zijn val meesleurt.
De ministers zien eindelijk in dat er geen geld genoeg is voor verdere bail-outs, maar een kat in het nauw maakt rare sprongen. "De gekken hebben de Titanic overgenomen," volgens Zero Hedge. Afwachten maar, hoe de markten hier maandag op reageren.

²) En daar heeft Sulik volkomen gelijk in en in feite is de Duitse regering het in de kern met hem eens. Het EFSF werd ongeveer een jaar geleden opgericht. Het was toen puur als noodfonds bedoeld en het totale risico bedroeg ca. € 120 miljard aan maximaal mogelijke verliezen. Lees hoe ver de nog solvabele eurolanden in het rood dreigen te raken na de sindsdien doorgevoerde 'mission creep' van het EFSF, en hoeveel de financiële instellingen daarbij aan fees opstrijken. De € 1 biljoen komt in zicht en zelfs dat is nog niet genoeg om de euro voor een ineenstorting te behoeden. Politico's die voor dergelijke regelingen stemmen zijn niet "naief", zij maken zich willens en wetens schuldig aan het afvuren van 'financial weapons of mass destruction' op hun eigen burgers! ZIJ ONDERMIJNEN DE SAMENLEVING.

Overheden en Centrale Banken hebben de gokschulden van de banken overgenomen. Met hun 'bailout money' zijn de banken op nog grotere schaal gaan gokken om hun eerdere verliezen goed te maken en om hun bonussen veilig te stellen. De financiële markten zijn zodoende in casino's veranderd. Nu moeten de overheden opnieuw bijspringen, maar de belastingopbrengsten schieten tekort. Wat de politico's met het EFSF beogen, is een nieuw casino oprichten om te gaan gokken met het geld van staatsleningen. Het is de laatste stap voor de rand van de afgrond: gokken met toekomstige belastinginkomsten, geld dat onze kinderen en kleinkinderen zullen moeten opbrengen. Die kunnen dat echter niet, omdat westerse economieën door hun hoge schuldenlast en verouderende bevolking niet meer groeien.
Door in te stemmen met een EFSF-casino veroordelen onze politico's ons en ons nageslacht tot een levenslange schuldslavernij in een totalitaire samenleving.*)

³) Maar ja, ook de verstandigste politicus van Europa zou zich daar wel eens in kunnen vergissen. Daarvoor hebben wij de VERSTANDIGSTE ECONOOM van Europa achter de hand. Volgens David McWilliams †) gaat de euro het niet redden en moeten wij dat ook helemaal niet willen. Voor landen die in een euroblok zonder economische groei zitten opgesloten, vormt de euro het dwangbuis dat voorkomt dat zij zich van hun schuldenlast kunnen bevrijden, wat groei onmogelijk maakt. Een vicieuze cirkel.
En..., willen wij daaraan toevoegen, de grootste belemmering voor het oplossen van de eurocrisis is de beurocratie, die zich uit eigenbelang met hand en tand verzet tegen elke vorm van correctie en juist steeds meer schuld creëert over de ruggen van de burgers heen. Wat zijn hun vooruitzichten in een EU, waar de gebakken lucht uit ontsnapt? Misschien moeten ze wel EEN BAAN gaan zoeken. Als de EU uiteen moet vallen om Europa zelf weer lucht te geven en te bevrijden van een leger parasieten, dan moet dat maar.
Of, zoals Bill Bonner het samenvat in de 'The Daily Reckoning' van 17 okt.:

"As an institution matures, little by little it shifts from serving its original purpose to serving the ends of those who control it. It becomes rigid — digging in its heels and resisting any change that would diminish the power and wealth of the controlling groups. The longer the institution remains unchanged, the more parasitic and arthritic it becomes. It drains resources away from honest production and redirects them towards favored groups of leeches.
[...] Then cometh the revolution."

NIEUW - De Interactieve Wereldwijde Staatsschuld Klok van The Economist.
Het totaal van alle overheidsschulden bij elkaar, althans voorzover 'on balance sheet', bedraagt momenteel ruim 43 biljoen (trillion) US-dollar. Houden we rekening met alle overige overheidsverplichtingen - 'off balance sheet' - dan ligt het totaal in de buurt van 250 biljoen. Het grootste deel van de schulden is uiteraard geconcentreerd in de geïndustrialiseerde, ontwikkelde landen: Noord-Amerika, West-Europa, Australië/NZ en Japan.

*) Zie hoe de Europese Commissie denkt om te gaan met democratische rechtsprincipes, de vrijheid van meningsuiting, als de inhoud van de boodschap hun niet aanstaat: "EU overweegt zwijgplicht voor kredietbureaus." Een kolonelsbewind zou zich net zo opstellen. Oeps! Maar dan... dan is... de Europese Commissie... een kolonelsregime! De term 'het nieuwe Politburo' doet inmiddels ook de ronde. Wie maakt in Europa de dienst uit?

