Uiterste consumptiedatum Griekenland verstreken

Het gerucht deed al een paar dagen de ronde na een Reuters artikel, maar nu is het officieel: de Duitse minister van EZ stelt dat de Grieken de verantwoordelijkheid voor hun begrotingspolitiek moeten overdragen aan een EUrocraat, anders krijgen ze geen tweede bailout (€130 milliard).

En dat niet alleen, voor andere eurolanden die hun begroting niet op orde kunnen krijgen, geldt hetzelfde. Te denken valt in eerste instantie aan Portugal^), vervolgens Spanje, maar geleidelijk dreigt zo half Europa onder de Duitse knoet te raken en als het eenmaal zover is, welke speelruimte blijft er dan voor de rest nog over?

Angela Merkel heeft deze week in Davos nog eens duidelijk aangegeven dat Duitsland klaar is voor verdere Europese integratie, maar dat de Duitsers daar geen cent méér voor zullen ophoesten, dan de ruim €200 miljard [hmmm, 't blijkt ietsje meer te zijn] die ze al (tandenknarsend) hebben toegezegd. Volgens de Engelse pers zijn die twee standpunten onverenigbaar.
Daarom veronderstelde Zero Hedge vorige week al, dat de Duitsers het zo'n beetje gehad hebben met de Grieken en dat ze door onmogelijke eisen te stellen - fiscale curatele - Griekenland willen pressen zelf uit het euroblok te stappen.
[GRATIS, maar welgemeend ADVIES van John Taylor, 2 feb.: Grieken, stap uit de euro! Nu!]
[En onze gezellige dikkerd - net terug uit Berlijn - draait de duimschroeven ook nog eens aan, maar met averechts effect. De Griekse politici steigeren en bloc.]

Je mag toch nauwelijks verwachten, dat een regering van een soeverein land haar belangrijkste verantwoordelijkheid en de basis van haar politieke macht vrijwillig afstaat aan een buitenlandse dictator. En zelfs als het onwaarschijnlijke werkelijkheid werd, zouden de Grieken daar zelf dan geen dikke stok voor steken? Dan maar liever stakend failliet gaan en met de nieuwe drachme weer baas in eigen huis worden, dan buigen voor een vreemde meester met een Duits accent.
[UPDATE 31 jan. - De Duitsers hebben tijdens de Eurotop hun harde standpunt jegens de Grieken weer ingeslikt onder druk van diverse andere landen, o.a. Frankrijk.]
[UPDATE 31 jan.'s avonds - De Troika (EU, ECB en IMF) staat de Grieken geen enkele concessie meer toe; Griekse regering breekt onderhandelingen over de haircut voor private investeerders (= banken) af en roept de leiders van de politieke partijen bijeen voor crisisberaad. Het accoord dat al twee weken lang elke dag gesloten zou worden, lijkt verder weg dan ooit.]

Het wordt hoe langer hoe duidelijker, dat de politici en de EUrocraten zich hebben laten inpakken door het internationale bankenkartel en erop uit zijn alle Europese volken [Duitsers en Nederlanders inbegrepen] te laten bloeden voor het in stand houden van de voorrechten van de financiële elite. Merkel en Sarkozy dokteren samen een marsroute uit - elke maand een andere - en de rest van de EU heeft maar te volgen. Democratische principes en de EU-statuten zelf worden botweg genegeerd en wie bezwaar maakt, of zich verzet wordt afgeschilderd als een vijand van "een verenigd Europa", een vaag ideaal dat naar believen kan worden ingevuld.

Maandag, 30 januari 2012, komen de regeringsleiders weer bij elkaar om de volgende nagel in Europa's doodskist te jagen, een besluit over het stabiliteitspact, een fiscaal dwangbuis voor eurolanden met onoplosbare (ja, werkelijk) begrotingsproblemen, waarover de Luxemburgse minister van BZ in een Spiegelinterview al verzuchtte: "Verspilling van tijd en moeite." Toch komt iedereen weer braaf opdraven en doet zijn best constructief mee te denken over de DOA-plannen*) van het dynamisch duo.

Omdat niemand - ook wonderboy Rutte niet - zijn mond durft open te doen en zegt waar het werkelijk op staat º), komen we via de weg van de minste weerstand - volksreferenda worden koste-wat-kost voorkomen - uiteindelijk terecht in een situatie die niemand wenst, een dictatoriaal geregeerde eenheidsstaat, die verdacht veel lijkt op de vroegere USSR, waarin individuele vrijheid een hol begrip is geworden en waarin de massa veroordeeld is tot levenslange schuldslavernij - gedwongen afbetaling van de schulden van anderen - totdat het monetaire systeem alsnog als een kaartenhuis in elkaar stort.

