De scheuro - het aftellen is begonnen

Update 17 mei dft
Hèhè, het hoge woord is er uit: Duitse top-econoom: Griekenland moet zo snel mogelijk uit de euro

Na de verkiezingen in Frankrijk en Griekenland, afgelopen weekend, lijken de dagen van de euro geteld. In het huidige stadium van absolute onzekerheid over hoe het nu verder moet met de eenheidsmunt, zullen de eurofielen zich met des te meer verbetenheid vastgrijpen aan de laatste strohalmen van hun ongezond verstand, maar uiteindelijk zijn het de financiële markten - de investeerders die hun stapels Europese staatsobligaties in de verkoop doen - die het zieltogend euro-experiment de genadeslag zullen toebrengen door stijgende rentes in de periferie.

Domestic banks are buying national debt with ECB loans; foreigners selling.

In de ogen van vele commentatoren valt Griekenland de eer te beurt om als eerste land het euroblok vaarwel te zeggen, maar degenen die wat dieper doordenken, zien het daar niet bij blijven en... verrassing! Niet Portugal, of Spanje staat als eerste op de nominatie om Griekenland te volgen, maar - zoals we al eerder (veronder)stelden: Duitsland, het enige euroland met een Plan B, tijdig vastgelegd in een eigen wet - SoFFin.

Een overzicht van artikelen, gedeeltelijk speculatief maar uiterst boeiend.

• John Aziz on ZH - The European Union is destroying European Unity
• Michael Snyder, Economic Collapse - The countdown to the breakup has officially begun
• Mish - Spain's Bankia bailout: Liar, liar, pants on fire
• Mish - de populairste tweet in Spanje: #hagamoscomoislandia - Let's do as Iceland did
• Mish - Greeks prefer chaos over compromise - New elections on the way, 17 June
• Mish - Syriza will win next election - Bailout rejection as key demand
• Emma Rowley, Telegraph - Greece drifts closer to euro exit
• ZH - Greece's unemployment at record high; Industrial collapse accelerates
• John Taylor on Bloomberg TV - To hell with Germany
• AEP, Telegraph - Insurrection breaks German control of Europe
• Nigel Farage on KWN - There will be an attempt to install an EU-dictatorship

Met daaraan aansluitend de toespraak van Nigel Farage tot het Europees parlement op 9 mei 2012, The EU Titanic has now hit the iceberg [YouTube], waarin hij verwijst naar de Duitse verkiezingen van 1932, de instorting van de centrumpartijen en de opkomst van radicaal links en rechts.

Brief, 10 mei 2012, van SYRIZA-voorman Alexis Tsipras aan de Europese Unie

Vervolgens David McWilliams, die in Financial Contagion een aantal uiterst verstandige dingen zegt over de overeenkomst tussen Bob Marley's voortijdige dood door een onbehandeld kankergezwel en de uitzaaiing van financieel-economische en politieke tumoren die bezig zijn de EU te ondermijnen. Er zijn vier dingen mis in euroland, zo stelt hij:

• er is onvoldoende groei;
• er zijn teveel schulden;
• politiek leiderschap ontbreekt;
• de technocraten die zijn aangesteld om de crises in de schuldenlanden te bezweren, ontberen politiek draagvlak.

Bondiger kun je het niet zeggen. Het gevolg is dat regeringen die zich sterk maken om de door Brussel - lees: Berlijn - opgelegde bezuinigingen door te voeren, bij de eerste de beste gelegenheid door de kiezer aan de kant worden gezet. Maar een oplossing brengt dat niet, want de schuldenberg verstikt alle groei en zonder groei kunnen de schulden niet worden afgelost.

En tenslotte, Marc Faber, die fijntjes opmerkt: "Bureaucrats in Brussels make US government look like an organization of geniuses. The public has been brainwashed that the breakup of the euro would be a complete disaster when in fact, it may be the solution."

De euro zelf is het probleem, een mening die een maand na Marc Faber letterlijk wordt verkondigd in het Europees Parlement, na de bailout voor de Spaanse banken, door MEP Daniel Hannan: "Een transfusie in de ene arm met bloed uit de andere arm en de slang is lek." Zie deze YouTube clip.

Met Rutte lachend naar het offerblok

Maar was u niet verrast, dan?
- Och…
Maar Neelie noemde het toch 'geen probleem'?
- Ja…
Absoluut geen man overboord, zei ze.
- Nee, geen punt. We hadden ze er liever bijgehouden natuurlijk, maar als de Grieken hun afspraken niet nakomen, houdt het een keer op met onze solidariteit. *)