†) 27 okt. - David McWilliams - "The Irish establishment never misses an opportunity to miss an opportunity." Waarom de Ieren evenveel recht hebben op een schuldafschrijving als de Grieken, maar die niet zullen krijgen.
28 okt. - Misschien is de Ierse regering toch niet zo volkomen hersenloos als David dacht. Ze kondigde opvallend snel na de eurotop aan dat Ierlands GDP minstens een procent lager zal uitvallen, dan ze in april had gezegd. Adolf Merkel stond direct klaar om de Ierse - en in vervolg daarop Portugese, Spaanse, Italiaanse - hoop op ook een 50% schuldvermindering de bodem in te slaan: "In Europe it must be prevented that others come seeking a haircut."
Het nazi-verleden van Duitsland wordt weer stevig opgerakeld. Charles Hugh Smith associeert Merkel met de "soep-nazi" uit een Seinfeld-aflevering: 'No soup for you!'

woensdag 28 september 2011

Het Zorba moment

Na alle commotie over de tweede Griekse bail-out, de eindeloze vergaderingen van de euroministers, het uitstel van de beslissing, de onderonsjes van Merkozy, de nieuwe grootse plannen en de direct daarop volgende ontkenningen van welk plan dan ook, komt er een moment dat de waarheid onder ogen gezien moet worden. Griekenland is driemaal failliet en geen lieve moeder Merkel die daar nog iets aan kan veranderen.

Dinsdag kwam het nieuws dat de beoogde, tweede Griekse bail-out - die van €109 miljard - al weer door de feiten is ingehaald. In de twee maanden sinds het principebesluit van 21 juli is het Griekse tekort over de komende drie jaar aangegroeid tot €172 miljard. Er moet dus nog €63 miljard extra bij en dat leidt tot nieuwe spanningen in het op z'n grondvesten schuddende euroblok.

Als de vrucht van twee jaar vechten tegen de bierkaai zo rot als een mispel blijkt en het ene EU-luchtkasteel na het andere voor ieders ogen in elkaar is gezakt, is het misschien maar het beste, als de verslagen politici de humor ervan in zouden zien en zich samen met Zorba Papandreou op het Syntagmaplein in Athene luid lachend overgeven aan een bevrijdende sirtaki.
Want wie HIER niet om lachen kan, is ongeschikt om nog langer mee te spelen in de klucht die het financieel beleid van de EU tenslotte geworden is.

Daarover een helder artikel in de Volkskrant van de hand van een gepensioneerd universitair docent economie, UvG. Andere bloggers viel het ook al op, sommige economen gaan pas zinnige stukken schrijven als ze gepensioneerd zijn. Is de 'peer pressure' aan onze universiteiten zo groot, dat niemand het tegen mensen als Eijffinger en andere 'useful idiots' durft op te nemen? Of is het de angst van de universiteitsbestuurders voor het mislopen van (Europese) subsidies, als ze hun wetenschappelijke staf niet in het gareel weten te houden?

En het nieuws uit Griekenland wordt steeds potsierlijker. Franse en Duitse bankiers hebben de Griekse minister van financiën aangepraat, dat een 100-jarige staatslening best een goed idee zou zijn. Boewahaha, wie zou daar belangstelling voor hebben, ook al is de rente nog zo hoog? Mogelijk gokken de bankiers erop, dat de ECB of het EFSF º) ermee opgescheept kunnen worden, m.a.w. de Noord-Europese belastingbetaler. En dan is er nog het bericht dat de accountants van de Trojka, die in Athene zijn om de boeken te controleren voordat er een definitief "JA" gegeven wordt voor de volgende bail-out tranche van €8 miljard, hun werk niet kunnen doen, omdat de ambtenaren van acht Griekse ministeries er "sit-ins" houden. Hoelang blijven wij de eurocraten nog serieus nemen, die ons proberen wijs te maken dat we hun beleid serieus moeten nemen? Er zijn Engelse journalisten die dat in ieder geval al hebben opgegeven - zie deze clip op YouTube.

Intussen hebben zowel onze staatssecretaris Weekers, als de Duitse minister van financiën, Schäuble, een streep in het zand getrokken: zo is het mooi geweest. Geen verdere uitbreiding van het EFSF en geen cent méér voor bail-outs; en 'eurobonds', vergeet 't maar. Daarmee blokkeren ze (voorlopig?) de agenda van EU president Barroso, die de financiële crisis tracht uit te buiten ¹) om voor de EU een stroom van eigen inkomsten te creëren en het zwaartepunt van het financiële beleid van het nationale (Berlijn / Parijs) naar het communautaire niveau (Brussel) te verschuiven.

Toevoeging, 3 oktober 2011
Het nieuws van vanmorgen: 'Griekenland is failliet,' zegt Duitse parlementariër, en België gaat failliet, want zijn grootste bank, Dexia, met verplichtingen tot 180% van het Belgische BNP, staat op omvallen en moet zo goed als zeker genationaliseerd worden.
Dexia lijkt het eerste slachtoffer van het volledig opdrogen van de beschikbaarheid van interbancaire leningen. Het onderling vertrouwen is volledig zoek en banken lenen daarom niet meer aan elkaar, maar parkeren hun cash-reserves direct bij de ECB en de Fed.
En dat is nog maar het begin. Voor mensen met stalen zenuwen: Een dozijn uitspraken van onheilsprofeten. Haalt de euro het eind van het jaar? Volgens een mogelijk welingelichte bron ²) - genoemd in het artikel - hebben de Duitsers de nieuwe Deutschmark al klaarliggen - video: Keiser report.

-----------
º) EFSF - Alles wat u altijd al van het EFSF had willen weten, maar liever niet moet vragen.
¹) Telegraph, Liam Halligan, Eurozone teeters on the verge of a 'euroquake' if Greek default is bungled, 1 Oct. 2011.

"The EFSF that Germany just approved was inadequate in July and, in financial terms, now looks irrelevant. So, Germany goes through a massive political palpitation, agreeing to "this far and no further" measures after months of heated deliberation, resignations and constitutional court cases and all the package delivers is a mediocre half-day rally in a market desperate to hear good news."
²) Dr Philippa (Pippa) Malmgren, volgens de 'bio' op haar site een vrouw met connecties. En ik moet zeggen, ze zet een overtuigend verhaal neer. Wat me verbaast is dat iemand van haar kaliber, uit een betrekkelijke anonimiteit plotseling in de schijnwerpers treedt en zonder enige terughoudendheid op internet de top-secret plannen van het Teutoonse Rijk etaleert. Wiens belang - afgezien van Pippa's eigen commerciële belang - is hiermee gediend?

zondag 21 augustus 2011

Keine Ahnung

Als je in Google Translate de Nederlandse vertaling vraagt van het Duitse 'ahnungslos' en 'ratlos', geeft ie als eerste optie 'clueless'. Uit het Engels wordt 'clueless' heel to-the-point vertaald met 'clueless'. Blijkbaar heeft het Nederlands geen eigen begrip om een staat van volslagen onvermogen aan te duiden om een situatie, ontwikkeling of probleem te doorgronden en te interpreteren. Het verouderde 'redeloos' - 'gespeend van verstand' - dekt de lading niet, evenmin als 'onnozel', 'onwetend' of gewoon 'dom'. Je kunt heel intelligent zijn, maar toch volslagen 'clueless', door een overtuiging of 'professional bias'.
Het is moeilijk jezelf te betrappen op iets, dat je in je eigen taal niet kunt benoemen. Vandaar wellicht, dat Nederlandse economen en journalisten in de lokale media onbekommerd baarlijke nonsens blijven spuien, waar de 'cluelessness' van afdruipt.

Zo schrijft Peter de Waard in de Volkskrant º), 'Waarom blijft het maar crisis op de financiële markten?' Zijn antwoord: gebrek aan vertrouwen. En waar komt dat door? 'Dat is voer voor psychologen,' stelt hij. 'Keine blasse Ahnung', blijkbaar, al voegt hij er nog halfslachtig aan toe: 'economen noemen de hoge olieprijs en het gebrek aan echt leiderschap.'
Geen woord over het feit dat de westerse wereld tientallen jaren op de pof heeft geleefd en nu zo diep in de schulden zit, dat de hoge olieprijs - door de opkomst van Chindia - samen met demografische omstandigheden nu echt een deuk in hun groeipotentieel slaat. Evenmin een woord over het feit dat de wereldleiders nog altijd in het La-la-land van "economische groei" verkeren en met keynesiaanse kredietbombardementen en ultra-lage rentes steeds diepere kraters slaan in de schuldposities van megabanken (casino's) en onder schulden bezwijkende nationale staten, die - voorzover het eurolanden betreft - geen zeggenschap hebben over het rentepeil en de waarde van hun valuta en dus geen kant opkunnen.

'Moeten we dan in goud beleggen?' vraagt Peter. De goudprijs is immers in tien jaar van 5700 naar 41.000 euro per kilo gestegen. 'Veel te riskant,' volgens Peter. 'Goud geeft geen rente of dividend, dus als het vertrouwen terugkeert, dumpen beleggers hun goud op de markt en stort de prijs volledig in.' †)
Mijn god, als er een prijs te vergeven was voor de meest 'cluelesse' bewering van de maand, zou deze stellig de top drie halen. Als je al geen idee hebt, waarom het vertrouwen in de economie daalt, hoe kun je er dan op speculeren dat het op miraculeuze wijze over de volle breedte van het economisch spectrum terugkeert? Staat er ergens een Grote Leider in de coulissen klaar?
Goud is van oudsher geld. Goud - en zilver - kopen is dus geen vorm van beleggen. Het levert gegarandeerd niets op, behalve misschien 'vertrouwen'. Wie goud koopt met dollars of euro's, wisselt zijn zwakke - onbetrouwbare - valuta om in een harde, een valuta die zijn waarde - koopkracht - behoudt, omdat de hoeveelheid goud op de wereld een min of meer vast gegeven is, waar geen politicus of bankier iets aan kan veranderen. Die tonen hun 'leiderschap' voornamelijk door bij elke nieuwe crisis de hoeveelheid papier en digitaal geld te vergroten, dat daardoor steeds meer aan waarde verliest. Ten opzichte van wat? Tastbaar bezit: productief land, energiebronnen en edelmetalen.


En waarom is edelmetaal tegenwoordig weer zo in trek en bij wie? Bijna niemand bezit goud. Voordat Nixon op 15 augustus 1971 het Amerikaanse goudloket sloot, hielden Centrale Banken, handelsbanken en de rijken ca. 40% van hun reserves aan in goud. Tegenwoordig bestaat gemiddeld slechts 1% van alle reserves uit goud.¹) Instellingen - bijv. pensioenfondsen - en iedereen die iets te verliezen heeft, houdt zijn reserves aan in dollars en andere fiat-valuta, voor een groot deel in de vorm van obligaties, met name staatsobligaties, omdat die tot het uitbreken van de kredietcrisis zo veilig geacht werden als bij wijze van spreken de Bank van Engeland. Dat zijn ze nog steeds, maar de veiligheid van de Bank van Engeland - en van de Fed en de ECB - wordt niet meer zo hoog aangeslagen als voorheen. Sommige mensen zien zelfs een grote draaikolk [video Reuters] voor zich als ze aan die banken denken, waarin de waarde van hun bezittingen met angstaanjagende snelheid wordt weggezogen. Van de huidige, lage rente word je als spaarder niets wijzer en wat krijg je nog voor je "waarde"-papieren, als overheden hun schulden niet meer kunnen doorrollen, omdat niemand hun een nieuwe lening wil geven, tenzij onder moordende condities.


