Keine Ahnung

Als je in Google Translate de Nederlandse vertaling vraagt van het Duitse 'ahnungslos' en 'ratlos', geeft ie als eerste optie 'clueless'. Uit het Engels wordt 'clueless' heel to-the-point vertaald met 'clueless'. Blijkbaar heeft het Nederlands geen eigen begrip om een staat van volslagen onvermogen aan te duiden om een situatie, ontwikkeling of probleem te doorgronden en te interpreteren. Het verouderde 'redeloos' - 'gespeend van verstand' - dekt de lading niet, evenmin als 'onnozel', 'onwetend' of gewoon 'dom'. Je kunt heel intelligent zijn, maar toch volslagen 'clueless', door een overtuiging of 'professional bias'.
Het is moeilijk jezelf te betrappen op iets, dat je in je eigen taal niet kunt benoemen. Vandaar wellicht, dat Nederlandse economen en journalisten in de lokale media onbekommerd baarlijke nonsens blijven spuien, waar de 'cluelessness' van afdruipt.

Zo schrijft Peter de Waard in de Volkskrant º), 'Waarom blijft het maar crisis op de financiële markten?' Zijn antwoord: gebrek aan vertrouwen. En waar komt dat door? 'Dat is voer voor psychologen,' stelt hij. 'Keine blasse Ahnung', blijkbaar, al voegt hij er nog halfslachtig aan toe: 'economen noemen de hoge olieprijs en het gebrek aan echt leiderschap.'
Geen woord over het feit dat de westerse wereld tientallen jaren op de pof heeft geleefd en nu zo diep in de schulden zit, dat de hoge olieprijs - door de opkomst van Chindia - samen met demografische omstandigheden nu echt een deuk in hun groeipotentieel slaat. Evenmin een woord over het feit dat de wereldleiders nog altijd in het La-la-land van "economische groei" verkeren en met keynesiaanse kredietbombardementen en ultra-lage rentes steeds diepere kraters slaan in de schuldposities van megabanken (casino's) en onder schulden bezwijkende nationale staten, die - voorzover het eurolanden betreft - geen zeggenschap hebben over het rentepeil en de waarde van hun valuta en dus geen kant opkunnen.

'Moeten we dan in goud beleggen?' vraagt Peter. De goudprijs is immers in tien jaar van 5700 naar 41.000 euro per kilo gestegen. 'Veel te riskant,' volgens Peter. 'Goud geeft geen rente of dividend, dus als het vertrouwen terugkeert, dumpen beleggers hun goud op de markt en stort de prijs volledig in.' †)
Mijn god, als er een prijs te vergeven was voor de meest 'cluelesse' bewering van de maand, zou deze stellig de top drie halen. Als je al geen idee hebt, waarom het vertrouwen in de economie daalt, hoe kun je er dan op speculeren dat het op miraculeuze wijze over de volle breedte van het economisch spectrum terugkeert? Staat er ergens een Grote Leider in de coulissen klaar?
Goud is van oudsher geld. Goud - en zilver - kopen is dus geen vorm van beleggen. Het levert gegarandeerd niets op, behalve misschien 'vertrouwen'. Wie goud koopt met dollars of euro's, wisselt zijn zwakke - onbetrouwbare - valuta om in een harde, een valuta die zijn waarde - koopkracht - behoudt, omdat de hoeveelheid goud op de wereld een min of meer vast gegeven is, waar geen politicus of bankier iets aan kan veranderen. Die tonen hun 'leiderschap' voornamelijk door bij elke nieuwe crisis de hoeveelheid papier en digitaal geld te vergroten, dat daardoor steeds meer aan waarde verliest. Ten opzichte van wat? Tastbaar bezit: productief land, energiebronnen en edelmetalen.

En waarom is edelmetaal tegenwoordig weer zo in trek en bij wie? Bijna niemand bezit goud. Voordat Nixon op 15 augustus 1971 het Amerikaanse goudloket sloot, hielden Centrale Banken, handelsbanken en de rijken ca. 40% van hun reserves aan in goud. Tegenwoordig bestaat gemiddeld slechts 1% van alle reserves uit goud.¹) Instellingen - bijv. pensioenfondsen - en iedereen die iets te verliezen heeft, houdt zijn reserves aan in dollars en andere fiat-valuta, voor een groot deel in de vorm van obligaties, met name staatsobligaties, omdat die tot het uitbreken van de kredietcrisis zo veilig geacht werden als bij wijze van spreken de Bank van Engeland. Dat zijn ze nog steeds, maar de veiligheid van de Bank van Engeland - en van de Fed en de ECB - wordt niet meer zo hoog aangeslagen als voorheen. Sommige mensen zien zelfs een grote draaikolk [video Reuters] voor zich als ze aan die banken denken, waarin de waarde van hun bezittingen met angstaanjagende snelheid wordt weggezogen. Van de huidige, lage rente word je als spaarder niets wijzer en wat krijg je nog voor je "waarde"-papieren, als overheden hun schulden niet meer kunnen doorrollen, omdat niemand hun een nieuwe lening wil geven, tenzij onder moordende condities.

Courtesy of www.sharelynx.com

Daarom dringen pensioenfondsen er nu bij de Nederlandsche Bank op aan de mogelijkheid van "beleggen" in goud - nu maximaal nog geen 3% - te verruimen; daarom ruilen Centrale Banken in bijv. de BRIC-landen e.a. een deel van hun dollarreserves om in goud; daarom kopen rijke Europeanen - bang voor ontwaarding van de euro - Zwitserse francs en goud, en in het nabije en verre oosten betalen mensen graag een hoge extra premie, zolang ze hun papiergeld maar kunnen inwisselen voor harde valuta, goud en zilver. Arabische olie-exporteurs doen dit al decennia lang.
Ook al doen de financiële autoriteiten nog zo hun best de ontwikkelingen tegen te werken ±), aan de drang om spaargeld - koopkracht in de toekomst - te bewaren in tastbare vorm en niet in op zichzelf waardeloos, bedrukt papier of op een digitale rekening komt voorlopig geen einde. De hernieuwde waardering ²) voor edelmetaal is nog maar pas begonnen en zolang overheden hun fiat-valuta óntwaarden om hun reële schulden te verkleinen en om onder hun verplichtingen jegens hun eigen bevolking uit te komen, zal de prijs van goud blijven stijgen. [Is goud in een bubble? - video en artikel]
En dan bestaat nog de mogelijkheid dat goud de facto weer als reservevaluta gaat fungeren, als landen hun onderlinge verschillen op de handelsbalans net als vroeger weer in baar gaan vereffenen. En wat te denken van goud als onderpand voor euro bail-outs? Gezien de omvang van de wereldhandel - en van de bail-outs - zal de goudprijs in dat geval tot nekkramphoogte moeten stijgen.³)

Peter de Waard is dus niet alleen 'clueless', het volkskrantartikel is oppervlakkig en een voorbeeld van misinformatie, en ten aanzien van goud desinformatie. Ter onderbouwing van deze bewering:
7-11-2011 on ZeroHedge: China takes advantage of September price drop; imports record amount of gold. Huidige spotprijs in euro: 41.937 per kilo.

----------
Titel - "Keine Ahnung," zei ik, "weet je wat dat betekent?" "Geen idee," antwoordde hij.
º) Peter de Waard, Vertrouwen in de economie blijkt meer waard dan goud, Vk 20 aug. 2011.
Subtitel: De crisis in de financiële markten is een crisis in vertrouwen. Daarom wordt er te weinig geïnvesteerd, geconsumeerd en verhandeld. Maar beleggen in goud biedt ook geen garantie.
¹) De Nederlandsche Bank heeft vlgs. opgave van het IMF 615,5 ton goud in de kluis liggen, goed voor een tiende plaats op de wereldranglijst. Dat komt overeen met 59,4% van de totale reserve aan vreemde valuta. De Nederlandse goudvoorraad vertegenwoordigt bij een huidige koers van €41.500 per kilo een waarde van €25,5 miljard en in US-dollars, koers €1 = $1.44, $36.75 miljard.
²) Hoewel de goudprijs al ruim tien jaar aan het stijgen is, zorgde de kredietcrisis in 2010 voor een versnelling. In 2011 hielpen het gehannes van het Amerikaans congres met het schuldplafond en het getouwtrek in Europa over wel/geen eurobonds zeker niet mee om een verdere opmars van de goudprijs tot staan te brengen. De plotselinge sprong omhoog in de maand augustus lijkt echter voornamelijk een gevolg van de aankondiging van de Venezolaanse president Chavez, dat hij de eigen goudproductie nationaliseert en vooral, dat hij al het goud dat nu in buitenlandse kluizen wordt bewaard - o.a. in Zürich, Londen en New York - per direct terug wil hebben, ruim 200 ton. Dat kan voor de 'bullion banks' een hoofdpijndossier worden met ingrijpende gevolgen op langere termijn.
³) Ook de Pan Asian Gold Exchange (PAGE) kan daar binnenkort een extra impuls aan geven.
±) Begin februari 2011 dwong DNB het Pensioenfonds voor de Glasindustrie het grootste deel van zijn lucratieve goudbelegging te verkopen, omdat dit volgens DNB "te risicovol" was en onlangs zorgde de Autoriteit Financiële Markten ervoor, dat het op Jersey gevestigde bedrijf GoldMoney zijn activiteiten voor zijn Nederlandse klanten per 31 oktober 2011 moet staken.
†) Toevoeging 26 sept. 2011
Vorige week en vandaag opnieuw ging de goudprijs hard onderuit. Op het dieptepunt vanmorgen werd een kiloprijs van €36.935 genoteerd, 16,4% lager dan de top van slechts twee weken geleden. Dat is een forse terugval, maar nog altijd een koers op het niveau van 2 augustus jl., toen een absolute top. Wat gezien mijn kritiek op het artikel van Peter de Waard betreft, is het belangrijk te beseffen, dat deze terugval NIET veroorzaakt werd door een "terugkerend vertrouwen", maar door juist het tegenovergestelde: een toenemend GEBREK aan vertrouwen in de mogelijkheden van Centrale Banken en de politiek een uitweg te vinden uit het door henzelf gecreëerde, financiële armageddon. De markt heeft geen boodschap aan wat de politiek aan ons, belastingbetalers, aan 'oplossingen' voorspiegelt [commentaar-1, commentaar-2, commentaar-3]. De traders voorzien een totale instorting van het monetaire systeem op een termijn van nog geen jaar en ze verwachten daar veel geld aan te kunnen verdienen. Zie dit korte artikel op Zero Hedge met bijgevoegd een videoclip, waarin de BBC anchor met open mond achterblijft. Wie niet zorgt dat hij zijn bezittingen op korte termijn veiligstelt, is de boodschap, raakt ALLES kwijt en onder 'veiligstellen' verstaan wij: zorgen dat je niet met een pak papier blijft zitten, waarvan de waarde volledig afhankelijk is van de solvabiliteit van derden. Dat geldt voor overheden, banken en daarom des te meer voor ons allemaal persoonlijk en de enige liquide asset, waaraan geen 'derdenrisico' kleeft, is edelmetaal en met name baar goud in eigen bezit.
Het gele metaal gaat temidden van alle commotie intussen onverstoorbaar zijn gang en sloot de handelsdag af op €38.648,90 (Kitco), 4,64% boven het dieptepunt van de dag.
- Overzicht per 4 oktober 2011.
- 8 oktober 2011: 10 Vragen van 2e-Kamerlid Ewoud Irrgang (SP) over GOUD en de antwoorden daarop van DNB.
- 14 oktober 2011: Een doorslaggevende factor bij de huidige stabilisering van de goudprijs en bullish voor het opwaarts potentieel is het feit dat de Centrale Banken zelf weer goud kopen. Het is ook voor hen de enige manier om zich te beschermen tegen voortdurende ontwaarding van hun valutareserves, m.a.w. tegen de gevolgen van hun eigen monetaire beleid.

Een aanbod dat niemand kan afslaan

Terwijl nu ook de grote Franse banken en daarmee de Franse overheid afgelopen week in de vuurlinie van de bondvigilantes kwamen te liggen, met name na het bekendworden van het feit dat de Franse economie sinds het tweede kwartaal geen spat meer groeit, zwelt het Koor van Financieel Gehandicapten aan.
"Geef ons een belastingunie," kwelen zij, "geef ons de langverbeide eurobond." Zelfs de Britse minister Osborne, geen lid van de euroclub en niet van plan een penny bij te dragen, blaast zijn partijtje mee.

De druk op de nog weinige, relatief solvabele landen in de eurozone om hun fiscale zelfstandigheid prijs te geven en alle Europese schulden op één hoop te gooien - voorlopig ruim drie biljoen euro - neemt met de dag toe.
Telkens als hij terugkeert van de golfbaan, pakt Obama de telefoon en dringt er nog eens op aan, Berlusconi's minister van financiën, Tremonti, smeekt erom en George Soros en een handvol Duitse professoren werpen Angela het ene wilde euroreddingsplan na het andere voor, allemaal maar op één ding gericht: open de Duitse knip, laat de euro's rollen, want anders... *)

Het is net zoiets, als wanneer bij een plotselinge rentestijging een meerderheid van de leden van een Vereniging van Eigenaren, van de weinigen die NIET alle overwaarde van hun appartement hebben opgesoupeerd aan nieuwe keukens, auto's en dure vakanties, zou eisen dat die een tweede hypotheek afsluiten om voortaan alle servicekosten voor hun rekening te nemen en bovendien mee te betalen aan het totaal van alle hypotheekaflossingen bij elkaar, want anders... *)
De banken die de bestaande hypotheken - met variabele rentes, natuurlijk - hebben verstrekt, staan vierkant achter dit voorstel, hebben het de penningmeester van de VvE misschien zelfs ingefluisterd.
Het is de enige oplossing, zeggen ze en ze oefenen morele druk uit op de minderheid om ermee in te stemmen. Ze willen zelfs zover gaan deze kleine groep een tweede hypotheek aan te bieden onder 'once-in-a-lifetime' condities.

Zo gesteld, vindt iedereen het een belachelijk en zelfs immoreel voorstel. Toch zijn er velen - vaak geschoold in de arcane wetenschap der economie - die beweren dat dit de enige oplossing is voor alle landen van de eurozone en dat het de dure plicht is van elke politicus met verantwoordelijkheidsgevoel de eenheidsmunt te redden, hoewel iedereen met een greintje gezond verstand - uitkijkend over het maanlandschap van schuldpieken rond kraters van bankkapitaal tegen een inktzwarte achtergrond van astronomische CDS-verplichtingen - allang begrepen heeft dat die euro in een krimpende economie geen schijn van kans maakt stand te houden en dat ie daarom gedoemd was van het begin [video].

Hoe iemand bij zijn volle verstand kan denken dat de economie erop vooruit zal gaan, als we de weinige nog sterke landen verzwakken door alle schulden op hun schouders te laden en - godbetert - het fiscale en economische beleid concentreren bij een groep incompetente en visieloze eurocraten zonder een robuuste democratische basis, het is mij een volslagen raadsel.

Het feit dat deze waanzin na alle eerdere mislukkingen door de spraakmakende gemeente überhaupt als oplossing gepresenteerd wordt en nog wel als de enige oplossing, illustreert naast mateloze arrogantie, de lemmingenmentaliteit in de hogere eurokringen. Het is een blijk van tunnelvisie bij de politieke elite, van gebrek aan inzicht en een hoge mate van naïveteit als het gaat om een beoordeling van de motieven van de "haute finance" om vast te houden aan keynesiaans stimuleringsbeleid in een werelddeel dat al bezig is onder zijn schulden te bezwijken.

Neem Spanje:
- Talloze Spaanse steden staan op de rand van een faillissement
- Franse boeren blokkeren Spaans fruittransport
- Spaanse boeren dreigen met blokkade van de grens met Frankrijk
- Spanje kan zijn defensierekening van €26 miljard niet betalen
- Jeugdwerkloosheid 45,7% [juni 2011] - de hoogste van de EU

---------
*) want anders...
Een overzicht van wat het einde van de euro specifiek voor Nederland kan betekenen geeft Jeroen de Boer op Z24. De doemscenario's die hij schetst, doen vrij realistisch aan. Hij ziet alleen één ding over het hoofd: al die nare dingen die hij noemt, staan ons evengoed te wachten, ook als de euro blijft bestaan. Daar zorgen de komende wereldwijde recessie voor en de oceanen van schuld. Alleen kan Nederland met een eigen munt zijn eigen monetaire en fiscale beleid voeren, terwijl wij anders moeten doen wat de Brusselse kermis ons voorschrijft. Ik betwijfel of dat laatste in het belang van gewone burgers zal zijn. Machtscentra hebben doorgaans maar één belang voor ogen: hun eigen belang.
We kunnen ons vastklampen aan de euro in de hoop dat we met ons allen het hoofd boven water kunnen houden, maar je blijven vasthouden aan de reling van een zinkend schip is geen aanbevolen overlevingsstrategie.

Toevoeging, 15 augustus 2011
Er is in het weekend blijkbaar weer heel wat afgebeld tussen Parijs, Berlijn en Brussel. Na de hartstochtelijke oproepen van bedelaars (Tremonti), profiteurs (Osborne, Soros) en 'useful idiots' (economen) om eurobonds, hebben de landen die daar het meest op moeten toeleggen - Frankrijk en Duitsland - direct laten weten, dat daar absoluut geen sprake van zal zijn en de EU-kolonels hebben dit standpunt indirect onderschreven. Italië en Spanje moeten maar zorgen dat ze op eigen kracht hun financiële problemen oplossen en als ze zich niet aan de dictaten uit Brussel houden, krijgen ze een boete!
Dat zal beslist voor een amicale sfeer zorgen in de blije eurofamilie. Maar ach, Griekenland heeft tot nu toe alle deadlines gemist en geen enkel doel gerealiseerd en kregen die een boete? Welnee, een lagere rente, een langere termijn voor terugbetaling en als extra 'beloning' een nog grotere, tweede bailout. Zulke boetes zouden Italië en Spanje ook wel willen.
Dinsdag hebben Sarkozy en Frau Merkel weer een onderonsje en de verwachting is dat zij zich zullen concentreren op een verdere invulling van het EFSF (Stabiliteitsfonds). Daarmee proberen zij een schijn van zekerheid te creëren om de geldmarkt gerust te stellen - of dat lukt is een tweede [Laatste nieuws: niet dus!] - en het biedt hun via de beproefde salamitactiek de mogelijkheid hun idee van fiscale integratie binnen de eurozone aan de zwakkere eurobroeders op te leggen.

Intussen schroeft de ECB haar aankopen van Italiaans en Spaans toiletpapier drastisch op. Zolang het EFSF nog niet officieel is goedgekeurd door de parlementen van alle eurolanden - op z'n vroegst in oktober dit jaar - vult de ECB dit hiaat en is dus formeel illegaal bezig, maar niemand protesteert, althans niet hardop - maar een week later wél, en met toenemende ergernis.
Als in de naaste toekomst de schulden van Italië en/of Spanje verder worden afgewaardeerd, komt de solvabiliteit van de ECB daardoor zelf in gevaar en draaien de belastingbetalers van de dan nog draagkrachtige eurolanden alsnog voor de stroppen op. Al met al een waterdichte strategie om uiteraard op een volstrekt democratische manier tóch een 'transfer unie' tot stand te brengen, zij het met een 100% garantie dat het euroblok op een spectaculaire manier uit elkaar zal klappen.

Intussen in Duitsland
- Angela Merkel faces eurobond mutiny.
- German economy on verge of contraction.
- Merkel and Sarkozy plans fail to assure markets
- 59% van de Duitsers is tegen verdere bailouts.
- 44% wil dat Duitsland uit de EMU (eurozone) stapt - terug naar de D-mark.

en in Nederland - poll Maurice de Hond, 7 aug. 2011
- 65% wil niet bijdragen aan een Griekse bailout als Italië en Spanje afhaken.
- 29% verwacht dat de hele eurozone uit elkaar valt, 32% denkt dat 't wel mee zal vallen.
- 56% wil uit de EMU stappen - terug naar de gulden.
- Ruim 10% gaat ervan uit dat alle eurolanden teruggaan naar hun oude munt.

Vergeefse moeite

Maandag, 8 augustus 2011, werd inderdaad zo'n dag als iedereen in het weekend al angstig bevroedde. Zodra de markten openden, stapte de ECB de beursvloer op en kocht links en rechts voor zo'n €5 miljard aan Italiaans toiletpapier op en voor ongeveer eenzelfde bedrag nog wat rollen van andere landen met schuldproblemen, o.a. Spanje. Het leek te helpen. De obligatierente van beide landen daalde tot ruim onder de 6%. Gezien de duur van het effect bij vergelijkbare ECB-acties voor Griekse staatsschuld, is de vraag echter: voor hoelang? Niet zo heel lang denken de meeste commentatoren. Om echt het verschil te maken, zou de ECB voor minstens een biljoen euro aan staatspapier moeten opkopen en daar is geen geld en geen politieke ruimte voor. Het blijft dus vooral bij mooie woorden, want niet de ECB, maar de politiek moet de keuze maken tussen verdere integratie van de eurozone, of erkennen dat het europroject een fiasco is en de stop eruittrekken.

Eerlijk gezegd, ben ik zelf van mening dat deze keuze te belangrijk is om aan politici over te laten, laat staan aan bankiers! Beiden laten zich leiden door (hun eigen) kortetermijnbelangen en de noodzakelijke, maar pijnlijke ingrepen schuiven ze door naar hun opvolgers.
Hier dient een bindend referendum over te worden gehouden in alle landen van de eurozone, want politici kennen maar één kunstje, andermans geld uitgeven; het zijn de burgers die het op moeten brengen en zoals het nu gaat, zonder dat zij een stem hebben in het ja of nee, de omvang en de condities. Die zaken worden nu over hun hoofd heen ad hoc geregeld door de hoge dames en heren zonder enige mogelijkheid van democratische controle en zonder verantwoordingsplicht. Onder het excuus der omstandigheden negeert de EU zijn eigen regels en functioneert de facto als een kolonelsregime.
Ter rechtvaardiging van elke volgende stap in een proces van voortdurende "mission creep" schromen eurokolonels er niet voor argumenten te gebruiken die, indien uitgesproken door willekeurig welke andere sterveling, de verdenking zouden wekken van een vergevorderd stadium van seniliteit.

De beurs liet zich uiteindelijk niet imponeren door het symbolische gebaar van meneer Trichet en koos in navolging van de Aziatische markten de weg omlaag. Toen Wall Street in de middag ook in mineur opende - de verlaging van de US credit rating door S&P bleek door te werken in alle in dollars genoteerde assets - sloegen de stoppen door. De Dow Jones eindigde, na de val van 500 punten afgelopen vrijdag, nog eens 634 punten lager, een koersval van een omvang die slechts vijf keer eerder overtroffen is.

Ook alle commodities zakten door hun hoeven, ook de olieprijs. Alleen goud had een topdag. De prijs in euro's tikte €39.033 per kilo aan - een absoluut record - en ging iets daaronder de dag uit.
"De goudprijs zit in een bubble," hoor en lees je vaak. Laat u niets wijsmaken. Zolang regeringen en Centrale Banken hun door veel te hoge schulden geplaagde economieën kunstmatig proberen op te peppen met marktmanipulaties, kunstmatig lage rentes en biljoeneninjecties van nieuw krediet, blijft de prijs van goud, uitgedrukt in devaluerende valuta steeds verder omhooggaan.
Goud is de enige vorm van "geld", die niet blijvend door financiers en politici gemanipuleerd kan worden. Daarom willen in economisch woelige tijden steeds meer mensen, instellingen en in toenemende mate ook de Centrale Banken zelf het hebben en er is maar een beperkte hoeveelheid van en slechts een klein deel daarvan is in fysieke vorm te koop.

Maandag, 8 augustus 2011 - Bullion Vault

Invoeging, 14 augustus 2011
De maandagrally, hoewel op zichzelf al spectaculair, vormde de inleiding voor een doorstoot naar de - totnogtoe - absolute top van €41.293 per kilo, precies op de grens van woensdag en donderdag. Daarna viel de goudprijs terug, maar eindigde de week in stijgende lijn op €39.444, een plus van ruim 5% voor de week.

Week 32, 8 - 12 augustus 2011 - Bullion Vault

Donkergrijze donderdag

Donderdag, 4 augustus 2011, kwam de eurocrisis tot een voorlopige climax. Wereldwijd crashten de effectenbeurzen, Amerikaanse beleggers dumpten hun aandelen en probeerden hun cash veilig te stellen, maar stuitten op banken die daar niet op zaten te wachten. Bank of NY Mellon betaalt geen rente meer op grote deposito's, maar vraagt een 'fee' om ze te bewaren!

Japan en Zwitserland probeerden de waarde van hun valuta omlaag te krijgen met interventies, de euro kelderde en de US-dollar steeg. Italië en Spanje zien tenminste een maand af van uitgifte van nieuwe staatsleningen en EU-commissaris Barroso deed een bijna wanhopig beroep op de nog solvabel geachte eurolanden om hun zakken nog eens extra om te keren en de fondsen voor de waarschijnlijk tot DOA ('dead on arrival') gedoemde EFSF zo snel mogelijk te verdubbelen en liefst dan nog eens te verdubbelen tot een potje van zo'n drie biljoen euro.
De in oktober afzwaaiende ECB-president Trichet hield de basisrente op 1,5% en verklaarde dat de ECB de geldsluizen voor bankleningen weer wijd ging openzetten. Hij negeerde de schop die hij onder de tafel van Jens Weidmann kreeg, de president van de Duitse Centrale Bank, en verklaarde dat hij bovendien schuldpapier van benarde euro-schuldenlanden ging opkopen om hun renteniveaus in bedwang te houden. Maar toen kwam de verrassing: dit gold alleen voor Ierland en Portugal en NIET voor Italië en Spanje, die daarmee aan de heidenen werden overgeleverd. Toen zijn woorden verstorven waren, begon op alle beursvloeren waar nog gehandeld werd, de crash. Behalve aandelen zakten ook de commodity prijzen, voedingsmiddelen, grondstoffen, evenals die van olie en gas.
De edelmetalen kregen ook een dreun, al konden ze dat na de grote prijsstijgingen van de afgelopen week best lijden. Goud steeg in de loop van de dag tot ongekende hoogte, maar moest na half vijf vanmiddag een groot deel van de dagwinst inleveren.

Vrijdag, 5 augustus 2011 - Bullion Vault

Het is afwachten wat vrijdag de 5e gaat brengen. Likken de markten hun wonden en houden ze zich relatief koest, of gaat de slachting nog verder door? Ik heb zo mijn vermoedens, maar voorzichtigheidshalve noem ik deze post 'Donkergrijze donderdag', dan blijft er nog wat speling in de schakering over voor een evt. 'Zwarte vrijdag'.

Toevoeging, 5 aug. 2011
Het lijkt of door een telefoongesprek van Frau Merkel met Sarkozy, Berlusconi vandaag het licht heeft gezien. Terwijl hij totnogtoe zijn op bezuinigingen aansturende minister van financiën, Giulio Tremonti, probeerde te lozen, wil hij nu méér én sneller bezuinigen. Onder die voorwaarden toont de ECB zich nu opeens wél bereid de schulden van Italië te gaan opkopen. Omdat de ECB dat formeel helemaal niet mag en daarvoor zonder backing van de nationale Centrale Banken ook de middelen niet heeft, zou dat betekenen dat Frankrijk en Duitsland hun fiat daaraan gegeven hebben.
Frankrijk lijkt op niet al te lange termijn zelf in de problemen te gaan raken, dus uiteindelijk komt de redding van de euro grotendeels op Duitsland neer. Als Merkel daar vanmiddag de deur voor opengezet heeft, lijkt zij alle gevoel voor verhoudingen verloren te hebben; dan accepteert ze blijkbaar dat de Duitsers met een garantstelling voor alle slechte EU-schulden worden opgezadeld tot een bedrag dat groter is dan het op zichzelf toch niet kinderachtige Duitse GDP.
Nu maar eens afwachten wat de Duitsers daar zelf van vinden en hoe de obligatiemarkten erop reageren.

Toevoeging, 6 aug. 2011
Het zijn woelige augustusdagen. Terwijl de EU probeert het vege bestaan te rekken door de beperkingen op het creëren van ongedekt krediet blindelings opzij te zetten, plukt Amerika de wrange vruchten van datzelfde beleid. Gisteravond verlaagde Standard & Poor's de credit rating van de VS van AAA (risicovrij) naar AA+ met een negatieve outlook.
Dat gebeurde ondanks zware druk uit Washington DC om dat niet te doen. Het is een fikse deuk in het prestige van de 'tele-prompter' en de gevolgen ervan zullen pas op termijn duidelijk worden.
In eerste instantie zullen de Amerikaanse en westerse overheden doen of er niets aan de hand is. Maar zien, hoelang ze dat kunnen volhouden.
China reageerde als eerste met harde eisen en een flinke dosis leedvermaak - het bezit danook ruim een biljoen dollar aan Amerikaans schuldpapier, Rusland bleef er nogal laconiek onder en in Europa hing ruim een halve dag de stilte van het graf. Het eerste commentaar kwam uit Frankrijk en dat was zo huichelachtig als je uit die hoek mocht verwachten. Onze "gezellige dikkerd" deed vervolgens ook een duit in het zakje en geheel conform zijn eerdere succesvolle omgekeerde logica, prees hij de Amerikanen om hun voorgenomen "budgettaire discipline en hun goede bezuinigingsplan". Ik weet niet wat Jan Kees slikt, maar dat zijn nu juist de zaken waar het in Amerika volledig aan ontbreekt, aan allebei.

Vervolg, 6 aug. 2011, 18:30 uur
En of het nog niet genoeg is, "kick," Duitslands financiële top heeft zojuist een harde trap tegen de basis van het europroject gegeven: Italië valt niet via het EFSF te redden. Duitsland kan en wil de daarmee gemoeide lasten niet dragen!
Eindelijk lijkt het gezond verstand - althans in Duitsland - door te breken, alleen zijn de gevolgen niet te overzien. Geniet nog van dit laatste weekend, voordat maandag de bom barst en als u nog op vakantie bent of gaat, houd er rekening mee dat in sommige landen de geldautomaten wel eens "buiten dienst" kunnen zijn en dat de pompstations langs de snelwegen er desondanks in cash betaald willen worden!

Op "Donkergrijze donderdag" volgde een schijnbaar "Vredige vrijdag", maar het ziet er nu naar uit, dat ons geen "Zwarte", maar een "Bloedrode maandag" te wachten staat. Een downgrading van de grootste macht én tevens grootste schuldenaar ter wereld, én het bewijs dat de hele politieke elite van de EU een keizer zonder kleren is, in één en hetzelfde weekend, dát moet een zwerm zwarte zwanen aantrekken die het hele zwerk verduistert.
De vraag blijft, waar ze in eerste instantie zullen neerstrijken, in Amerika of in Europa. Het valt niet uit te sluiten, dat Frau Merkel zich op het laatste moment toch door Sarko laat verleiden en haar financiële adviseurs in de kou laat staan, of dat Trichet botweg zijn zin doordrijft en maandag tóch Spaans en Italiaans toiletpapier gaat opkopen.