Nigel Farage in EU Parlement: the euro is doomed

Barroso blijft krampachtig glimlachen en euro-tijger Verhofstadt gromt meesmuilend, maar als Nigel de ontwikkelingen tot afgelopen woensdag, 18 april, in het EU Parlement op een rijtje zet, blijft er toch weinig reden voor twijfel over - en toen was het kabinet Rutte nog geen 'lame duck'.

David McWilliams, een Ierse econoom die er ook van overtuigd is dat de euro geen blijvertje is, beschrijft aan de hand van een citaat uit een Clint Eastwood film uit 1976 wat er mis is in euroland: Don't piss down my back and tell me it's raining.

Mark J. Grant vestigt tussen alle ophef over Holland en Hollande de aandacht weer op Griekenland. Daar gaat het van kwaad tot erger. De staatsschuld gaat omhoog - nu 165% van het GDP - in plaats van omlaag naar de beoogde 120% - nog altijd te hoog om te overleven, trouwens. De banken bloeden leeg en binnenkort mag de EU - lees: Duitsland, kiezen tussen een derde bailout, of definitief de stekker eruit. "Ich bin ein Athener." Op 6 mei zijn er verkiezingen, net als in Frankrijk.

In Duitsland zelf, waar de exportcijfers in Q1 inzakten - de Zuid-Europese afnemers moeten zuinig aan doen - ziet Angela Merkel intussen de steun voor haar bezuinigingsoffensief rondom afbrokkelen. Griekenland en Cyprus cirkelen rond de afvoer met op enige afstand Portugal; Spanje doet zijn best met draconische bezuinigingen, maar gaat het niet redden, omdat de semi-zelfstandige provincies, Andalucía en Catalunya, hun eigen fiscale beleid willen voeren en zich niet zondermeer de wet door Madrid laten opleggen; in Nederland is Angela's loopjongen uit de ring geslagen en staat al te streng bezuinigen ter discussie tot na de verkiezingen in september en in Frankrijk lijkt haar steun en toeverlaat onttroond te worden door een socialist die heeft aangekondigd dat hij het heilige europact gaat aanvechten en die in Frankrijk zelf het socialistisch paradijs weer nieuw leven wil inblazen.

Een ander teken van verval en in strijd met het EU-beginsel van vrij personen- en goederenverkeer is de stilzwijgende erkenning dat het Schengen-accoord uit 1995 zijn langste tijd heeft gehad. Frankrijk en Duitsland zijn overeengekomen dat zij aan hun grenzen weer - tijdelijk - controles zullen houden en ook aan de Nederlands-Belgische grens worden weer bewakingsposten ingesteld.

AEP Telegraph, 25 april - Brussel gaat overstag: Brussels to relax 3pc fiscal targets as revolt spreads
Evengoed holt de economie in de eurozone achteruit. Particulieren hebben geen behoefte meer aan nieuwe schulden, ze zijn gestopt met lenen. Hypotheekaanvragen dalen spectaculair. De banken zitten op hun geld. Ze moeten hun balansen volgend jaar met gemiddeld 7% terugbrengen om te voldoen aan nieuwe EU-regels, anders riskeren ze nationalisatie. Ambrose Evans-Pritchard voorspelt Japanse toestanden in de EU, een zg. 'lost decade'.
AEP Telegraph, 25 april - Europe faces Japan syndrome as credit demand implodes

Tenenkrommend

Sarkozy is vandaag in Berlijn en hij en Angela pleiten voor een "snelle oplossing" van de Griekse schuldencrisis, wel wetend dat er geen oplossing is, anders dan een snel bankroet. Waar hun "plan" in feite op neerkwam, was het bankroet geen bankroet te noemen. Ik verzin dit niet.
Waarom blijven de leiders van de belangrijkste eurolanden ons voorliegen en de werkelijkheid ontkennen?

Laatste nieuws, 19-20 juni 2011
- Der Spiegel - Gezamenlijk plan Merkel / Sarkozy / ECB van tafel
- Bloomberg - Geen 12, maar 6 miljard euro voor Grieken.
- Zero Hedge - Crisis Hour: De Jager's finest hour / Jan Kees houdt poot (voorlopig) stijf
- dft.nl - Van Duijn: Geen compromissen / de laatste alinea negeren (of ROFL).
- Video - Mayor of London says: Greece should leave the euro / voor hun eigen bestwil

Klik op grafiek door naar Zero Hedge artikel.