Courtesy of www.sharelynx.com

Daarom dringen pensioenfondsen er nu bij de Nederlandsche Bank op aan de mogelijkheid van "beleggen" in goud - nu maximaal nog geen 3% - te verruimen; daarom ruilen Centrale Banken in bijv. de BRIC-landen e.a. een deel van hun dollarreserves om in goud; daarom kopen rijke Europeanen - bang voor ontwaarding van de euro - Zwitserse francs en goud, en in het nabije en verre oosten betalen mensen graag een hoge extra premie, zolang ze hun papiergeld maar kunnen inwisselen voor harde valuta, goud en zilver. Arabische olie-exporteurs doen dit al decennia lang.
Ook al doen de financiële autoriteiten nog zo hun best de ontwikkelingen tegen te werken ±), aan de drang om spaargeld - koopkracht in de toekomst - te bewaren in tastbare vorm en niet in op zichzelf waardeloos, bedrukt papier of op een digitale rekening komt voorlopig geen einde. De hernieuwde waardering ²) voor edelmetaal is nog maar pas begonnen en zolang overheden hun fiat-valuta óntwaarden om hun reële schulden te verkleinen en om onder hun verplichtingen jegens hun eigen bevolking uit te komen, zal de prijs van goud blijven stijgen. [Is goud in een bubble? - video en artikel]
En dan bestaat nog de mogelijkheid dat goud de facto weer als reservevaluta gaat fungeren, als landen hun onderlinge verschillen op de handelsbalans net als vroeger weer in baar gaan vereffenen. En wat te denken van goud als onderpand voor euro bail-outs? Gezien de omvang van de wereldhandel - en van de bail-outs - zal de goudprijs in dat geval tot nekkramphoogte moeten stijgen.³)

Peter de Waard is dus niet alleen 'clueless', het volkskrantartikel is oppervlakkig en een voorbeeld van misinformatie, en ten aanzien van goud desinformatie. Ter onderbouwing van deze bewering:
7-11-2011 on ZeroHedge: China takes advantage of September price drop; imports record amount of gold. Huidige spotprijs in euro: 41.937 per kilo.

----------
Titel - "Keine Ahnung," zei ik, "weet je wat dat betekent?" "Geen idee," antwoordde hij.
º) Peter de Waard, Vertrouwen in de economie blijkt meer waard dan goud, Vk 20 aug. 2011.
Subtitel: De crisis in de financiële markten is een crisis in vertrouwen. Daarom wordt er te weinig geïnvesteerd, geconsumeerd en verhandeld. Maar beleggen in goud biedt ook geen garantie.

¹) De Nederlandsche Bank heeft vlgs. opgave van het IMF 615,5 ton goud in de kluis liggen, goed voor een tiende plaats op de wereldranglijst. Dat komt overeen met 59,4% van de totale reserve aan vreemde valuta. De Nederlandse goudvoorraad vertegenwoordigt bij een huidige koers van €41.500 per kilo een waarde van €25,5 miljard en in US-dollars, koers €1 = $1.44, $36.75 miljard.
²) Hoewel de goudprijs al ruim tien jaar aan het stijgen is, zorgde de kredietcrisis in 2010 voor een versnelling. In 2011 hielpen het gehannes van het Amerikaans congres met het schuldplafond en het getouwtrek in Europa over wel/geen eurobonds zeker niet mee om een verdere opmars van de goudprijs tot staan te brengen. De plotselinge sprong omhoog in de maand augustus lijkt echter voornamelijk een gevolg van de aankondiging van de Venezolaanse president Chavez, dat hij de eigen goudproductie nationaliseert en vooral, dat hij al het goud dat nu in buitenlandse kluizen wordt bewaard - o.a. in Zürich, Londen en New York - per direct terug wil hebben, ruim 200 ton. Dat kan voor de 'bullion banks' een hoofdpijndossier worden met ingrijpende gevolgen op langere termijn.
³) Ook de Pan Asian Gold Exchange (PAGE) kan daar binnenkort een extra impuls aan geven.
±) Begin februari 2011 dwong DNB het Pensioenfonds voor de Glasindustrie het grootste deel van zijn lucratieve goudbelegging te verkopen, omdat dit volgens DNB "te risicovol" was en onlangs zorgde de Autoriteit Financiële Markten ervoor, dat het op Jersey gevestigde bedrijf GoldMoney zijn activiteiten voor zijn Nederlandse klanten per 31 oktober 2011 moet staken.
†) Toevoeging 26 sept. 2011
Vorige week en vandaag opnieuw ging de goudprijs hard onderuit. Op het dieptepunt vanmorgen werd een kiloprijs van €36.935 genoteerd, 16,4% lager dan de top van slechts twee weken geleden. Dat is een forse terugval, maar nog altijd een koers op het niveau van 2 augustus jl., toen een absolute top. Wat gezien mijn kritiek op het artikel van Peter de Waard betreft, is het belangrijk te beseffen, dat deze terugval NIET veroorzaakt werd door een "terugkerend vertrouwen", maar door juist het tegenovergestelde: een toenemend GEBREK aan vertrouwen in de mogelijkheden van Centrale Banken en de politiek een uitweg te vinden uit het door henzelf gecreëerde, financiële armageddon. De markt heeft geen boodschap aan wat de politiek aan ons, belastingbetalers, aan 'oplossingen' voorspiegelt [commentaar-1, commentaar-2, commentaar-3]. De traders voorzien een totale instorting van het monetaire systeem op een termijn van nog geen jaar en ze verwachten daar veel geld aan te kunnen verdienen. Zie dit korte artikel op Zero Hedge met bijgevoegd een videoclip, waarin de BBC anchor met open mond achterblijft. Wie niet zorgt dat hij zijn bezittingen op korte termijn veiligstelt, is de boodschap, raakt ALLES kwijt en onder 'veiligstellen' verstaan wij: zorgen dat je niet met een pak papier blijft zitten, waarvan de waarde volledig afhankelijk is van de solvabiliteit van derden. Dat geldt voor overheden, banken en daarom des te meer voor ons allemaal persoonlijk en de enige liquide asset, waaraan geen 'derdenrisico' kleeft, is edelmetaal en met name baar goud in eigen bezit.
Het gele metaal gaat temidden van alle commotie intussen onverstoorbaar zijn gang en sloot de handelsdag af op €38.648,90 (Kitco), 4,64% boven het dieptepunt van de dag.
- Overzicht per 4 oktober 2011.
- 8 oktober 2011: 10 Vragen van 2e-Kamerlid Ewoud Irrgang (SP) over GOUD en de antwoorden daarop van DNB.
- 14 oktober 2011: Een doorslaggevende factor bij de huidige stabilisering van de goudprijs en bullish voor het opwaarts potentieel is het feit dat de Centrale Banken zelf weer goud kopen. Het is ook voor hen de enige manier om zich te beschermen tegen voortdurende ontwaarding van hun valutareserves, m.a.w. tegen de gevolgen van hun eigen monetaire beleid.

zondag 14 augustus 2011

Een aanbod dat niemand kan afslaan

Terwijl nu ook de grote Franse banken en daarmee de Franse overheid afgelopen week in de vuurlinie van de bondvigilantes kwamen te liggen, met name na het bekendworden van het feit dat de Franse economie sinds het tweede kwartaal geen spat meer groeit, zwelt het Koor van Financieel Gehandicapten aan.
"Geef ons een belastingunie," kwelen zij, "geef ons de langverbeide eurobond." Zelfs de Britse minister Osborne, geen lid van de euroclub en niet van plan een penny bij te dragen, blaast zijn partijtje mee.

De druk op de nog weinige, relatief solvabele landen in de eurozone om hun fiscale zelfstandigheid prijs te geven en alle Europese schulden op één hoop te gooien - voorlopig ruim drie biljoen euro - neemt met de dag toe.
Telkens als hij terugkeert van de golfbaan, pakt Obama de telefoon en dringt er nog eens op aan, Berlusconi's minister van financiën, Tremonti, smeekt erom en George Soros en een handvol Duitse professoren werpen Angela het ene wilde euroreddingsplan na het andere voor, allemaal maar op één ding gericht: open de Duitse knip, laat de euro's rollen, want anders... *)

Het is net zoiets, als wanneer bij een plotselinge rentestijging een meerderheid van de leden van een Vereniging van Eigenaren, van de weinigen die NIET alle overwaarde van hun appartement hebben opgesoupeerd aan nieuwe keukens, auto's en dure vakanties, zou eisen dat die een tweede hypotheek afsluiten om voortaan alle servicekosten voor hun rekening te nemen en bovendien mee te betalen aan het totaal van alle hypotheekaflossingen bij elkaar, want anders... *)
De banken die de bestaande hypotheken - met variabele rentes, natuurlijk - hebben verstrekt, staan vierkant achter dit voorstel, hebben het de penningmeester van de VvE misschien zelfs ingefluisterd.
Het is de enige oplossing, zeggen ze en ze oefenen morele druk uit op de minderheid om ermee in te stemmen. Ze willen zelfs zover gaan deze kleine groep een tweede hypotheek aan te bieden onder 'once-in-a-lifetime' condities.

Zo gesteld, vindt iedereen het een belachelijk en zelfs immoreel voorstel. Toch zijn er velen - vaak geschoold in de arcane wetenschap der economie - die beweren dat dit de enige oplossing is voor alle landen van de eurozone en dat het de dure plicht is van elke politicus met verantwoordelijkheidsgevoel de eenheidsmunt te redden, hoewel iedereen met een greintje gezond verstand - uitkijkend over het maanlandschap van schuldpieken rond kraters van bankkapitaal tegen een inktzwarte achtergrond van astronomische CDS-verplichtingen - allang begrepen heeft dat die euro in een krimpende economie geen schijn van kans maakt stand te houden en dat ie daarom gedoemd was van het begin [video].

Hoe iemand bij zijn volle verstand kan denken dat de economie erop vooruit zal gaan, als we de weinige nog sterke landen verzwakken door alle schulden op hun schouders te laden en - godbetert - het fiscale en economische beleid concentreren bij een groep incompetente en visieloze eurocraten zonder een robuuste democratische basis, het is mij een volslagen raadsel.

Het feit dat deze waanzin na alle eerdere mislukkingen door de spraakmakende gemeente überhaupt als oplossing gepresenteerd wordt en nog wel als de enige oplossing, illustreert naast mateloze arrogantie, de lemmingenmentaliteit in de hogere eurokringen. Het is een blijk van tunnelvisie bij de politieke elite, van gebrek aan inzicht en een hoge mate van naïveteit als het gaat om een beoordeling van de motieven van de "haute finance" om vast te houden aan keynesiaans stimuleringsbeleid in een werelddeel dat al bezig is onder zijn schulden te bezwijken.