En volgens de gezellige dikkerd is het besmettingsgevaar ook afgenomen.
- Ja, er zijn nu zoveel maatregelen genomen de afgelopen anderhalf jaar, dat we een Grieks bankroet wel kunnen opvangen. ^)
Dat moeten we nog zien. Maar Portugal, dat staat er ook niet zo best voor, toch?
- Ach…
Stel je voor dat die ook moeten afhaken en uit de euro stappen.
- Ja, stel je voor. Maar zo'n vaart loopt 't niet hoor.
Hoe weet u dat?
- Portugal is niet vergelijkbaar met Griekenland. Daar komen ze hun verplichtingen wél na.
En Spanje? Daar gaat het ook niet best momenteel.
- Spanje doet wat het kan met een nieuwe bezuinigingsronde.
Maar zowel Spanje als Portugal kampen met een krimpende economie, de werkloosheid bedraagt ruim 20% en de jeugdwerkloosheid 40 à 50%. Bezuinigingen zullen de situatie dan toch alleen maar verergeren?
- Wij hebben met alle Europese leiders een weg uitgezet om de staatsfinanciën van de eurolanden weer onder controle te brengen. Daar zijn offers †) voor nodig, maar als we nu niet ingrijpen, zijn de problemen over een paar jaar nog veel groter.º)
Dat laatste is zeker waar, en nu gaan alle Europese landen tegelijk bezuinigen op de overheidsuitgaven. Dan is een algehele Europese recessie toch onontkoombaar? In de meeste landen is het overheidsaandeel in de economie zo rond de 50% van het bbp!
- We hebben maatregelen genomen om groei [brede lach] waar mogelijk te stimuleren. We gaan een moeilijke periode tegemoet in Europa, maar als we gezamenlijk de schouders eronder zetten, komen we er sterker en meer verbonden uit.
Dat hebben wij vaker gehoord, maar de vraag is, wie zijn 'we'? ¹)

------------------
*) Solidariteit
- wij blijven de Grieken steeds meer geld lenen om hun schulden aan Europese banken te kunnen blijven betalen, zonder dat ze er zelf ooit bovenop komen.
Tot welke idiote constructies de EU en de ECB bereid zijn om te zorgen dat na een definitief Grieks accoord over de inmiddels tot €320 miljard opgelopen bailout (meer dan het hele Griekse BNP!), de banken 100% kunnen incasseren, terwijl de Grieken uiteindelijk geen cent overhouden, is door de zeer geduldige lezer op te maken uit dit ZH-artikel. Conclusie: Angela ziet eindelijk in dat het voor Duitsland goedkoper is om afscheid van de Grieken te nemen.
De Griekse bevolking lijkt dat maar al te goed te begrijpen. Ze hebben geen enkel vertrouwen meer in hun kleptocratische, politieke leiders en leggen massaal het werk neer. Na een zg. accoord over de Trojka-voorwaarden [9 febr.], direct een tweedaagse, algemene staking en de dreiging van een volksopstand. Nonne latet anguis in herba?
Door de eisen voortdurend op te schroeven lijkt het gezamenlijk beleid erop gericht de Grieken te pressen zelf uit de euro te stappen. Geen europoliticus die dát op haar/zijn persoonlijk conto geschreven wil zien.
Maar op het beslissende moment lijkt Duitsland onder internationale druk de rug toch weer niet recht te zullen houden. Laat de Europese belastingbetaler zich kort voor een onvermijdelijk Grieks faillissement toch nog snel even een oor van €130 miljard aannaaien?

ROUNDUP, 12 - 20 FEB. 2012
Telegraph - AEP, Germany's Carthaginian terms for Greece
en "Just as Greece complies at last, Europe pulls the plug"
Fin. Times - Wolfgang Münchau, Why Greece and Portugal ought to go bankrupt
David McWilliams, Prepare for Greece Lightening
Nigel Farage MEP - EU, you ain't seen nothing yet [video].
David McWilliams, Why make a drama out of a crisis? - hij benoemt de echte trojka: bankiers, politici en EU-ambtenaren, de dienaren van gevestigde belangen, heilsoldaten van de status quo, die de democratie aan hun laars lappen.
6 MRT. 2012 - Mike Shedlock, Disorderly Greek default and euro exit.
10 MRT. 2012 - ZH, Greece has defaulted: Here is where we stand.

^) Maatregelen
- het Noodfonds, het ESM en de herkapitalisatie van banken, geen van alle voldoende. Het enige dat (tijdelijk) helpt, is het geldinfuus van de ECB, bijna een half biljoen euro eind december 2011 en eind februari een nieuwe ronde (LTRO) van naar verwachting minstens het dubbele - een verkapte vorm van QE - "quantitative easing" - de geldpers laten draaien.
Daar kleven grote risico's aan. Dat de ECB haar toevlucht neemt tot zulke "big bazooka" maatregelen, geeft aan hoe wanhopig de bancaire situatie in feite is.
In zijn persconferentie van 9 febr. gaf Draghi aan dat hij bereid is meer risicovolle onderpanden (collateral) te accepteren voor de ECB-leningen. De Europese banken die het geld echt nodig hebben, zijn nl. door hun hoogwaardige assets heen en zouden zonder versoepeling van leenvoorwaarden niet voor meer ECB-krediet in aanmerking komen, dus "Trash to cash".
Draghi lijkt bereid de omvang van de ECB-balans - nu 2,7 biljoen euro, op te blazen tot 7,1 biljoen, en laadt daarmee een fiscaal risico van €20.000 op de rug van elke inwoner van de 17 eurolanden.
Een uitvloeisel van deze onbeperkte en (te) goedkope kredietverstrekking is dat op zichzelf insolvabele banken in Spanje en Italië opeens bulken van het geld en daarmee tegen de (hoge) marktrente de staatsobligaties van hun eveneens insolvabele overheden kopen. Dat was ook precies de opzet, maar afgezien van de vraag of die schulden ooit terugbetaald kunnen worden (niet dus), zorgt de fiat-tsunami van de ECB o.a. in Spanje voor nieuwe verstoringen van het wankele evenwicht tussen doormodderen en een totale instorting à la Griekenland.