Voor de uiteindelijke ondergang is Mario Draghi, president van de ECB en ex-topman van Goldman Sachs, momenteel hard bezig de ideale omstandigheden te scheppen, al is hijzelf overtuigd van het tegendeel. In Davos pochte hij dat hij toch maar mooi even een 'credit crunch' in de kiem had gesmoord door de Europese bankwereld een half biljoen (met een 'b') euro voor te schieten voor een periode van 3 jaar tegen 1% rente. Nu kunnen de jongens voorlopig weer even voort en bovendien - zoals veel Italianen beschouwt Draghi zichzelf als een genie - worden die banken geacht met een deel van dat geld het schuldpapier van hun eigen nationale overheden op te kopen, waardoor de koersen stijgen en het renteniveau daalt.¹) Dat gebeurt echter maar mondjesmaat. Het leeuwedeel stallen de banken weer bij de ECB voor 0,25% rente. Ze willen het zo graag achter de hand hebben om hun eigen hachje te redden, dat ze er liever 0,75% per jaar verlies op maken, dan dat ze er iets (nuttigs?) mee doen. 'Go figure!'

Alles goed en wel, maar om die leningen van de ECB te krijgen geven de banken hun assets - bijv. Griekse staatsobligaties (ha!) - in onderpand en die assets zijn het papier waarop ze gedrukt zijn nauwelijks waard. Draghi creëert dus een half biljoen uit het niets en krijgt er garbage voor terug. Die twijfelachtige assets komen voor 100% nominaal op de balans van de ECB te staan. Sinds zijn aantreden een half jaar geleden heeft Draghi de balans zodoende ruim verdubbeld, tot een Japans niveau van zo'n 2,7 biljoen euro. Dat is bijna 30% van het totale GDP van de EU.
Op 29 februari krijgen de banken opnieuw gelegenheid hun gaten te stoppen, want dan geeft Draghi een nieuw rondje (bijna) gratis krediet weg, keurig op tijd om de ergste klap van een Grieks 'credit event' - verwacht op 20 maart - voorlopig op te vangen. Er wordt nu al om het drievoudige bedrag gebedeld, anderhalf biljoen euro erbij!
Dat zijn onvoorstelbaar grote bedragen, maar kijk eens hier hoeveel de grootste banken van Europa aan leningen hebben uitstaan. Blijkbaar hebben ze er zelf geen vertrouwen meer in, dat ze al dat geld ooit terug zullen zien. Maar het stigma van de ECB afhankelijk te zijn kan voor banken desastreuze gevolgen hebben.

Nu hoeft er niet veel te gebeuren - afwaarderingen van de kredietwaardigheid van eurolanden, of een Grieks bankroet, ik noem maar wat - en de EU komt in de problemen, want de ECB heeft maar 81 miljard aan kapitaal, een leverage van 1 : 40 - zelfs voor een hedge fund is dat extreem. Dat betekent dat de ECB insolvabel wordt als haar assets slechts 2½% in waarde dalen. Voor Draghi geen probleem. Hij vraagt de eurolanden gewoon om wat miljarden bij te storten. Dat zijn ze dan verplicht. Oh, maar die hadden al een staatsschuld van tegen de 100% of meer van het GDP en elk jaar een begrotingstekort, een krimpende economie en een ontstellend hoge jeugdwerkloosheid. Wat nu?

En de ECB is niet de enige Centrale Bank in die positie - zie grafiek. De Fed, de BoE (Bank of England) en de BoJ (Japan) weten er ook raad mee. Met elkaar zitten ze voor ruim 7 biljoen (US$) in hetzelfde schuitje en als er één het schip ingaat, gaan ze allemaal. Zo zit de wereld tegenwoordig in elkaar.
Het begrip "schuldslavernij" gaat voor heel veel mensen een hele concrete invulling krijgen in de komende jaren en het is de vraag, of de EU dat overleeft, laat staan de euro.

------------
^) - Mike Shedlock [Mish]: Portugal's Debt Will Be Restructured;
    - Ambrose Evans Pritchard: Portuguese storm gathers as EU leaders fight over Greece.
*) DOA - 'dead on arrival'.
Een paar dagen nadat de overeenkomst door 25 van de 27 EU-landen getekend is, is al duidelijk dat het plan, gezien de omstandigheden in bijv. Spanje, absoluut nergens op slaat. Ambtenaren zoeken naar mogelijkheden om het dwangbuis een gaatje losser te maken.
º) Denken dat je economische groei kunt creëren om de (jeugd)werkloosheid aan te pakken onder een streng, Duits bezuinigingsregime, dat BNP'n en belastingopbrengsten doet dalen, zulke idiote beleidspirouettes en dubbele Axels en Rietbergers krijg je als je de leiders van alle EU-landen bij elkaar een avondje in een Brusselse vergaderzaal opsluit.
Nieuwe groei kan pas ontstaan, als alle kredietbellen zijn leeggelopen, de onbetaalbare schuldenberg is afgeschreven en de zombiebanken failliet zijn gegaan. Denk aan IJsland. Europese beleidsmakers is er juist alles aan gelegen "een IJsland" te voorkomen. [Der Spiegel: Europe's politicians continue to battle reality.]

• Echte, duurzame groei moet gefinancierd worden met gespaard vermogen, niet met uit het niets gecreëerde (fiat) schuld. Dat is een Ponzi-systeem dat zichzelf uiteindelijk opblaast.
• Een verdere voorwaarde voor groei is de beschikbaarheid van een onbeperkte hoeveelheid goedkope energie. Die is er niet (meer).
• De macht van de westerse industrielanden brokkelt af. Er is moordende concurrentie (BRICs); de industriële basis is naar Azië verplaatst, dat beschikt over legers goedkope werkkrachten.
• Tenslotte, de demografische factor. De westerse bevolking krimpt en een groeiend percentage bestaat uit inactieve ouderen die niet meer investeren, maar verteren en steeds meer zorg nodig hebben.

¹) Een vicieuze cirkelfinanciering zonder begin of eind, want diezelfde staatsobligaties van de insolvabele overheden worden door de banken vervolgens weer in onderpand gegeven aan de ECB bij een volgende leenronde.
En het kan nóg vicieuzer, want met name wankele Italiaanse en feitelijk failliete Ierse banken gaven eigen obligaties uit, speciaal om onderpand te creëren voor het goedkoop-krediet-infuus van de ECB - hoor ik daar iemand lachen?
Helpen de biljoenen van de ECB om nieuw krediet in de economie te pompen?
- Zero Hedge, 2 feb.: Vicious cycles persist as global lending standards tighten
- Mike Shedlock, 2 feb.: Survey of European banks shows a sharp cutback in lending.

De verstandigste politicus van de EU

De Belgen zijn dit weekend vertwijfeld bezig hun gekapseisde Dexia-vlaggeschip te stabiliseren. Sarkozy probeert intussen in een zoveelste onderonsje Angela Merkel ervan te overtuigen dat er maar één manier is om te voorkomen dat Frankrijk zijn AAA-kredietstatus verliest, waarmee dan tegelijk het hele bail-out circus van het EFSF naar de schroothoop der geschiedenis zou worden verwezen: betaal die slordige honderdmiljard voor de herkapitalisering van het Franse Dexia en de drie grootste Franse bankenº) uit het EFSF, want Frankrijk heeft al zo'n hoge staatsschuld - 84% van het BNP en op weg naar 90% - en dit kunnen we er echt niet bijhebben.
Angela had kort daarvoor nog met Mark Rutte gesproken en hun standpunt is: het EFSF is alleen bedoeld voor echte noodgevallen. Zolang eurolanden zelf nog geld hebben - of kunnen lenen - moet ieder land zijn eigen banken overeind zien te houden. Als Angela zich echter alsnog door de Gallische fanfaron laat ompraten, zou dat betekenen dat onze Tweede Kamer, die juist afgelopen week met 96 tegen 44 stemmen de weg heeft vrijgemaakt voor een garantstelling voor het EFSF van 98 miljard Nederlandse eurofoppen, aan de achterban iets heeft uit te leggen: dat het redden van Franse banken met Nederlands geld een bijzonder goed idee is, want in het belang van het door de politieke elite heiligverklaarde Europa en dus van ons allemaal. Iets zegt mij, dat dit een onovertuigend verhaal wordt.
Maar ze krijgen respijt, meer dan loze woorden heeft het Merkozy theekransje vandaag niet opgeleverd.

De Nederlandse politico's mogen zich in meerderheid dan zo naief voordoen, dat ze - afgezien van die 44 tegenstemmers - nog steeds niet lijken te beseffen, dat a) die € 98 miljard slechts een aanbetaling is, en b) de kans dat we er iets van terug zullen zien met de dag kleiner wordt, de uitbreiding van het EFSF is nog niet definitief rond. Vijftien eurolanden zijn ermee accoord gegaan, maar formeel moeten Malta en Slowakije nog 'JA' zeggen en laat er nu door een speling van het lot in Slowakije een politicus zijn, die begrijpt wat er werkelijk op het spel staat, die de arme Slowaakse belastingbetaler niet nodeloos wil uitkleden en die bovendien de moed heeft om niet te capituleren voor de golven van kritiek en psychische chantage, die de media¹) en de Grote Stuurlui van het euro-narrenschip over hem uitstorten.

Hij heet Richard Sulik, is de voorzitter van het Slowaaks parlement en leider van de Partij voor Vrijheid en Solidariteit en hij zegt:

DE GROOTSTE BEDREIGING VOOR DE EURO IS HET EFSF ZELF. ²)

Hij pleit ervoor te doen wat er in de EU-verdragen staat en op te houden met ad hoc paniekvoetbal zonder vaste spelregels. Op 11 oktober 2011 gaat zijn partij, onderdeel van een vierpartijige regeringscoalitie, tegen de uitbreiding van het EFSF stemmen en het hangt van de oppositie af, of het voorstel er doorkomt of niet. In het eerste geval gaat Europa ten onder en winnen de banken, d.w.z. hun overbetaalde, bonusopstrijkende CEO's, in het andere geval wint volgens Richard Sulik uiteindelijk Europa.³)

Zoals Zero Hedge suggereert, stel je voor dat Mark Rutte zulke klare taal zou spreken en ernaar zou handelen. Hij werd in Nederland op handen gedragen en zou op z'n minst later een bronzen buste krijgen in de schaduw van het ego-monument van Ivo Niehe.

--------------
º) Société Générale, Crédit Agricole, BNP Paribas.
14 okt. - Door de groeiende twijfel aan Frankrijks kredietwaardigheid begint nu ook de rente en de CDS-premie op Franse staatsschuld op te lopen, per vandaag 92 basispunten hoger dan die op Duits staatspapier.
17 okt. - Moody's waarschuwt voor de houdbaarheid van Frankrijks Aaa-rating, als de overheid nieuwe garanties moet afgeven voor andere eurolanden en/of de Franse banken.
18 okt. - Franse staatsobligaties storten in. Spread tussen Duitse en Franse 10-jaarsrente op 112,9 basispunten.
En de rating bureaus zijn vandaag ook weer op het oorlogspad:
- Standard & Poor's verlaagt de rating van twintig Italiaanse banken;
- Moody's verlaagt de kredietstatus van Spanje met twee stappen, van Aa2 naar A1, 'outlook negative'.
19 okt. - En ach jé, nu lijkt 't wel of het brave Portugal ook al bezig is de kluit te belazeren. Schiet het overheidstekort daar echt zo hard omhoog? En de Trojka schreef een maand geleden nog wel zo'n positief rapport?
Zoals 'Mish' ooit al zei:
WAAR GRATIS GELD WORDT UITGEDEELD, IS NOOIT GEBREK AAN OPGEHOUDEN HANDEN. Handen? Kruiwagens, zal hij bedoelen, badkuipen, vrachtwagens, binnenschepen, bulkcarriers, hele silo's!
Als het zo doorgaat, welke landen blijven er nog over die voor de EFSF-risico's op een geloofwaardige manier garant kunnen staan? En willen die dat dan nog wel, gesteld dat zij over een parlement beschikken, waarvan de leden in staat zijn eenvoudige rekensommetjes te begrijpen en nog enig besef hebben van nationaal belang?
Martin Sommer geeft in de Vk van 22 okt. een m.i. realistische kijk op een hopeloze zaak: 'Europa is overgeleverd aan ambtenaren'. En om duidelijk te maken dat wij onderworpen zijn aan een systeem, waarvan de politieke leiders geen oog hebben voor de realiteit, maar uitsluitend bezig zijn met macht en hun kans om de eerstvolgende verkiezingen te overleven, hier een artikel van Zero Hedge, waarin de waanzin van alle bailoutplannen met harde cijfers wordt aangetoond, met een indicatie van de gevolgen.

¹) 11 okt. - De uitslag van de stemming in het Slowaaks parlement is nog niet bekend, maar de Volkskrant probeert alvast aan te geven, dat het nagenoeg onmogelijk is dat de Slowaken het EFSF onderuithalen. Daar zijn ze te onbeduidend voor en de Slowaakse premier heeft al verklaard, dat ze desnoods net zolang doorgaat met stemmen tot het 'JA' is. Wat dat betreft hebben regeringen binnen de EU een traditie op te houden, denk aan Ierland.
Tegen de avond [Eur. tijd] bericht de Wall Street Journal dat de stemming naar later deze week wordt verschoven, maar dat bleek een halve waarheid. De stemming vond toch plaats, de uitbreiding van het EFSF werd NIET aangenomen en de regering viel. De nu dus demissionaire regering houdt echter binnenkort een nieuwe stemming, waarbij het EFSF WEL zal worden aangenomen, omdat de oppositie, tevreden met de val van de regering en het vooruitzicht van verkiezingen, dan zal voorstemmen.
Dat de uitbreiding van het EFSF er komt, is dan dus te danken aan partij-politieke machtspelletjes in - volgens de Volkskrant - een van de meest onbeduidende van alle eurolanden. PRINCIPES OF ECONOMISCH INZICHT KOMEN ER NIET AAN TE PAS.
12 okt. - En jawel, een dag later is de zaak al beklonken. Het komt helemaal goed met het EFSF.
13 okt. - Maar Sulik heeft nog een pijl op zijn boog: hij overweegt het EFSF-besluit ter beoordeling voor te leggen aan het Constitutionele Hof. Dan kan het nog wel even duren eer het besluit een definitieve status krijgt.
Van Rompuy en Barroso intussen, kondigen juichend aan dat het EFSF nu met € 440 miljard aan de slag kan. Het staat alleen nog niet vast, HOE het EFSF gaat opereren. Daarover is tussen de eurolanden nog geen overeenstemming en het aantal geopperde toepassingen overtreft die van het spreekwoordelijke, multifunctionele Zwitserse legerzakmes (Zero Hedge). Maar de belangrijkste vraag die de "eurolijders" op korte termijn moeten zien te beantwoorden is: HOE MAAK JE VAN €440 MILJARD €3 BILJOEN? Want dat is het bedrag dat minimaal nodig is om de markt enigszins gerust te stellen met het oog op een Italiaans en Spaans bankroet en de gevolgen daarvan voor alle banken die zijn blootgesteld aan 'sovereign default risk'.
18 okt. - Lees de analyse van Willem Buiter, hoofdeconoom van Citi Corp, over de slagkracht van het EFSF. Zijn conclusie: EFSF, geen bazooka, maar een proppeschieter.
En uit Ierland komt het bericht, dat de regering probeert een deel van de ruim €20 miljard aan schulden als gevolg van de nationalisatie van Ierse banken, af te schuiven op het EFSF, zodra de eurolanden de deur ervoor openzetten. Het lijkt wel of de totale middelen van het fonds al drie keer geclaimd zijn, voordat het überhaupt van start is gegaan.
20 okt. - Aan de vooravond van de fatale besluitvorming over het EFSF: Europa lijkt verdeeld in twee kampen, de Zorgelijken en de Maniakken. Sarkozy lijkt alle gevoel voor realiteit kwijt te zijn en Rutte houdt zich op de vlakte.
Maar wat is dat? Wordt het EFSF-besluit uitgesteld? Houdt Duitsland zijn poot stijf? De EU-top gaat komend weekend wel door (de catering kon niet meer worden afgezegd), maar de Duitse regering komt vrijdag, 21 okt., niet met een officiële verklaring. De EFSF-standpunten van Duitsland en Frankrijk zijn blijkbaar onverenigbaar.
22 okt. - De euro-ministers van financiën zijn vandaag in spoedberaad bijeen. Gisteren is de uitbetaling van een tranche van €8 miljard - onderdeel nog van de eerste bailout - aan Griekenland goedgekeurd, maar nu komen er - zoals gewoonlijk geheel onverwacht - opeens nieuwe apen uit Griekse mouwen. De Grieken hebben NOG VEEL MEER MILJARDEN nodig om te kunnen overleven, in het zwartste scenario wel €444 miljard! Dat is op een bevolking van 11 miljoen ruim €40.000 per Griek. Als we er op die basis van uitgaan, dat ook de schulden van de overige geplaagde eurolanden en van hun insolvabele banken SCHROMELIJK ZIJN ONDERSCHAT, dan mag toch wel worden gesteld dat de EU grosso modo volkomen failliet is en een opbreking van het euroblok op korte of langere termijn onvermijdelijk.
23 okt. - Bij Tyler Durden (ZH) beginnen stoompluimen uit alle lichaamsopeningen te spuiten, zodra hij weer wat heeft opgevangen uit de grote vergaderzaal, waar de "eurolijders" zich dit weekend in hebben opgesloten om koste-wat-kost a.s. woensdag, 26 okt., met DE OPLOSSING VOOR ALLE EUROKWALEN naar buiten te kunnen treden. "Ze beseffen nauwelijks waar ze het over hebben," zo stelt hij. "Hun cijfers kloppen niet. Hun plannen stranden voor de maand om is."
Toen er uiteindelijk iets van besef - of was het doodsangst? - bij de ministers leek door te breken, begonnen ze tegen elkaar te schreeuwen, zodat het tot ver in de gangen te horen was. Misschien markeert dit moment van waarheid een omslag en kunnen er komende week wel realistische besluiten genomen worden. Het is een hele geruststelling te weten, dat wát de eurolijders ook doen, érger kunnen ze het nauwelijks meer maken. Wat ze in negen dagen onafgebroken vergaderen bij elkaar verzinnen maakt eigenlijk niets meer uit. Ze zijn gereduceerd tot onbeduidendheid. Machteloos zullen ze moeten toezien, hoe de euro linksom, of rechtsom, of door het midden ten ondergaat aan zijn schulden en het hele bankwezen in zijn val meesleurt.
De ministers zien eindelijk in dat er geen geld genoeg is voor verdere bail-outs, maar een kat in het nauw maakt rare sprongen. "De gekken hebben de Titanic overgenomen," volgens Zero Hedge. Afwachten maar, hoe de markten hier maandag op reageren.

²) En daar heeft Sulik volkomen gelijk in en in feite is de Duitse regering het in de kern met hem eens. Het EFSF werd ongeveer een jaar geleden opgericht. Het was toen puur als noodfonds bedoeld en het totale risico bedroeg ca. € 120 miljard aan maximaal mogelijke verliezen. Lees hoe ver de nog solvabele eurolanden in het rood dreigen te raken na de sindsdien doorgevoerde 'mission creep' van het EFSF, en hoeveel de financiële instellingen daarbij aan fees opstrijken. De € 1 biljoen komt in zicht en zelfs dat is nog niet genoeg om de euro voor een ineenstorting te behoeden. Politico's die voor dergelijke regelingen stemmen zijn niet "naief", zij maken zich willens en wetens schuldig aan het afvuren van 'financial weapons of mass destruction' op hun eigen burgers! ZIJ ONDERMIJNEN DE SAMENLEVING.