Neem Spanje:
- Talloze Spaanse steden staan op de rand van een faillissement
- Franse boeren blokkeren Spaans fruittransport
- Spaanse boeren dreigen met blokkade van de grens met Frankrijk
- Spanje kan zijn defensierekening van €26 miljard niet betalen
- Jeugdwerkloosheid 45,7% [juni 2011] - de hoogste van de EU

---------
*) want anders...
Een overzicht van wat het einde van de euro specifiek voor Nederland kan betekenen geeft Jeroen de Boer op Z24. De doemscenario's die hij schetst, doen vrij realistisch aan. Hij ziet alleen één ding over het hoofd: al die nare dingen die hij noemt, staan ons evengoed te wachten, ook als de euro blijft bestaan. Daar zorgen de komende wereldwijde recessie voor en de oceanen van schuld. Alleen kan Nederland met een eigen munt zijn eigen monetaire en fiscale beleid voeren, terwijl wij anders moeten doen wat de Brusselse kermis ons voorschrijft. Ik betwijfel of dat laatste in het belang van gewone burgers zal zijn. Machtscentra hebben doorgaans maar één belang voor ogen: hun eigen belang.
We kunnen ons vastklampen aan de euro in de hoop dat we met ons allen het hoofd boven water kunnen houden, maar je blijven vasthouden aan de reling van een zinkend schip is geen aanbevolen overlevingsstrategie.

Toevoeging, 15 augustus 2011
Er is in het weekend blijkbaar weer heel wat afgebeld tussen Parijs, Berlijn en Brussel. Na de hartstochtelijke oproepen van bedelaars (Tremonti), profiteurs (Osborne, Soros) en 'useful idiots' (economen) om eurobonds, hebben de landen die daar het meest op moeten toeleggen - Frankrijk en Duitsland - direct laten weten, dat daar absoluut geen sprake van zal zijn en de EU-kolonels hebben dit standpunt indirect onderschreven. Italië en Spanje moeten maar zorgen dat ze op eigen kracht hun financiële problemen oplossen en als ze zich niet aan de dictaten uit Brussel houden, krijgen ze een boete!
Dat zal beslist voor een amicale sfeer zorgen in de blije eurofamilie. Maar ach, Griekenland heeft tot nu toe alle deadlines gemist en geen enkel doel gerealiseerd en kregen die een boete? Welnee, een lagere rente, een langere termijn voor terugbetaling en als extra 'beloning' een nog grotere, tweede bailout. Zulke boetes zouden Italië en Spanje ook wel willen.
Dinsdag hebben Sarkozy en Frau Merkel weer een onderonsje en de verwachting is dat zij zich zullen concentreren op een verdere invulling van het EFSF (Stabiliteitsfonds). Daarmee proberen zij een schijn van zekerheid te creëren om de geldmarkt gerust te stellen - of dat lukt is een tweede [Laatste nieuws: niet dus!] - en het biedt hun via de beproefde salamitactiek de mogelijkheid hun idee van fiscale integratie binnen de eurozone aan de zwakkere eurobroeders op te leggen.

Intussen schroeft de ECB haar aankopen van Italiaans en Spaans toiletpapier drastisch op. Zolang het EFSF nog niet officieel is goedgekeurd door de parlementen van alle eurolanden - op z'n vroegst in oktober dit jaar - vult de ECB dit hiaat en is dus formeel illegaal bezig, maar niemand protesteert, althans niet hardop - maar een week later wél, en met toenemende ergernis.
Als in de naaste toekomst de schulden van Italië en/of Spanje verder worden afgewaardeerd, komt de solvabiliteit van de ECB daardoor zelf in gevaar en draaien de belastingbetalers van de dan nog draagkrachtige eurolanden alsnog voor de stroppen op. Al met al een waterdichte strategie om uiteraard op een volstrekt democratische manier tóch een 'transfer unie' tot stand te brengen, zij het met een 100% garantie dat het euroblok op een spectaculaire manier uit elkaar zal klappen.

Intussen in Duitsland
- Angela Merkel faces eurobond mutiny.
- German economy on verge of contraction.
- Merkel and Sarkozy plans fail to assure markets
- 59% van de Duitsers is tegen verdere bailouts.
- 44% wil dat Duitsland uit de EMU (eurozone) stapt - terug naar de D-mark.

en in Nederland - poll Maurice de Hond, 7 aug. 2011
- 65% wil niet bijdragen aan een Griekse bailout als Italië en Spanje afhaken.
- 29% verwacht dat de hele eurozone uit elkaar valt, 32% denkt dat 't wel mee zal vallen.
- 56% wil uit de EMU stappen - terug naar de gulden.
- Ruim 10% gaat ervan uit dat alle eurolanden teruggaan naar hun oude munt.

dinsdag 9 augustus 2011

Vergeefse moeite

Maandag, 8 augustus 2011, werd inderdaad zo'n dag als iedereen in het weekend al angstig bevroedde. Zodra de markten openden, stapte de ECB de beursvloer op en kocht links en rechts voor zo'n €5 miljard aan Italiaans toiletpapier op en voor ongeveer eenzelfde bedrag nog wat rollen van andere landen met schuldproblemen, o.a. Spanje. Het leek te helpen. De obligatierente van beide landen daalde tot ruim onder de 6%. Gezien de duur van het effect bij vergelijkbare ECB-acties voor Griekse staatsschuld, is de vraag echter: voor hoelang? Niet zo heel lang denken de meeste commentatoren. Om echt het verschil te maken, zou de ECB voor minstens een biljoen euro aan staatspapier moeten opkopen en daar is geen geld en geen politieke ruimte voor. Het blijft dus vooral bij mooie woorden, want niet de ECB, maar de politiek moet de keuze maken tussen verdere integratie van de eurozone, of erkennen dat het europroject een fiasco is en de stop eruittrekken.