Griekenland heeft in juli de vijfde termijn tegoed van €12 miljard, onderdeel van de vorig jaar overeengekomen EU-bijdrage van €110 miljard. Zelfs met dat bedrag kan de nieuwe Griekse regering maar één maand vooruit, omdat ze in juli en augustus in totaal €18,2 miljard moet betalen aan rente en aflossing van leningen. Er blijft dus een gat van ruim 6 miljard euro over en dat is ongerekend de lopende financieringsbehoefte - de Griekse overheid geeft dit jaar immers ca. 10% meer uit dan ze aan inkomsten (belastingen) binnenhaalt.

De kans op een Grieks bankroet is door de markt geprijsd op 80%. Je moet niet goed bij je hoofd zijn om daar nog meer geld in te willen steken, omdat je zo goed als zeker weet, dat je het kwijt bent, zo goed als alles! Toch is dat precies wat de politieke 'leiders' hun kiezers, en de beoefenaren van de schaamteloze pseudowetenschap - en denk daarbij niet aan astrologie - de belastingbetaler voorhouden als enige optie. Er is nu al sprake van dat er naast de huidige steunoperatie nog eens €150 miljard bij moet!

En nóg is Griekenland daarmee niet gered, want de staatsuitgaven blijven hoger dan de inkomsten, ook omdat de steun uit leningen bestaat, waarover weer extra rente moet worden betaald. Dat geld wordt niet geïnvesteerd in, maar onttrokken aan de Griekse economie die daardoor verder inkrimpt. Er is geen einde aan en het is daarom, dat de Griekse bevolking in opstand komt. Hun verzet tegen de pogingen van hun eigen overheid om nationaal bezit, d.w.z. inkomstenbronnen, te verkopen aan buitenlandse investeerders (lees: aasgieren) en de bevolking tot schuldslavernij te brengen, maakt een bankroet uiteindelijk onontkoombaar. Na de tweede steunoperatie zal er op termijn toch weer een nieuwe nodig zijn.
Is het nu echt zo moeilijk in te zien, dat EU/IMF-leningen de noodzakelijke aanpassing aan de realiteit juist blokkeren? Hoe kun je van de Grieken - en van ieder ander - verwachten, dat zij hun huidige, onverdiend hoge levensstandaard vrijwillig opgeven, zolang ze ons zo gek weten te krijgen bakken met geld richting Athene te blijven sturen, ook al biedt dat maar tijdelijk en schijnbaar soelaas.

Voor de andere Europese schuldenlanden, Ierland en Portugal, geldt hetzelfde. Wat doet Jan Kees de Jager, als die binnenkort ook voor een tweede regeling aankloppen? En vervolgens Spanje, België en Italië? Laat de Nederlandse bevolking zich dan opnieuw een oor aannaaien? Of wordt de Dam in Amsterdam, of het Malieveld dan een tweede Syntagma Plein? Want de internationale bankenmaffia en haar EU-sycofanten gaan net zolang door met het plunderen van belastingbetalers en afbreken van het democratisch bestel tot er eindelijk ergens een staatsman opstaat die de collectieve drogbeelden van de eurolemmingen wegblaast en met heldere argumenten durft te zeggen: Nu is 't genoeg!

Beluister een interview (17 min.) op King World News met Nigel Farage, lid van het Europees Parlement, over precies deze onderwerpen. Duidelijker kun je het niet stellen.

Hoewel iedereen nu op Griekenland gefocust lijkt, gaat het hier eigenlijk om een 'sideshow'. De afschrijvingen op de schulden van dit kleine Balkanland zijn door de Europese banken evt. nog wel te dragen. Verschillende hebben hun verlies gedeeltelijk al bij voorbaat genomen. Maar het echte vuurwerk barst pas los, als in het kielzog van een Grieks bankroet de banken in andere schuldenlanden hun kredietwaardigheid verliezen en de interbancaire rente omhoogschiet. Banken weigeren elkaar dan onderling geld te lenen, omdat ze het risico daarvan niet kunnen overzien. Dan ontstaat, net als in 2008, een nieuwe kredietcrisis en stort het hele Ponzi-circus van de ene dag op de andere in elkaar. Door alle 'bailouts' is de solvabiliteit van overheden en centrale banken en de ECB nu echter aanzienlijk lager dan toen, evenals de bereidheid van Europese kiezers om zich alle schulden van anderen in hun maag te laten splitsen en de banken fluitend vrijuit te laten gaan.