UPDATE, 2 - 5 MAART 2012
Eurobanken stallen de volledige LTRO-2 bij de ECB - Totaal €777 milliard; op 5 maart €821 miljard.
Euroland will pay for this monetary madness
Spaanse economie krimpt verder - 25% werkloosheid in 2012
Europese solidariteit - Iedereen weet dat Spanje liegt over de cijfers

†) Offers
- het zijn altijd de gewone burgers die voor de fouten van anderen moeten boeten, nooit degenen die de zaak hebben laten ontsporen door hebzucht of onachtzaamheid, of door pure zelfoverschatting.
Om wat voor (onvoorstelbare) bedragen het gaat toont deze prachtige infographic van Demonocracy.

º) Problemen
- de opmerkingen van Rutte op 9 feb. in de Tweede Kamer: "PVV en SP keerden zich tegen de steunoperaties voor Griekenland. ,,Dan had je een tsunami over jezelf afgeroepen'', aldus Rutte. Door wel financiële hulp te bieden staat de eurozone er volgens Rutte nu sterker voor," zijn ronduit bespottelijk. De hele eurozone is nu insolvabel, banken én overheden, en moet met 'funny money' van de ECB overeind worden gehouden. De werkloosheid is tot ongekende hoogten gestegen en de EUconomie krimpt en daarmee de overheidsinkomsten. De tsunami is in aantocht en hij wordt vele malen groter en verwoestender, dan wanneer wij ons verlies twee jaar geleden genomen hadden.
Rutte weet het leuk te brengen, de eeuwige optimist, maar inhoudelijk manifesteert hij zich als een volslagen nul zonder visie en vooral, zonder betrokkenheid. Mogelijk vloeit dat voort uit de combinatie van zijn persoonlijkheid en zijn positie. Hij is tenslotte vooral een politiek dier en in de politiek gaat het nooit over inhoud, maar uitsluitend over politiek.
Kán Rutte überhaupt een eigen koers varen, los van wat Angela wil? Waarschijnlijk nauwelijks. Ze houdt hem strak aangelijnd. Voor Rutte betekent dit dat hij zich op de vlakte moet houden, waardoor hij - buiten de eigen kring - wantrouwen wekt bij de kiezer over zijn persoonlijke oprechtheid. Ook belet zijn preoccupatie met de EU hem echte betrokkenheid te tonen bij het lot van de Nederlanders die door zijn beleid worden getroffen. Op nationaal niveau zal zijn ster daardoor verbleken, wat mettertijd een overstap naar een comfortabel plekje in de EU-hiërarchie des te waarschijnlijker maakt.
Wees alert op misleidend taalgebruik: politici met een dubbele agenda (of is dit een pleonasme?) zeggen altijd 'Europa', als zij de EU bedoelen.

¹) 'We'
- niet de landen die ondanks, of juist door hard bezuinigen steeds dieper in de schulden raken; niet degenen die in de komende recessie ontslagen worden; niet degenen die de prijs van hun huis zien kelderen; niet de spaarders die minder rente krijgen dan het inflatiepercentage en de pensioentrekkers die gekort worden; niet de afgestudeerden die geen baan kunnen vinden.
'We', dat zijn degenen die op het pluche zitten, die uit het niets nieuw geld kunnen creëren, desnoods een biljoen euro, voor wie later altijd wel een plaatsje in de ambtelijke hiërarchie kan worden vrijgemaakt of bedacht, met als beloning een ruim en waardevast pensioen; het zijn de Neelies en de Ruttes, de Gollums en de Draghi's en hun knechten in de nationale parlementen, die in het Europese niemandsland een ivoren toren hebben opgetrokken, waarin ze zich onaantastbaar wanen, ver verheven boven de wolken van democratische verantwoording en die er alles aan doen de status quo in stand te houden, zonder de bevolking ooit nog een stem te gunnen die hun luchtkasteel aan het wankelen kan brengen.
Het is een beproefde tactiek van de pluchekaste de burger bang te maken met een vooruitzicht van totale chaos, mocht er iets gebeuren dat de status quo doorbreekt, hoe verstikkend die voor de meerderheid ook is. Het zijn nu ook weer letterlijk de woorden van Lukas Papademos, de door de EU geparachuteerde, Griekse interim-premier, met een staat van dienst bij de Boston Fed en bij de ECB. Blijkbaar komt hij weinig buiten de deur, want de Griekse samenleving verkeert al een paar jaar in een staat van permanente chaos en een herinvoering van de drachme kan daar alleen maar verbetering in brengen. Het zou niet voor het eerst zijn dat het land failliet gaat en zoals bekend, Griekenland bestaat nog steeds.