Overheden en Centrale Banken hebben de gokschulden van de banken overgenomen. Met hun 'bailout money' zijn de banken op nog grotere schaal gaan gokken om hun eerdere verliezen goed te maken en om hun bonussen veilig te stellen. De financiële markten zijn zodoende in casino's veranderd. Nu moeten de overheden opnieuw bijspringen, maar de belastingopbrengsten schieten tekort. Wat de politico's met het EFSF beogen, is een nieuw casino oprichten om te gaan gokken met het geld van staatsleningen. Het is de laatste stap voor de rand van de afgrond: gokken met toekomstige belastinginkomsten, geld dat onze kinderen en kleinkinderen zullen moeten opbrengen. Die kunnen dat echter niet, omdat westerse economieën door hun hoge schuldenlast en verouderende bevolking niet meer groeien.
Door in te stemmen met een EFSF-casino veroordelen onze politico's ons en ons nageslacht tot een levenslange schuldslavernij in een totalitaire samenleving.*)

³) Maar ja, ook de verstandigste politicus van Europa zou zich daar wel eens in kunnen vergissen. Daarvoor hebben wij de VERSTANDIGSTE ECONOOM van Europa achter de hand. Volgens David McWilliams †) gaat de euro het niet redden en moeten wij dat ook helemaal niet willen. Voor landen die in een euroblok zonder economische groei zitten opgesloten, vormt de euro het dwangbuis dat voorkomt dat zij zich van hun schuldenlast kunnen bevrijden, wat groei onmogelijk maakt. Een vicieuze cirkel.
En..., willen wij daaraan toevoegen, de grootste belemmering voor het oplossen van de eurocrisis is de beurocratie, die zich uit eigenbelang met hand en tand verzet tegen elke vorm van correctie en juist steeds meer schuld creëert over de ruggen van de burgers heen. Wat zijn hun vooruitzichten in een EU, waar de gebakken lucht uit ontsnapt? Misschien moeten ze wel EEN BAAN gaan zoeken. Als de EU uiteen moet vallen om Europa zelf weer lucht te geven en te bevrijden van een leger parasieten, dan moet dat maar.
Of, zoals Bill Bonner het samenvat in de 'The Daily Reckoning' van 17 okt.:

"As an institution matures, little by little it shifts from serving its original purpose to serving the ends of those who control it. It becomes rigid — digging in its heels and resisting any change that would diminish the power and wealth of the controlling groups. The longer the institution remains unchanged, the more parasitic and arthritic it becomes. It drains resources away from honest production and redirects them towards favored groups of leeches.
[...] Then cometh the revolution."

NIEUW - De Interactieve Wereldwijde Staatsschuld Klok van The Economist.
Het totaal van alle overheidsschulden bij elkaar, althans voorzover 'on balance sheet', bedraagt momenteel ruim 43 biljoen (trillion) US-dollar. Houden we rekening met alle overige overheidsverplichtingen - 'off balance sheet' - dan ligt het totaal in de buurt van 250 biljoen. Het grootste deel van de schulden is uiteraard geconcentreerd in de geïndustrialiseerde, ontwikkelde landen: Noord-Amerika, West-Europa, Australië/NZ en Japan.

*) Zie hoe de Europese Commissie denkt om te gaan met democratische rechtsprincipes, de vrijheid van meningsuiting, als de inhoud van de boodschap hun niet aanstaat: "EU overweegt zwijgplicht voor kredietbureaus." Een kolonelsbewind zou zich net zo opstellen. Oeps! Maar dan... dan is... de Europese Commissie... een kolonelsregime! De term 'het nieuwe Politburo' doet inmiddels ook de ronde. Wie maakt in Europa de dienst uit?

†) 27 okt. - David McWilliams - "The Irish establishment never misses an opportunity to miss an opportunity." Waarom de Ieren evenveel recht hebben op een schuldafschrijving als de Grieken, maar die niet zullen krijgen.
28 okt. - Misschien is de Ierse regering toch niet zo volkomen hersenloos als David dacht. Ze kondigde opvallend snel na de eurotop aan dat Ierlands GDP minstens een procent lager zal uitvallen, dan ze in april had gezegd. Adolf Merkel stond direct klaar om de Ierse - en in vervolg daarop Portugese, Spaanse, Italiaanse - hoop op ook een 50% schuldvermindering de bodem in te slaan: "In Europe it must be prevented that others come seeking a haircut."
Het nazi-verleden van Duitsland wordt weer stevig opgerakeld. Charles Hugh Smith associeert Merkel met de "soep-nazi" uit een Seinfeld-aflevering: 'No soup for you!'

Tenenkrommend

Sarkozy is vandaag in Berlijn en hij en Angela pleiten voor een "snelle oplossing" van de Griekse schuldencrisis, wel wetend dat er geen oplossing is, anders dan een snel bankroet. Waar hun "plan" in feite op neerkwam, was het bankroet geen bankroet te noemen. Ik verzin dit niet.
Waarom blijven de leiders van de belangrijkste eurolanden ons voorliegen en de werkelijkheid ontkennen?