- Daily Telegraph - Battle lines drawn for a eurozone debt war
- Daily Telegraph - Why Germany must exit the euro

Alom klinken nu de stemmen op die een referendum eisen, desnoods EU-breed.
- Ierland - Laten we onze kans pakken, nu Griekenland de ECB en de EU in de tang heeft.
- Duitsland, Oostenrijk, Nederland - en ook de Grieken zelf!

Intussen zijn de EU-ministers van financiën en het IMF al bezig met de volgende stap, een verdubbeling van het Europese Financiële Stabiliteitsfonds (EFSF). In eerste instantie is daar €440 miljard in gestort, maar omdat de financiële wereld allang weet dat in de naaste toekomst ook Spanje niet zonder een 'bailout' kan, staat het inmiddels vast dat het garantiefonds wordt opgetrokken naar €780 miljard.
Nout Wellink zinspeelde daar vorige week al op en sprak de wens uit er uiteindelijk €1,5 biljoen (€1.500 miljard) van te maken. Aangezien het Nederlandse aandeel in het EFSF ongeveer 5% bedraagt, kunnen wij voor het redden van de euro - tenzij wij er een referendum over weten af te dwingen - ons borst natmaken voor een bijdrage plus garanties tot €75 miljard! En omdat er na een eerste 'bailout' ronde, altijd weer een tweede schijnt te moeten komen en daarna nog een derde, vragen wij ons af, wat er mis was met onze goeie, ouwe gulden.
De Londense denktank 'Open Europe" heeft uitgerekend dat de 'bailout' van Griekenland tot 2014 de eurolanden per huishouden minstens €1.450 gaat kosten en concludeert:

'... it’s time to stop bailing-out Greece.'

En voor iedereen die er nu nóg niet van overtuigd is, dat de euro én de EU zonder een volledig andere aanpak van de schuldencrisis ten dode zijn opgeschreven, dat onze sociale voorzieningen aan de instandhouding van een ziek systeem worden opgeofferd en dat de bevolking bewust een stem in de vormgeving van haar eigen toekomst wordt onthouden:
- Der Spiegel - Time for Plan B: How the euro became Europe's greatest threat
- Zero Hedge - Nigel Farage - Why Greece must be allowed to default
- Daily Telegraph - Andrew Lilico - Greece is going to be kicked out of the eurozone
- Der Spiegel - Stefan Homburg - "The boundless stupidity of the German government"

En tenslotte, 28 juni 2011:
Charles Hugh Smith - "De elite is één grote dievenbende"
BBC - De besparingen die Papandreou door het parlement moet jassen

En de toekomstverwachtingen, 1 juli 2011
- Zero Hedge - JP Morgan: The terminal stages of Greek insolvency
- Mike Shedlock - Greece spoon-fed to death by new €85 billion loan in small bites
- ZH - Greek Debt Deal: Smoke and Mirrors to Obfuscate an Obvious Case of Insolvency
maar ratings agency Standard & Poor's trapt er niet in.

IJszeef

IJsland hield vorige week een referendum en 60% van de bevolking wees de terugbetaling van de IceSave schulden - 5,3 miljard euro - aan het VK en Nederland af. De Nederlandsche Bank, die 1,3 miljard euro voorschoot aan onze landgenoten, provincies en instanties die zo hebberig waren om hun geld voor een kwart procentje meer rente toe te vertrouwen aan een onbekende IJslandse bank, kan naar dat geld fluiten, in ieder geval voorlopig. *)

In de nu al enkele jaren slepende onderhandelingen over de terugbetaling hadden de partijen net een nieuwe deal gesloten. In plaats van een eerder verworpen overeenkomst om de schuld plus 5,5% rente per jaar in 25 jaar terug te betalen, mocht de IJslandse bevolking van 320.000 zielen er nu 46 jaar over doen tegen een rente van 3,5% per jaar, een hele vooruitgang. Maar nee dus, de IJslanders zien het in meerderheid niet zitten om elk jaar 115 miljoen euro plus 4 miljoen rente aan het VK en ons af te dragen, 372 euro per inwoner per jaar, 46 jaar lang.