Uiterste consumptiedatum Griekenland verstreken

Het gerucht deed al een paar dagen de ronde na een Reuters artikel, maar nu is het officieel: de Duitse minister van EZ stelt dat de Grieken de verantwoordelijkheid voor hun begrotingspolitiek moeten overdragen aan een EUrocraat, anders krijgen ze geen tweede bailout (€130 milliard).

En dat niet alleen, voor andere eurolanden die hun begroting niet op orde kunnen krijgen, geldt hetzelfde. Te denken valt in eerste instantie aan Portugal^), vervolgens Spanje, maar geleidelijk dreigt zo half Europa onder de Duitse knoet te raken en als het eenmaal zover is, welke speelruimte blijft er dan voor de rest nog over?

Angela Merkel heeft deze week in Davos nog eens duidelijk aangegeven dat Duitsland klaar is voor verdere Europese integratie, maar dat de Duitsers daar geen cent méér voor zullen ophoesten, dan de ruim €200 miljard [hmmm, 't blijkt ietsje meer te zijn] die ze al (tandenknarsend) hebben toegezegd. Volgens de Engelse pers zijn die twee standpunten onverenigbaar.
Daarom veronderstelde Zero Hedge vorige week al, dat de Duitsers het zo'n beetje gehad hebben met de Grieken en dat ze door onmogelijke eisen te stellen - fiscale curatele - Griekenland willen pressen zelf uit het euroblok te stappen.
[GRATIS, maar welgemeend ADVIES van John Taylor, 2 feb.: Grieken, stap uit de euro! Nu!]
[En onze gezellige dikkerd - net terug uit Berlijn - draait de duimschroeven ook nog eens aan, maar met averechts effect. De Griekse politici steigeren en bloc.]

Je mag toch nauwelijks verwachten, dat een regering van een soeverein land haar belangrijkste verantwoordelijkheid en de basis van haar politieke macht vrijwillig afstaat aan een buitenlandse dictator. En zelfs als het onwaarschijnlijke werkelijkheid werd, zouden de Grieken daar zelf dan geen dikke stok voor steken? Dan maar liever stakend failliet gaan en met de nieuwe drachme weer baas in eigen huis worden, dan buigen voor een vreemde meester met een Duits accent.
[UPDATE 31 jan. - De Duitsers hebben tijdens de Eurotop hun harde standpunt jegens de Grieken weer ingeslikt onder druk van diverse andere landen, o.a. Frankrijk.]
[UPDATE 31 jan.'s avonds - De Troika (EU, ECB en IMF) staat de Grieken geen enkele concessie meer toe; Griekse regering breekt onderhandelingen over de haircut voor private investeerders (= banken) af en roept de leiders van de politieke partijen bijeen voor crisisberaad. Het accoord dat al twee weken lang elke dag gesloten zou worden, lijkt verder weg dan ooit.]

Het wordt hoe langer hoe duidelijker, dat de politici en de EUrocraten zich hebben laten inpakken door het internationale bankenkartel en erop uit zijn alle Europese volken [Duitsers en Nederlanders inbegrepen] te laten bloeden voor het in stand houden van de voorrechten van de financiële elite. Merkel en Sarkozy dokteren samen een marsroute uit - elke maand een andere - en de rest van de EU heeft maar te volgen. Democratische principes en de EU-statuten zelf worden botweg genegeerd en wie bezwaar maakt, of zich verzet wordt afgeschilderd als een vijand van "een verenigd Europa", een vaag ideaal dat naar believen kan worden ingevuld.

Maandag, 30 januari 2012, komen de regeringsleiders weer bij elkaar om de volgende nagel in Europa's doodskist te jagen, een besluit over het stabiliteitspact, een fiscaal dwangbuis voor eurolanden met onoplosbare (ja, werkelijk) begrotingsproblemen, waarover de Luxemburgse minister van BZ in een Spiegelinterview al verzuchtte: "Verspilling van tijd en moeite." Toch komt iedereen weer braaf opdraven en doet zijn best constructief mee te denken over de DOA-plannen*) van het dynamisch duo.

Omdat niemand - ook wonderboy Rutte niet - zijn mond durft open te doen en zegt waar het werkelijk op staat º), komen we via de weg van de minste weerstand - volksreferenda worden koste-wat-kost voorkomen - uiteindelijk terecht in een situatie die niemand wenst, een dictatoriaal geregeerde eenheidsstaat, die verdacht veel lijkt op de vroegere USSR, waarin individuele vrijheid een hol begrip is geworden en waarin de massa veroordeeld is tot levenslange schuldslavernij - gedwongen afbetaling van de schulden van anderen - totdat het monetaire systeem alsnog als een kaartenhuis in elkaar stort.

Voor de uiteindelijke ondergang is Mario Draghi, president van de ECB en ex-topman van Goldman Sachs, momenteel hard bezig de ideale omstandigheden te scheppen, al is hijzelf overtuigd van het tegendeel. In Davos pochte hij dat hij toch maar mooi even een 'credit crunch' in de kiem had gesmoord door de Europese bankwereld een half biljoen (met een 'b') euro voor te schieten voor een periode van 3 jaar tegen 1% rente. Nu kunnen de jongens voorlopig weer even voort en bovendien - zoals veel Italianen beschouwt Draghi zichzelf als een genie - worden die banken geacht met een deel van dat geld het schuldpapier van hun eigen nationale overheden op te kopen, waardoor de koersen stijgen en het renteniveau daalt.¹) Dat gebeurt echter maar mondjesmaat. Het leeuwedeel stallen de banken weer bij de ECB voor 0,25% rente. Ze willen het zo graag achter de hand hebben om hun eigen hachje te redden, dat ze er liever 0,75% per jaar verlies op maken, dan dat ze er iets (nuttigs?) mee doen. 'Go figure!'

Alles goed en wel, maar om die leningen van de ECB te krijgen geven de banken hun assets - bijv. Griekse staatsobligaties (ha!) - in onderpand en die assets zijn het papier waarop ze gedrukt zijn nauwelijks waard. Draghi creëert dus een half biljoen uit het niets en krijgt er garbage voor terug. Die twijfelachtige assets komen voor 100% nominaal op de balans van de ECB te staan. Sinds zijn aantreden een half jaar geleden heeft Draghi de balans zodoende ruim verdubbeld, tot een Japans niveau van zo'n 2,7 biljoen euro. Dat is bijna 30% van het totale GDP van de EU.
Op 29 februari krijgen de banken opnieuw gelegenheid hun gaten te stoppen, want dan geeft Draghi een nieuw rondje (bijna) gratis krediet weg, keurig op tijd om de ergste klap van een Grieks 'credit event' - verwacht op 20 maart - voorlopig op te vangen. Er wordt nu al om het drievoudige bedrag gebedeld, anderhalf biljoen euro erbij!
Dat zijn onvoorstelbaar grote bedragen, maar kijk eens hier hoeveel de grootste banken van Europa aan leningen hebben uitstaan. Blijkbaar hebben ze er zelf geen vertrouwen meer in, dat ze al dat geld ooit terug zullen zien. Maar het stigma van de ECB afhankelijk te zijn kan voor banken desastreuze gevolgen hebben.

Nu hoeft er niet veel te gebeuren - afwaarderingen van de kredietwaardigheid van eurolanden, of een Grieks bankroet, ik noem maar wat - en de EU komt in de problemen, want de ECB heeft maar 81 miljard aan kapitaal, een leverage van 1 : 40 - zelfs voor een hedge fund is dat extreem. Dat betekent dat de ECB insolvabel wordt als haar assets slechts 2½% in waarde dalen. Voor Draghi geen probleem. Hij vraagt de eurolanden gewoon om wat miljarden bij te storten. Dat zijn ze dan verplicht. Oh, maar die hadden al een staatsschuld van tegen de 100% of meer van het GDP en elk jaar een begrotingstekort, een krimpende economie en een ontstellend hoge jeugdwerkloosheid. Wat nu?

En de ECB is niet de enige Centrale Bank in die positie - zie grafiek. De Fed, de BoE (Bank of England) en de BoJ (Japan) weten er ook raad mee. Met elkaar zitten ze voor ruim 7 biljoen (US$) in hetzelfde schuitje en als er één het schip ingaat, gaan ze allemaal. Zo zit de wereld tegenwoordig in elkaar.
Het begrip "schuldslavernij" gaat voor heel veel mensen een hele concrete invulling krijgen in de komende jaren en het is de vraag, of de EU dat overleeft, laat staan de euro.

------------
^) - Mike Shedlock [Mish]: Portugal's Debt Will Be Restructured;
    - Ambrose Evans Pritchard: Portuguese storm gathers as EU leaders fight over Greece.
*) DOA - 'dead on arrival'.
Een paar dagen nadat de overeenkomst door 25 van de 27 EU-landen getekend is, is al duidelijk dat het plan, gezien de omstandigheden in bijv. Spanje, absoluut nergens op slaat. Ambtenaren zoeken naar mogelijkheden om het dwangbuis een gaatje losser te maken.
º) Denken dat je economische groei kunt creëren om de (jeugd)werkloosheid aan te pakken onder een streng, Duits bezuinigingsregime, dat BNP'n en belastingopbrengsten doet dalen, zulke idiote beleidspirouettes en dubbele Axels en Rietbergers krijg je als je de leiders van alle EU-landen bij elkaar een avondje in een Brusselse vergaderzaal opsluit.
Nieuwe groei kan pas ontstaan, als alle kredietbellen zijn leeggelopen, de onbetaalbare schuldenberg is afgeschreven en de zombiebanken failliet zijn gegaan. Denk aan IJsland. Europese beleidsmakers is er juist alles aan gelegen "een IJsland" te voorkomen. [Der Spiegel: Europe's politicians continue to battle reality.]

