woensdag 29 februari 2012

De Oggle Boggle economie - 1

Ter gelegenheid van Schrikkeldag nu eens even iets heel anders - of lijkt dat maar zo?

In een klein stadje in het waterrijke hart van Holland had de gemeenteraad vergaderd over de deplorabele staat van de plaatselijke nijverheid en als gevolg daarvan, ook van de gemeentefinanciën. Na afloop hadden de burgemeester en haar trouwe aanhang zich verzameld in "De Vergane Glorie" om in alle bescheidenheid nog even na te kaarten bij een glaasje wijn en een bakje borrelnootjes.

Een toevallige bezoeker hoorde de discussie aan en na een tijdje onopvallend meegeluisterd te hebben, schoof hij een stoel bij en zei tegen de burgemeester:
- Neem me niet kwalijk dat ik zomaar inbreek, maar ik denk dat ik een oplossing weet voor uw problemen.
- Is het werkelijk? vroeg zij verrast, maar niet onwelwillend, want hij was een goedgeklede (Armani?), niet onknappe jongeman en zij had zojuist haar fijnbesneden neus in haar derde glas huiswijn gestoken.
- Vertelt u eens…
- Wat u nodig heeft, zei hij, is een groot, nieuw project, een onderneming waar de hele gemeente bij betrokken wordt, die mensen aan werk helpt en weer hoop geeft op een betere toekomst.

De burgemeester liet een kirrend lachje horen, zoals al wat rijpere vrouwen met een positie dat zo charmant kunnen doen als zij een man beleefd maar dodelijk zijn plaats willen wijzen.
- En wat dacht u dat we de afgelopen vier jaar hebben uitgevoerd? vroeg ze met een halfspottende ondertoon in haar stem.
- Ik bedoel iets heel anders, reageerde hij alert, iets van een totaal andere orde. Geen nieuw winkelcentrum, of een zakdoekenmuseum. Ik denk aan een OB-project.
- Een OB-project? U beseft toch wel dat bibliotheken op subsidie draaien en dat we daarop juist gekort worden. We hebben pas nog een vestiging moeten sluiten.
- Misschien bedoelt meneer een ander OB, opperde de gemeentesecretaris, dat van de tampons?
Ze verslikte zich bijna in een pinda en van de schrik en in het daarop volgende gegiebel dreigde de aandacht voor het algemeen belang danig te verslappen. Tussen de wethouder van Sociale Zaken en haar collega van Publieke Werken ontspon zich een geanimeerd gesprek over hun persoonlijke voorkeur voor inlegkruisjes.

De jongeman gaf de tafel daarom een rondje - de meeste dames gingen nu wijselijk over op Sourcy - en in de volgende tien minuten legde hij uit dat OB stond voor "Oggle Boggle" en dat dat niets met persoonlijke hygiëne te maken had, maar dat het ging om degelijk constructiewerk, veel staal en buizen, en dat zijn ingenieursbureau daarmee in het Midden-Oosten, o.a. in Dubai, al veel succes had gehad om kwijnende gemeenschappen van nieuwe energie te voorzien en op te stoten in de vaart der volkeren.

Nieuwe energie! De burgemeester raakte gaandeweg geboeid door zijn betoog, of eigenlijk meer door zijn levendige presentatie dan door de inhoud, maar omdat ze merkte dat verschillende dames half onder de tafel hun tweets begonnen te raadplegen, herinnerde zij zich plotseling dat ze nog een afspraak had.
- Heel interessant, zei ze bemoedigend, maar sommigen van ons hier zitten met een oppas thuis, dus misschien kunnen we dit gesprek beter een andere keer voortzetten, meneer … eh?
- Goldman, vulde die attent aan. Hij overhandigde haar zijn kaartje met een beminnelijke glimlach.
- Maakt u maar een afspraak met de secretaris hier, meneer Goldman, dan praten wij binnenkort verder op het stadhuis.

Terwijl ze haar mantel van de kapstok pakte, dook de secretaris naast haar op.
- Ik kan er niets op Google over vinden, fluisterde die haar toe.
- Waarover, Emma?
- Over die okkelbokkelprojecten. Ik heb het onder het gesprek even gegoogeld, maar die naam komt nergens voor.
- Oh, nou…, maak eerst maar eens een afspraak met die jongen, dan zien we wel waar het schip strandt. Ik haalde een paar frisse, nieuwe gezichtspunten uit wat hij te vertellen had.
En met die woorden zwaaide zij ten afscheid naar haar inmiddels druk twitterende achterban en spoedde zich - heel correct per taxi - naar haar date in restaurant 'de Wildeman'.
Er werden al genoeg ambtsdragers betrapt op rijden onder invloed en haar zou dat niet gebeuren. Bovendien waren taxibonnen declarabel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten