Maar was u niet verrast, dan?
- Och…
Maar Neelie noemde het toch 'geen probleem'?
- Ja…
Absoluut geen man overboord, zei ze.
- Nee, geen punt. We hadden ze er liever bijgehouden natuurlijk, maar als de Grieken hun afspraken niet nakomen, houdt het een keer op met onze solidariteit. *)
En volgens de gezellige dikkerd is het besmettingsgevaar ook afgenomen.
- Ja, er zijn nu zoveel maatregelen genomen de afgelopen anderhalf jaar, dat we een Grieks bankroet wel kunnen opvangen. ^)
Dat moeten we nog zien. Maar Portugal, dat staat er ook niet zo best voor, toch?
- Ach…
Stel je voor dat die ook moeten afhaken en uit de euro stappen.
- Ja, stel je voor. Maar zo'n vaart loopt 't niet hoor.
Hoe weet u dat?
- Portugal is niet vergelijkbaar met Griekenland. Daar komen ze hun verplichtingen wél na.
En Spanje? Daar gaat het ook niet best momenteel.
- Spanje doet wat het kan met een nieuwe bezuinigingsronde.
Maar zowel Spanje als Portugal kampen met een krimpende economie, de werkloosheid bedraagt ruim 20% en de jeugdwerkloosheid 40 à 50%. Bezuinigingen zullen de situatie dan toch alleen maar verergeren?
- Wij hebben met alle Europese leiders een weg uitgezet om de staatsfinanciën van de eurolanden weer onder controle te brengen. Daar zijn offers †) voor nodig, maar als we nu niet ingrijpen, zijn de problemen over een paar jaar nog veel groter.º)
Dat laatste is zeker waar, en nu gaan alle Europese landen tegelijk bezuinigen op de overheidsuitgaven. Dan is een algehele Europese recessie toch onontkoombaar? In de meeste landen is het overheidsaandeel in de economie zo rond de 50% van het bbp!
- We hebben maatregelen genomen om groei [brede lach] waar mogelijk te stimuleren. We gaan een moeilijke periode tegemoet in Europa, maar als we gezamenlijk de schouders eronder zetten, komen we er sterker en meer verbonden uit.
Dat hebben wij vaker gehoord, maar de vraag is, wie zijn 'we'? ¹)
------------------
*) Solidariteit
- wij blijven de Grieken steeds meer geld lenen om hun schulden aan Europese banken te kunnen blijven betalen, zonder dat ze er zelf ooit bovenop komen.
Tot welke idiote constructies de EU en de ECB bereid zijn om te zorgen dat na een definitief Grieks accoord over de inmiddels tot €320 miljard opgelopen bailout (meer dan het hele Griekse BNP!), de banken 100% kunnen incasseren, terwijl de Grieken uiteindelijk geen cent overhouden, is door de zeer geduldige lezer op te maken uit dit ZH-artikel. Conclusie: Angela ziet eindelijk in dat het voor Duitsland goedkoper is om afscheid van de Grieken te nemen.
De Griekse bevolking lijkt dat maar al te goed te begrijpen. Ze hebben geen enkel vertrouwen meer in hun kleptocratische, politieke leiders en leggen massaal het werk neer. Na een zg. accoord over de Trojka-voorwaarden [9 febr.], direct een tweedaagse, algemene staking en de dreiging van een volksopstand. Nonne latet anguis in herba?
Door de eisen voortdurend op te schroeven lijkt het gezamenlijk beleid erop gericht de Grieken te pressen zelf uit de euro te stappen. Geen europoliticus die dát op haar/zijn persoonlijk conto geschreven wil zien.
Maar op het beslissende moment lijkt Duitsland onder internationale druk de rug toch weer niet recht te zullen houden. Laat de Europese belastingbetaler zich kort voor een onvermijdelijk Grieks faillissement toch nog snel even een oor van €130 miljard aannaaien?
ROUNDUP, 12 - 20 FEB. 2012
Telegraph - AEP, Germany's Carthaginian terms for Greece
en "Just as Greece complies at last, Europe pulls the plug"
Fin. Times - Wolfgang Münchau, Why Greece and Portugal ought to go bankrupt
David McWilliams, Prepare for Greece Lightening
Nigel Farage MEP - EU, you ain't seen nothing yet [video].
David McWilliams, Why make a drama out of a crisis? - hij benoemt de echte trojka: bankiers, politici en EU-ambtenaren, de dienaren van gevestigde belangen, heilsoldaten van de status quo, die de democratie aan hun laars lappen.
6 MRT. 2012 - Mike Shedlock, Disorderly Greek default and euro exit.
10 MRT. 2012 - ZH, Greece has defaulted: Here is where we stand.
^) Maatregelen
- het Noodfonds, het ESM en de herkapitalisatie van banken, geen van alle voldoende. Het enige dat (tijdelijk) helpt, is het geldinfuus van de ECB, bijna een half biljoen euro eind december 2011 en eind februari een nieuwe ronde (LTRO) van naar verwachting minstens het dubbele - een verkapte vorm van QE - "quantitative easing" - de geldpers laten draaien.
Daar kleven grote risico's aan. Dat de ECB haar toevlucht neemt tot zulke "big bazooka" maatregelen, geeft aan hoe wanhopig de bancaire situatie in feite is.
In zijn persconferentie van 9 febr. gaf Draghi aan dat hij bereid is meer risicovolle onderpanden (collateral) te accepteren voor de ECB-leningen. De Europese banken die het geld echt nodig hebben, zijn nl. door hun hoogwaardige assets heen en zouden zonder versoepeling van leenvoorwaarden niet voor meer ECB-krediet in aanmerking komen, dus "Trash to cash".
Draghi lijkt bereid de omvang van de ECB-balans - nu 2,7 biljoen euro, op te blazen tot 7,1 biljoen, en laadt daarmee een fiscaal risico van €20.000 op de rug van elke inwoner van de 17 eurolanden.
Een uitvloeisel van deze onbeperkte en (te) goedkope kredietverstrekking is dat op zichzelf insolvabele banken in Spanje en Italië opeens bulken van het geld en daarmee tegen de (hoge) marktrente de staatsobligaties van hun eveneens insolvabele overheden kopen. Dat was ook precies de opzet, maar afgezien van de vraag of die schulden ooit terugbetaald kunnen worden (niet dus), zorgt de fiat-tsunami van de ECB o.a. in Spanje voor nieuwe verstoringen van het wankele evenwicht tussen doormodderen en een totale instorting à la Griekenland.
UPDATE, 2 - 5 MAART 2012
Eurobanken stallen de volledige LTRO-2 bij de ECB - Totaal €777 milliard; op 5 maart €821 miljard.
Euroland will pay for this monetary madness
Spaanse economie krimpt verder - 25% werkloosheid in 2012
Europese solidariteit - Iedereen weet dat Spanje liegt over de cijfers
†) Offers
- het zijn altijd de gewone burgers die voor de fouten van anderen moeten boeten, nooit degenen die de zaak hebben laten ontsporen door hebzucht of onachtzaamheid, of door pure zelfoverschatting.
Om wat voor (onvoorstelbare) bedragen het gaat toont deze prachtige infographic van Demonocracy.
º) Problemen
- de opmerkingen van Rutte op 9 feb. in de Tweede Kamer: "PVV en SP keerden zich tegen de steunoperaties voor Griekenland. ,,Dan had je een tsunami over jezelf afgeroepen'', aldus Rutte. Door wel financiële hulp te bieden staat de eurozone er volgens Rutte nu sterker voor," zijn ronduit bespottelijk. De hele eurozone is nu insolvabel, banken én overheden, en moet met 'funny money' van de ECB overeind worden gehouden. De werkloosheid is tot ongekende hoogten gestegen en de EUconomie krimpt en daarmee de overheidsinkomsten. De tsunami is in aantocht en hij wordt vele malen groter en verwoestender, dan wanneer wij ons verlies twee jaar geleden genomen hadden.
Rutte weet het leuk te brengen, de eeuwige optimist, maar inhoudelijk manifesteert hij zich als een volslagen nul zonder visie en vooral, zonder betrokkenheid. Mogelijk vloeit dat voort uit de combinatie van zijn persoonlijkheid en zijn positie. Hij is tenslotte vooral een politiek dier en in de politiek gaat het nooit over inhoud, maar uitsluitend over politiek.
Kán Rutte überhaupt een eigen koers varen, los van wat Angela wil? Waarschijnlijk nauwelijks. Ze houdt hem strak aangelijnd. Voor Rutte betekent dit dat hij zich op de vlakte moet houden, waardoor hij - buiten de eigen kring - wantrouwen wekt bij de kiezer over zijn persoonlijke oprechtheid. Ook belet zijn preoccupatie met de EU hem echte betrokkenheid te tonen bij het lot van de Nederlanders die door zijn beleid worden getroffen. Op nationaal niveau zal zijn ster daardoor verbleken, wat mettertijd een overstap naar een comfortabel plekje in de EU-hiërarchie des te waarschijnlijker maakt.
Wees alert op misleidend taalgebruik: politici met een dubbele agenda (of is dit een pleonasme?) zeggen altijd 'Europa', als zij de EU bedoelen.
¹) 'We'
- niet de landen die ondanks, of juist door hard bezuinigen steeds dieper in de schulden raken; niet degenen die in de komende recessie ontslagen worden; niet degenen die de prijs van hun huis zien kelderen; niet de spaarders die minder rente krijgen dan het inflatiepercentage en de pensioentrekkers die gekort worden; niet de afgestudeerden die geen baan kunnen vinden.
'We', dat zijn degenen die op het pluche zitten, die uit het niets nieuw geld kunnen creëren, desnoods een biljoen euro, voor wie later altijd wel een plaatsje in de ambtelijke hiërarchie kan worden vrijgemaakt of bedacht, met als beloning een ruim en waardevast pensioen; het zijn de Neelies en de Ruttes, de Gollums en de Draghi's en hun knechten in de nationale parlementen, die in het Europese niemandsland een ivoren toren hebben opgetrokken, waarin ze zich onaantastbaar wanen, ver verheven boven de wolken van democratische verantwoording en die er alles aan doen de status quo in stand te houden, zonder de bevolking ooit nog een stem te gunnen die hun luchtkasteel aan het wankelen kan brengen.
Het is een beproefde tactiek van de pluchekaste de burger bang te maken met een vooruitzicht van totale chaos, mocht er iets gebeuren dat de status quo doorbreekt, hoe verstikkend die voor de meerderheid ook is. Het zijn nu ook weer letterlijk de woorden van Lukas Papademos, de door de EU geparachuteerde, Griekse interim-premier, met een staat van dienst bij de Boston Fed en bij de ECB. Blijkbaar komt hij weinig buiten de deur, want de Griekse samenleving verkeert al een paar jaar in een staat van permanente chaos en een herinvoering van de drachme kan daar alleen maar verbetering in brengen. Het zou niet voor het eerst zijn dat het land failliet gaat en zoals bekend, Griekenland bestaat nog steeds.