• Echte, duurzame groei moet gefinancierd worden met gespaard vermogen, niet met uit het niets gecreëerde (fiat) schuld. Dat is een Ponzi-systeem dat zichzelf uiteindelijk opblaast.
• Een verdere voorwaarde voor groei is de beschikbaarheid van een onbeperkte hoeveelheid goedkope energie. Die is er niet (meer).
• De macht van de westerse industrielanden brokkelt af. Er is moordende concurrentie (BRICs); de industriële basis is naar Azië verplaatst, dat beschikt over legers goedkope werkkrachten.
• Tenslotte, de demografische factor. De westerse bevolking krimpt en een groeiend percentage bestaat uit inactieve ouderen die niet meer investeren, maar verteren en steeds meer zorg nodig hebben.

¹) Een vicieuze cirkelfinanciering zonder begin of eind, want diezelfde staatsobligaties van de insolvabele overheden worden door de banken vervolgens weer in onderpand gegeven aan de ECB bij een volgende leenronde.
En het kan nóg vicieuzer, want met name wankele Italiaanse en feitelijk failliete Ierse banken gaven eigen obligaties uit, speciaal om onderpand te creëren voor het goedkoop-krediet-infuus van de ECB - hoor ik daar iemand lachen?
Helpen de biljoenen van de ECB om nieuw krediet in de economie te pompen?
- Zero Hedge, 2 feb.: Vicious cycles persist as global lending standards tighten
- Mike Shedlock, 2 feb.: Survey of European banks shows a sharp cutback in lending.

Italiaanse Soap Opera

Het gehannes van de euroministers van financiën met het doorrollen van onaflosbare Griekse staatsleningen door banken, pensioenfondsen en andere investeerders begint melodramatische trekjes te vertonen.
Al die moeite - dagen durende vergaderingen, teleconferenties - en de eierschaalsparende woordkeus om het toch vooral te laten lijken, alsof alle potentieel benadeelde partijen hun verliezen zonder énige dwang en geheel vrijwillig nemen, het mocht allemaal niet baten. De ratings agencies blijven erbij, dat er sprake zal zijn van wanbetaling - 'a credit event'.
Bovendien blijken de partijen waar de voorgenomen maatregelen op gericht zijn/waren - de grote banken en pensioenfondsen - tégen vorig jaar gemaakte afspraken in, een deel van hun Griekse staatsobligaties intussen al verkocht te hebben. Met hen valt dus eigenlijk geen deal meer te maken. Het zijn vnl. hedge funds die nu reikhalzend uitkijken naar de zakken geld die de EU en de ECB voor hen gaan vullen met belastinggeld van de weinige nog kredietwaardige eurolanden.

Investeerders kijken inmiddels verder dan de Griekse grenzen, want zoals bekend klotsen de schuldgolven tot over de lippen van bijna alle Club Med landen, van Portugal bijv., waarvan de staatsschuld vandaag door Moody's tot junk status werd verlaagd en ook van Italië, het land met na Griekenland relatief de hoogste staatsschuld van de EU - 120% van het BNP. In absolute cijfers is Italië met een staatsschuld van €1,84 biljoen - volgens The Guardian €2,45 biljoen - goed voor de derde plaats in de wereld, na de US en Japan.

Klik op afb. door naar Colonel Flick's photostream @ Flickr

Dat ligt niet aan Giulio Tremonti, de Italiaanse minister van financiën, die buitenslands wordt gewaardeerd om zijn niet aflatende ijver de regering Berlusconi tot bezuinigingen te bewegen om in 2014 tot een sluitende begroting te komen.
Dat wordt hem door zijn collega's en de politieke partijen in Italië niet in dank afgenomen en de laatste tijd wordt er voortdurend op zijn aftreden aangedrongen. De grote baas zelf heeft het ook met hem gehad. "Hij is het genie en voor de rest is iedereen een ezel," zo vatte Berlusconi Tremonti's visie op de mensheid samen.

Tremonti, wel wetend dat het laatste greintje goodwill dat Berlusconi in het buitenland nog geniet, voornamelijk aan hém te danken is, heeft nu gedreigd met opstappen, als het geroep om zijn aftreden niet ophoudt. Paradoxaler kan het niet, maar dit is dan ook Italië. Opstappen of aftreden, het zal sowieso niet lang meer duren, omdat Tremonti persoonlijk in een typisch Italiaans corruptieschandaal lijkt te zijn verwikkeld.

Intussen kruipen de rentepercentages *), waartegen de zwakkere eurolanden op de geldmarkt moeten lenen om hun begrotingstekorten te financieren, onverbiddelijk steeds verder omhoog. En ook al weten de eurocraten, de centrale banken van de eurozone en de ECB de ontwikkeling van het drama nog maanden, zo geen jaren te rekken †), een teveel aan schulden loopt uiteindelijk altijd uit op een bankroet en altijd 'volkomen onverwacht'. Niemand die dat had kunnen voorzien...