Eerlijk gezegd, ben ik zelf van mening dat deze keuze te belangrijk is om aan politici over te laten, laat staan aan bankiers! Beiden laten zich leiden door (hun eigen) kortetermijnbelangen en de noodzakelijke, maar pijnlijke ingrepen schuiven ze door naar hun opvolgers.
Hier dient een bindend referendum over te worden gehouden in alle landen van de eurozone, want politici kennen maar één kunstje, andermans geld uitgeven; het zijn de burgers die het op moeten brengen en zoals het nu gaat, zonder dat zij een stem hebben in het ja of nee, de omvang en de condities. Die zaken worden nu over hun hoofd heen ad hoc geregeld door de hoge dames en heren zonder enige mogelijkheid van democratische controle en zonder verantwoordingsplicht. Onder het excuus der omstandigheden negeert de EU zijn eigen regels en functioneert de facto als een kolonelsregime.
Ter rechtvaardiging van elke volgende stap in een proces van voortdurende "mission creep" schromen eurokolonels er niet voor argumenten te gebruiken die, indien uitgesproken door willekeurig welke andere sterveling, de verdenking zouden wekken van een vergevorderd stadium van seniliteit.

De beurs liet zich uiteindelijk niet imponeren door het symbolische gebaar van meneer Trichet en koos in navolging van de Aziatische markten de weg omlaag. Toen Wall Street in de middag ook in mineur opende - de verlaging van de US credit rating door S&P bleek door te werken in alle in dollars genoteerde assets - sloegen de stoppen door. De Dow Jones eindigde, na de val van 500 punten afgelopen vrijdag, nog eens 634 punten lager, een koersval van een omvang die slechts vijf keer eerder overtroffen is.

Ook alle commodities zakten door hun hoeven, ook de olieprijs. Alleen goud had een topdag. De prijs in euro's tikte €39.033 per kilo aan - een absoluut record - en ging iets daaronder de dag uit.
"De goudprijs zit in een bubble," hoor en lees je vaak. Laat u niets wijsmaken. Zolang regeringen en Centrale Banken hun door veel te hoge schulden geplaagde economieën kunstmatig proberen op te peppen met marktmanipulaties, kunstmatig lage rentes en biljoeneninjecties van nieuw krediet, blijft de prijs van goud, uitgedrukt in devaluerende valuta steeds verder omhooggaan.
Goud is de enige vorm van "geld", die niet blijvend door financiers en politici gemanipuleerd kan worden. Daarom willen in economisch woelige tijden steeds meer mensen, instellingen en in toenemende mate ook de Centrale Banken zelf het hebben en er is maar een beperkte hoeveelheid van en slechts een klein deel daarvan is in fysieke vorm te koop.


Maandag, 8 augustus 2011 - Bullion Vault

Invoeging, 14 augustus 2011
De maandagrally, hoewel op zichzelf al spectaculair, vormde de inleiding voor een doorstoot naar de - totnogtoe - absolute top van €41.293 per kilo, precies op de grens van woensdag en donderdag. Daarna viel de goudprijs terug, maar eindigde de week in stijgende lijn op €39.444, een plus van ruim 5% voor de week.

Week 32, 8 - 12 augustus 2011 - Bullion Vault

vrijdag 5 augustus 2011

Donkergrijze donderdag

Donderdag, 4 augustus 2011, kwam de eurocrisis tot een voorlopige climax. Wereldwijd crashten de effectenbeurzen, Amerikaanse beleggers dumpten hun aandelen en probeerden hun cash veilig te stellen, maar stuitten op banken die daar niet op zaten te wachten. Bank of NY Mellon betaalt geen rente meer op grote deposito's, maar vraagt een 'fee' om ze te bewaren!

Japan en Zwitserland probeerden de waarde van hun valuta omlaag te krijgen met interventies, de euro kelderde en de US-dollar steeg. Italië en Spanje zien tenminste een maand af van uitgifte van nieuwe staatsleningen en EU-commissaris Barroso deed een bijna wanhopig beroep op de nog solvabel geachte eurolanden om hun zakken nog eens extra om te keren en de fondsen voor de waarschijnlijk tot DOA ('dead on arrival') gedoemde EFSF zo snel mogelijk te verdubbelen en liefst dan nog eens te verdubbelen tot een potje van zo'n drie biljoen euro.
De in oktober afzwaaiende ECB-president Trichet hield de basisrente op 1,5% en verklaarde dat de ECB de geldsluizen voor bankleningen weer wijd ging openzetten. Hij negeerde de schop die hij onder de tafel van Jens Weidmann kreeg, de president van de Duitse Centrale Bank, en verklaarde dat hij bovendien schuldpapier van benarde euro-schuldenlanden ging opkopen om hun renteniveaus in bedwang te houden. Maar toen kwam de verrassing: dit gold alleen voor Ierland en Portugal en NIET voor Italië en Spanje, die daarmee aan de heidenen werden overgeleverd. Toen zijn woorden verstorven waren, begon op alle beursvloeren waar nog gehandeld werd, de crash. Behalve aandelen zakten ook de commodity prijzen, voedingsmiddelen, grondstoffen, evenals die van olie en gas.
De edelmetalen kregen ook een dreun, al konden ze dat na de grote prijsstijgingen van de afgelopen week best lijden. Goud steeg in de loop van de dag tot ongekende hoogte, maar moest na half vijf vanmiddag een groot deel van de dagwinst inleveren.