Waarom zouden ze ook? Voor westerse politici en media is het, gezien de verontwaardiging over de referendumuitslag, inmiddels blijkbaar vanzelfsprekend dat schulden van faillerende banken voor 100% op de belastingbetaler worden afgeschoven, maar in IJsland zeggen ze: hoezo wij betalen? Wij hebben hier part noch deel aan gehad. Landesbanki - de eigenaar van IceSave - was een gewone, particuliere bank. De mensen in Nederland en Engeland hebben vrijwillig en voor eigen risico hun geld op die bank gezet en toen die failliet ging, waren ze het kwijt. Jammer voor hen, maar zo is dat nu eenmaal. Daar kun je ons toch niet op aanspreken?

Veel mensen, vooral buiten het VK en Nederland, zijn dat met de IJslanders eens en juichen het zelfs toe, dat ze zich geen oor laten aannaaien. Als je een hele bevolking laat opdraaien voor de gokschulden van onverantwoordelijk opererende, op bonussen beluste bankiers, doordat de overheid die schulden overneemt, krijg je toestanden zoals in Ierland. In plaats van de schuldigen worden de onschuldigen gestraft.
De Nederlandsche Bank en de regering hadden er na de royale overname van ABN-Amro en de miljardensteun aan andere grootbanken geen moeite mee DSB, het bankje van Dirk Scheringa, te laten crashen. De gewone spaarders kregen hun geld terug (tot een ton), maar mensen die omwille van 2½% méér rendement, een achtergestelde vordering (7½% rente) hadden - zonder DNB-garantie - zijn hun hele inleg gewoon kwijt.

Stel dat Dirk een DSB-filiaal in Reykjavik had geopend. Hadden wij na zijn faillissement de IJslanders die zo dom waren geweest hun geld aan hem toe te vertrouwen, ruimhartig gecompenseerd? Of hadden wij als typische Hollanders dan gedacht: jammer jongens, eigen schuld, dikke bult.
Er is echter één fundamenteel verschil tussen ons en de IJslanders. Als onze regering - bijv. onder druk van de EU - besloten had de IJslandse spaarders toch hun inleg terug te geven, hadden wij in ieder geval NIET de kans gekregen om onze mening via een referendum kenbaar te maken, zelfs niet als dat betekend had, dat wij en onze kinderen daar 46 jaar lang voor hadden moeten bloeden. Want referenda, daar zijn de regeerders in Den Haag en Brussel erg huiverig voor.

---------------
*) Op 14 april plaatste de Volkskrant een ingezonden stuk van de IJslandse premier Johanna Sigurdardottir, waarin zij uitlegt dat de spaarders van IceSave schadeloos gesteld zullen worden uit de boedel van Landesbanki. Zij denkt dat daarin voldoende baten zitten om 90% van alle schulden terug te betalen.
De schaduwkant daarvan is dat van tevoren nooit te zeggen valt, hoeveel een failliete boedel uiteindelijk opbrengt. Zeker in een recessie kan de waarde van Landesbanki's leningenportefeuille bij verkoop minder waard blijken dan Johanna Sigurdardottir in haar somberste dromen vermoedt en de afwikkeling is geen kwestie van maanden maar van jaren.

Het kind van de rekening

Een klein meesterwerkje van Bill Bonner, 'A Word of Advice for Financial Authorities', dat in het bestek van een A4'tje duidelijk maakt dat die gezellige dikkerd aan wie wij het beheer van onze nationale financiën hebben toevertrouwd, in feite handelt als een kip zonder kop en in zijn ongetwijfeld goedbedoelde ijver om de euro-problemen van andere landen het hoofd te bieden door er steeds meer Nederlandse euro's tegenaan te gooien, bezig is de ondergang van de euro op termijn onontkoombaar te maken.