----------
*) Zie voor de aardigheid, welk verschil een paar dagen kan maken als een doorgravende crisis zich plotseling verdiept. De referentielink geeft de stand van 6 juli, deze nieuwe link die van 11 juli 2011. En hier dezelfde gegevens in cijfers.
En weer een week later, 18 juli, is het nog veel erger. De rentes die investeerders vragen voor 2-jarig en 10-jarig staatspapier zijn of komen op volstrekt onbetaalbare niveaus. Tegen die rentes moet bijv. Italië in de komende twaalf maanden €300 miljard aan aflopende staatsleningen zien te herfinancieren.

†) En over tijd rekken gesproken, in zijn toelichting op 7 juli bij de verhoging van de ECB-basisrente met 0,25% tot 1,5% - niet echt bevorderlijk voor landen met hoge schulden, wel voor bijv. Duitsland - kondigde Trichet aan dat hij Portugese schulden voor onbepaalde tijd gewoon als onderpand voor nieuwe leningen zou blijven accepteren, ook al hadden ze nu een junk rating. Hij handelt daarmee in strijd met de eigen regels van de ECB, maar geen haan die daar naar kraait. Als de elite zich door regels gedwarsboomd ziet, worden die gewoon aangepast of genegeerd. Iets waar elke belegger altijd op bedacht moet zijn en nu des te meer.

Tenenkrommend

Sarkozy is vandaag in Berlijn en hij en Angela pleiten voor een "snelle oplossing" van de Griekse schuldencrisis, wel wetend dat er geen oplossing is, anders dan een snel bankroet. Waar hun "plan" in feite op neerkwam, was het bankroet geen bankroet te noemen. Ik verzin dit niet.
Waarom blijven de leiders van de belangrijkste eurolanden ons voorliegen en de werkelijkheid ontkennen?

Laatste nieuws, 19-20 juni 2011
- Der Spiegel - Gezamenlijk plan Merkel / Sarkozy / ECB van tafel
- Bloomberg - Geen 12, maar 6 miljard euro voor Grieken.
- Zero Hedge - Crisis Hour: De Jager's finest hour / Jan Kees houdt poot (voorlopig) stijf
- dft.nl - Van Duijn: Geen compromissen / de laatste alinea negeren (of ROFL).
- Video - Mayor of London says: Greece should leave the euro / voor hun eigen bestwil

Klik op grafiek door naar Zero Hedge artikel.

Griekenland heeft in juli de vijfde termijn tegoed van €12 miljard, onderdeel van de vorig jaar overeengekomen EU-bijdrage van €110 miljard. Zelfs met dat bedrag kan de nieuwe Griekse regering maar één maand vooruit, omdat ze in juli en augustus in totaal €18,2 miljard moet betalen aan rente en aflossing van leningen. Er blijft dus een gat van ruim 6 miljard euro over en dat is ongerekend de lopende financieringsbehoefte - de Griekse overheid geeft dit jaar immers ca. 10% meer uit dan ze aan inkomsten (belastingen) binnenhaalt.

De kans op een Grieks bankroet is door de markt geprijsd op 80%. Je moet niet goed bij je hoofd zijn om daar nog meer geld in te willen steken, omdat je zo goed als zeker weet, dat je het kwijt bent, zo goed als alles! Toch is dat precies wat de politieke 'leiders' hun kiezers, en de beoefenaren van de schaamteloze pseudowetenschap - en denk daarbij niet aan astrologie - de belastingbetaler voorhouden als enige optie. Er is nu al sprake van dat er naast de huidige steunoperatie nog eens €150 miljard bij moet!

En nóg is Griekenland daarmee niet gered, want de staatsuitgaven blijven hoger dan de inkomsten, ook omdat de steun uit leningen bestaat, waarover weer extra rente moet worden betaald. Dat geld wordt niet geïnvesteerd in, maar onttrokken aan de Griekse economie die daardoor verder inkrimpt. Er is geen einde aan en het is daarom, dat de Griekse bevolking in opstand komt. Hun verzet tegen de pogingen van hun eigen overheid om nationaal bezit, d.w.z. inkomstenbronnen, te verkopen aan buitenlandse investeerders (lees: aasgieren) en de bevolking tot schuldslavernij te brengen, maakt een bankroet uiteindelijk onontkoombaar. Na de tweede steunoperatie zal er op termijn toch weer een nieuwe nodig zijn.
Is het nu echt zo moeilijk in te zien, dat EU/IMF-leningen de noodzakelijke aanpassing aan de realiteit juist blokkeren? Hoe kun je van de Grieken - en van ieder ander - verwachten, dat zij hun huidige, onverdiend hoge levensstandaard vrijwillig opgeven, zolang ze ons zo gek weten te krijgen bakken met geld richting Athene te blijven sturen, ook al biedt dat maar tijdelijk en schijnbaar soelaas.