Laatste nieuws, 19-20 juni 2011
- Der Spiegel - Gezamenlijk plan Merkel / Sarkozy / ECB van tafel
- Bloomberg - Geen 12, maar 6 miljard euro voor Grieken.
- Zero Hedge - Crisis Hour: De Jager's finest hour / Jan Kees houdt poot (voorlopig) stijf
- dft.nl - Van Duijn: Geen compromissen / de laatste alinea negeren (of ROFL).
- Video - Mayor of London says: Greece should leave the euro / voor hun eigen bestwil

Klik op grafiek door naar Zero Hedge artikel.

Griekenland heeft in juli de vijfde termijn tegoed van €12 miljard, onderdeel van de vorig jaar overeengekomen EU-bijdrage van €110 miljard. Zelfs met dat bedrag kan de nieuwe Griekse regering maar één maand vooruit, omdat ze in juli en augustus in totaal €18,2 miljard moet betalen aan rente en aflossing van leningen. Er blijft dus een gat van ruim 6 miljard euro over en dat is ongerekend de lopende financieringsbehoefte - de Griekse overheid geeft dit jaar immers ca. 10% meer uit dan ze aan inkomsten (belastingen) binnenhaalt.

De kans op een Grieks bankroet is door de markt geprijsd op 80%. Je moet niet goed bij je hoofd zijn om daar nog meer geld in te willen steken, omdat je zo goed als zeker weet, dat je het kwijt bent, zo goed als alles! Toch is dat precies wat de politieke 'leiders' hun kiezers, en de beoefenaren van de schaamteloze pseudowetenschap - en denk daarbij niet aan astrologie - de belastingbetaler voorhouden als enige optie. Er is nu al sprake van dat er naast de huidige steunoperatie nog eens €150 miljard bij moet!

En nóg is Griekenland daarmee niet gered, want de staatsuitgaven blijven hoger dan de inkomsten, ook omdat de steun uit leningen bestaat, waarover weer extra rente moet worden betaald. Dat geld wordt niet geïnvesteerd in, maar onttrokken aan de Griekse economie die daardoor verder inkrimpt. Er is geen einde aan en het is daarom, dat de Griekse bevolking in opstand komt. Hun verzet tegen de pogingen van hun eigen overheid om nationaal bezit, d.w.z. inkomstenbronnen, te verkopen aan buitenlandse investeerders (lees: aasgieren) en de bevolking tot schuldslavernij te brengen, maakt een bankroet uiteindelijk onontkoombaar. Na de tweede steunoperatie zal er op termijn toch weer een nieuwe nodig zijn.
Is het nu echt zo moeilijk in te zien, dat EU/IMF-leningen de noodzakelijke aanpassing aan de realiteit juist blokkeren? Hoe kun je van de Grieken - en van ieder ander - verwachten, dat zij hun huidige, onverdiend hoge levensstandaard vrijwillig opgeven, zolang ze ons zo gek weten te krijgen bakken met geld richting Athene te blijven sturen, ook al biedt dat maar tijdelijk en schijnbaar soelaas.

Voor de andere Europese schuldenlanden, Ierland en Portugal, geldt hetzelfde. Wat doet Jan Kees de Jager, als die binnenkort ook voor een tweede regeling aankloppen? En vervolgens Spanje, België en Italië? Laat de Nederlandse bevolking zich dan opnieuw een oor aannaaien? Of wordt de Dam in Amsterdam, of het Malieveld dan een tweede Syntagma Plein? Want de internationale bankenmaffia en haar EU-sycofanten gaan net zolang door met het plunderen van belastingbetalers en afbreken van het democratisch bestel tot er eindelijk ergens een staatsman opstaat die de collectieve drogbeelden van de eurolemmingen wegblaast en met heldere argumenten durft te zeggen: Nu is 't genoeg!

Beluister een interview (17 min.) op King World News met Nigel Farage, lid van het Europees Parlement, over precies deze onderwerpen. Duidelijker kun je het niet stellen.

Hoewel iedereen nu op Griekenland gefocust lijkt, gaat het hier eigenlijk om een 'sideshow'. De afschrijvingen op de schulden van dit kleine Balkanland zijn door de Europese banken evt. nog wel te dragen. Verschillende hebben hun verlies gedeeltelijk al bij voorbaat genomen. Maar het echte vuurwerk barst pas los, als in het kielzog van een Grieks bankroet de banken in andere schuldenlanden hun kredietwaardigheid verliezen en de interbancaire rente omhoogschiet. Banken weigeren elkaar dan onderling geld te lenen, omdat ze het risico daarvan niet kunnen overzien. Dan ontstaat, net als in 2008, een nieuwe kredietcrisis en stort het hele Ponzi-circus van de ene dag op de andere in elkaar. Door alle 'bailouts' is de solvabiliteit van overheden en centrale banken en de ECB nu echter aanzienlijk lager dan toen, evenals de bereidheid van Europese kiezers om zich alle schulden van anderen in hun maag te laten splitsen en de banken fluitend vrijuit te laten gaan.

- Daily Telegraph - Battle lines drawn for a eurozone debt war
- Daily Telegraph - Why Germany must exit the euro

Alom klinken nu de stemmen op die een referendum eisen, desnoods EU-breed.
- Ierland - Laten we onze kans pakken, nu Griekenland de ECB en de EU in de tang heeft.
- Duitsland, Oostenrijk, Nederland - en ook de Grieken zelf!