Vrijdag, 5 augustus 2011 - Bullion Vault

Het is afwachten wat vrijdag de 5e gaat brengen. Likken de markten hun wonden en houden ze zich relatief koest, of gaat de slachting nog verder door? Ik heb zo mijn vermoedens, maar voorzichtigheidshalve noem ik deze post 'Donkergrijze donderdag', dan blijft er nog wat speling in de schakering over voor een evt. 'Zwarte vrijdag'.

Toevoeging, 5 aug. 2011
Het lijkt of door een telefoongesprek van Frau Merkel met Sarkozy, Berlusconi vandaag het licht heeft gezien. Terwijl hij totnogtoe zijn op bezuinigingen aansturende minister van financiën, Giulio Tremonti, probeerde te lozen, wil hij nu méér én sneller bezuinigen. Onder die voorwaarden toont de ECB zich nu opeens wél bereid de schulden van Italië te gaan opkopen. Omdat de ECB dat formeel helemaal niet mag en daarvoor zonder backing van de nationale Centrale Banken ook de middelen niet heeft, zou dat betekenen dat Frankrijk en Duitsland hun fiat daaraan gegeven hebben.
Frankrijk lijkt op niet al te lange termijn zelf in de problemen te gaan raken, dus uiteindelijk komt de redding van de euro grotendeels op Duitsland neer. Als Merkel daar vanmiddag de deur voor opengezet heeft, lijkt zij alle gevoel voor verhoudingen verloren te hebben; dan accepteert ze blijkbaar dat de Duitsers met een garantstelling voor alle slechte EU-schulden worden opgezadeld tot een bedrag dat groter is dan het op zichzelf toch niet kinderachtige Duitse GDP.
Nu maar eens afwachten wat de Duitsers daar zelf van vinden en hoe de obligatiemarkten erop reageren.

Toevoeging, 6 aug. 2011
Het zijn woelige augustusdagen. Terwijl de EU probeert het vege bestaan te rekken door de beperkingen op het creëren van ongedekt krediet blindelings opzij te zetten, plukt Amerika de wrange vruchten van datzelfde beleid. Gisteravond verlaagde Standard & Poor's de credit rating van de VS van AAA (risicovrij) naar AA+ met een negatieve outlook.
Dat gebeurde ondanks zware druk uit Washington DC om dat niet te doen. Het is een fikse deuk in het prestige van de 'tele-prompter' en de gevolgen ervan zullen pas op termijn duidelijk worden.
In eerste instantie zullen de Amerikaanse en westerse overheden doen of er niets aan de hand is. Maar zien, hoelang ze dat kunnen volhouden.
China reageerde als eerste met harde eisen en een flinke dosis leedvermaak - het bezit danook ruim een biljoen dollar aan Amerikaans schuldpapier, Rusland bleef er nogal laconiek onder en in Europa hing ruim een halve dag de stilte van het graf. Het eerste commentaar kwam uit Frankrijk en dat was zo huichelachtig als je uit die hoek mocht verwachten. Onze "gezellige dikkerd" deed vervolgens ook een duit in het zakje en geheel conform zijn eerdere succesvolle omgekeerde logica, prees hij de Amerikanen om hun voorgenomen "budgettaire discipline en hun goede bezuinigingsplan". Ik weet niet wat Jan Kees slikt, maar dat zijn nu juist de zaken waar het in Amerika volledig aan ontbreekt, aan allebei.

Vervolg, 6 aug. 2011, 18:30 uur
En of het nog niet genoeg is, "kick," Duitslands financiële top heeft zojuist een harde trap tegen de basis van het europroject gegeven: Italië valt niet via het EFSF te redden. Duitsland kan en wil de daarmee gemoeide lasten niet dragen!
Eindelijk lijkt het gezond verstand - althans in Duitsland - door te breken, alleen zijn de gevolgen niet te overzien. Geniet nog van dit laatste weekend, voordat maandag de bom barst en als u nog op vakantie bent of gaat, houd er rekening mee dat in sommige landen de geldautomaten wel eens "buiten dienst" kunnen zijn en dat de pompstations langs de snelwegen er desondanks in cash betaald willen worden!

Op "Donkergrijze donderdag" volgde een schijnbaar "Vredige vrijdag", maar het ziet er nu naar uit, dat ons geen "Zwarte", maar een "Bloedrode maandag" te wachten staat. Een downgrading van de grootste macht én tevens grootste schuldenaar ter wereld, én het bewijs dat de hele politieke elite van de EU een keizer zonder kleren is, in één en hetzelfde weekend, dát moet een zwerm zwarte zwanen aantrekken die het hele zwerk verduistert.
De vraag blijft, waar ze in eerste instantie zullen neerstrijken, in Amerika of in Europa. Het valt niet uit te sluiten, dat Frau Merkel zich op het laatste moment toch door Sarko laat verleiden en haar financiële adviseurs in de kou laat staan, of dat Trichet botweg zijn zin doordrijft en maandag tóch Spaans en Italiaans toiletpapier gaat opkopen.