Voor de andere Europese schuldenlanden, Ierland en Portugal, geldt hetzelfde. Wat doet Jan Kees de Jager, als die binnenkort ook voor een tweede regeling aankloppen? En vervolgens Spanje, België en Italië? Laat de Nederlandse bevolking zich dan opnieuw een oor aannaaien? Of wordt de Dam in Amsterdam, of het Malieveld dan een tweede Syntagma Plein? Want de internationale bankenmaffia en haar EU-sycofanten gaan net zolang door met het plunderen van belastingbetalers en afbreken van het democratisch bestel tot er eindelijk ergens een staatsman opstaat die de collectieve drogbeelden van de eurolemmingen wegblaast en met heldere argumenten durft te zeggen: Nu is 't genoeg!

Beluister een interview (17 min.) op King World News met Nigel Farage, lid van het Europees Parlement, over precies deze onderwerpen. Duidelijker kun je het niet stellen.

Hoewel iedereen nu op Griekenland gefocust lijkt, gaat het hier eigenlijk om een 'sideshow'. De afschrijvingen op de schulden van dit kleine Balkanland zijn door de Europese banken evt. nog wel te dragen. Verschillende hebben hun verlies gedeeltelijk al bij voorbaat genomen. Maar het echte vuurwerk barst pas los, als in het kielzog van een Grieks bankroet de banken in andere schuldenlanden hun kredietwaardigheid verliezen en de interbancaire rente omhoogschiet. Banken weigeren elkaar dan onderling geld te lenen, omdat ze het risico daarvan niet kunnen overzien. Dan ontstaat, net als in 2008, een nieuwe kredietcrisis en stort het hele Ponzi-circus van de ene dag op de andere in elkaar. Door alle 'bailouts' is de solvabiliteit van overheden en centrale banken en de ECB nu echter aanzienlijk lager dan toen, evenals de bereidheid van Europese kiezers om zich alle schulden van anderen in hun maag te laten splitsen en de banken fluitend vrijuit te laten gaan.

- Daily Telegraph - Battle lines drawn for a eurozone debt war
- Daily Telegraph - Why Germany must exit the euro

Alom klinken nu de stemmen op die een referendum eisen, desnoods EU-breed.
- Ierland - Laten we onze kans pakken, nu Griekenland de ECB en de EU in de tang heeft.
- Duitsland, Oostenrijk, Nederland - en ook de Grieken zelf!

Intussen zijn de EU-ministers van financiën en het IMF al bezig met de volgende stap, een verdubbeling van het Europese Financiële Stabiliteitsfonds (EFSF). In eerste instantie is daar €440 miljard in gestort, maar omdat de financiële wereld allang weet dat in de naaste toekomst ook Spanje niet zonder een 'bailout' kan, staat het inmiddels vast dat het garantiefonds wordt opgetrokken naar €780 miljard.
Nout Wellink zinspeelde daar vorige week al op en sprak de wens uit er uiteindelijk €1,5 biljoen (€1.500 miljard) van te maken. Aangezien het Nederlandse aandeel in het EFSF ongeveer 5% bedraagt, kunnen wij voor het redden van de euro - tenzij wij er een referendum over weten af te dwingen - ons borst natmaken voor een bijdrage plus garanties tot €75 miljard! En omdat er na een eerste 'bailout' ronde, altijd weer een tweede schijnt te moeten komen en daarna nog een derde, vragen wij ons af, wat er mis was met onze goeie, ouwe gulden.
De Londense denktank 'Open Europe" heeft uitgerekend dat de 'bailout' van Griekenland tot 2014 de eurolanden per huishouden minstens €1.450 gaat kosten en concludeert:

'... it’s time to stop bailing-out Greece.'

En voor iedereen die er nu nóg niet van overtuigd is, dat de euro én de EU zonder een volledig andere aanpak van de schuldencrisis ten dode zijn opgeschreven, dat onze sociale voorzieningen aan de instandhouding van een ziek systeem worden opgeofferd en dat de bevolking bewust een stem in de vormgeving van haar eigen toekomst wordt onthouden:
- Der Spiegel - Time for Plan B: How the euro became Europe's greatest threat
- Zero Hedge - Nigel Farage - Why Greece must be allowed to default
- Daily Telegraph - Andrew Lilico - Greece is going to be kicked out of the eurozone
- Der Spiegel - Stefan Homburg - "The boundless stupidity of the German government"

En tenslotte, 28 juni 2011:
Charles Hugh Smith - "De elite is één grote dievenbende"
BBC - De besparingen die Papandreou door het parlement moet jassen

En de toekomstverwachtingen, 1 juli 2011
- Zero Hedge - JP Morgan: The terminal stages of Greek insolvency
- Mike Shedlock - Greece spoon-fed to death by new €85 billion loan in small bites
- ZH - Greek Debt Deal: Smoke and Mirrors to Obfuscate an Obvious Case of Insolvency
maar ratings agency Standard & Poor's trapt er niet in.