Net als zijn EU-collega's moet iemand als Jan-Kees de Jager weten dat de schuldenproblemen van de zuidelijke eurolanden en Ierland niet opgelost worden door nóg meer schulden. Hij moet weten dat die schulden en de rente die daarover betaald moet worden over een paar jaar nóg hoger zullen zijn dan nu en de problemen nóg nijpender, hoeveel geld Nederland - en Duitsland, natuurlijk - daar ook tegenaan gooien. Toch kiest hij ervoor de zaak op z'n beloop te laten. Het is uitstel van executie.

Invoeging 22 maart 2011

De 'gezellige dikkerd' is intussen druk bezig het hoofd van de NL belastingbetaler volgens de beste principes van de salamitactiek steeds verder in de eurostrop te steken. Met zijn innemende, altijd brede lach kondigde hij aan dat hij het bedrag waar NL zich jegens de EU-brokkenmakers voor garant stelt gaat verdubbelen van 26 naar 50 miljard euro (7½% van ons BNP) en ons parlement zit blijkbaar te slapen. Beseffen onze gekozen vertegenwoordigers niet, dat zodra er een beroep op de garanties wordt gedaan, het risico op de NL staatsschuld stijgt en onze kredietwaardigheid omlaaggaat? En dat we, gezien de verontrustende geluiden over de ondanks alle steun oplopende schulden van de GIPSI-landen (PIIGS), de tijdige en volledige terugbetaling ervan bij voorbaat kunnen vergeten?
Ter ondersteuning van de waarschijnlijkheid van deze uitkomst, hierbij een link naar een interview met Bill Bonner van 20 maart 2011.
Hij stelt daarin, dat de GIPSI's hun schulden onmogelijk kunnen aflossen, maar dat uiteindelijk toch iemand daarvoor opdraait. Dat kunnen dan de banken zijn die de leningen hebben verstrekt, of de soevereine obligatiehouders, of de belastingbetalers en waarschijnlijk zij allemaal voor een deel.

Hoewel Changela Merkel het moment van echte ingrepen, waarbij ook de seniore obligatiehouders van "sovereign debt" geschoren zullen worden, heeft doorgeschoven naar 2014, rijzen de financiële problemen in Ierland nu al de pan uit. Volgens een bericht in de Daily Telegraph blijkt de Ierse Centrale Bank eind december 2010 op eigen houtje, dus buiten de ECB om, 51 miljard euro te hebben bijgedrukt om de geldnood van de facto failliete Ierse banken te lenigen. Volgens Mike Shedlock [Mish] komt dit in feite neer op valsemunterij. Als de Centrale Banken van andere "PIGS" dezelfde weg in zouden slaan en 'gratis' geld gaan bijdrukken, omdat zij al die miljarden niet meer op de geldmarkt kunnen lenen tegen een betaalbare rente, zal de de waarde van de euro snel een zuidelijke koers kiezen en de rente op staatsschuld de tegenovergestelde kant op gaan. Waarschijnlijk zijn dan de rapen gaar, ver voor 2014.

Er zijn vele redenen te noemen, waarom Europa de problemen van de kredietcrisis niet kan oplossen. Eén daarvan is de touwtrekkerij om de macht tussen de leiders van de lidstaten - Duitsland - en de EU en daarbinnen weer tussen de voorzitter van de Europese Commissie, Barroso en die van het Europees parlement, Van Rompuy. Duitsland, als de potentiële geldschieter, die als enige de failliete boedel van de PIIGS voorlopig nog overeind zou kunnen houden, profiteert momenteel van de zwakte van de euro (exportvoordeel) en worstelt intern met de vraag of het de EUrocraten meer ruimte kan gunnen zonder de eindregie prijs te geven. Het zoeken naar oplossingen zit daarmee verstrikt in het politieke spel en dat maakt de uitkomst onvoorspelbaar.
Wat wel verwacht mag worden, is dat door de complexe politieke belangen, het resultaat van de besluitvorming sub-optimaal zal zijn en daardoor waarschijnlijk zelfs uitgesproken schadelijk voor de Europese burger. Die zal moeten bloeden voor de incompetentie van de politieke elite en de ideële en economische belangen die zij vertegenwoordigt.
Hoe het komt dat een groep van op zichzelf intelligente politici en bureaucraten uiteindelijk altijd tot domme beslissingen komt, wordt toegelicht in de volgende video van Richard Maybury.