Intussen zijn de EU-ministers van financiën en het IMF al bezig met de volgende stap, een verdubbeling van het Europese Financiële Stabiliteitsfonds (EFSF). In eerste instantie is daar €440 miljard in gestort, maar omdat de financiële wereld allang weet dat in de naaste toekomst ook Spanje niet zonder een 'bailout' kan, staat het inmiddels vast dat het garantiefonds wordt opgetrokken naar €780 miljard.
Nout Wellink zinspeelde daar vorige week al op en sprak de wens uit er uiteindelijk €1,5 biljoen (€1.500 miljard) van te maken. Aangezien het Nederlandse aandeel in het EFSF ongeveer 5% bedraagt, kunnen wij voor het redden van de euro - tenzij wij er een referendum over weten af te dwingen - ons borst natmaken voor een bijdrage plus garanties tot €75 miljard! En omdat er na een eerste 'bailout' ronde, altijd weer een tweede schijnt te moeten komen en daarna nog een derde, vragen wij ons af, wat er mis was met onze goeie, ouwe gulden.
De Londense denktank 'Open Europe" heeft uitgerekend dat de 'bailout' van Griekenland tot 2014 de eurolanden per huishouden minstens €1.450 gaat kosten en concludeert:

'... it’s time to stop bailing-out Greece.'

En voor iedereen die er nu nóg niet van overtuigd is, dat de euro én de EU zonder een volledig andere aanpak van de schuldencrisis ten dode zijn opgeschreven, dat onze sociale voorzieningen aan de instandhouding van een ziek systeem worden opgeofferd en dat de bevolking bewust een stem in de vormgeving van haar eigen toekomst wordt onthouden:
- Der Spiegel - Time for Plan B: How the euro became Europe's greatest threat
- Zero Hedge - Nigel Farage - Why Greece must be allowed to default
- Daily Telegraph - Andrew Lilico - Greece is going to be kicked out of the eurozone
- Der Spiegel - Stefan Homburg - "The boundless stupidity of the German government"

En tenslotte, 28 juni 2011:
Charles Hugh Smith - "De elite is één grote dievenbende"
BBC - De besparingen die Papandreou door het parlement moet jassen

En de toekomstverwachtingen, 1 juli 2011
- Zero Hedge - JP Morgan: The terminal stages of Greek insolvency
- Mike Shedlock - Greece spoon-fed to death by new €85 billion loan in small bites
- ZH - Greek Debt Deal: Smoke and Mirrors to Obfuscate an Obvious Case of Insolvency
maar ratings agency Standard & Poor's trapt er niet in.

Het einde van een fantasiewereld

Het duiveltje dat Strauss-Kahn ertoe bracht zich te vergrijpen aan de kamermeid - mogelijk uit de diepste diepten van de hel opgeroepen in de stroom van fantasieën over het Einde der Tijden van de dementerende, Amerikaanse bijbelvorser Harold Camping en zijn volgelingen - had dat niet op een beter moment kunnen doen om de verwarring in de financiële wereld zo groot mogelijk te maken.

Naast het extra struikelblok, wie Strauss-Kahn nu moet opvolgen als president van het IMF - een Europeaan om te zorgen voor een euro-vriendelijk beleid, of juist geen Europeaan, zoals de BRIC en de rest van de wereld eisen - worden de stemmen binnen het euroblok zelf steeds luider om de financiële "hulp" aan de Club Med landen en met name aan Griekenland per direct te staken.

In Finland haalden de "Echte Finnen" bij recente verkiezingen 19% van de stemmen, in Frankrijk is Marine le Pen van het Front National populairder dan Sarkozy en diens socialistische rivalen, in Duitsland groeit de weerstand tegen het zwalkende beleid van Angela Merkel en bij ons timmert Geert Wilders aan de weg.
Na de discussie afgelopen week in de Tweede Kamer mag het duidelijk zijn dat Geert geen cent meer voor het corrupte en leugenachtige Griekenland overheeft, omdat we ons geld nooit terug zullen zien, terwijl de regering, de regeringspartijen én de hele oppositie minus de SP er alles aan doen de lichtzinnigheid en onverantwoordelijkheid van dat standpunt te benadrukken, met de volle steun van de vleugellamme aalscholver van de Nederlandsche Bank, Nout Wellink.

Zonder een fan van Wilders te zijn, ben ik het met hem - en Roemers van de SP - eens, dat meer "steun" aan Griekenland niets oplost en dat wij elke euro die wij er nog insteken, onherroepelijk kwijt zijn. Anderzijds ben ik het met Rutte e.a. eens, dat de gevolgen van het stopzetten van die "hulp" niet te overzien zijn. Bovendien vind ik dat Wilders voor zijn standpunt populistische en verkeerde argumenten gebruikt. Het gaat er niet om, dat de Grieken niet te vertrouwen zouden zijn en hun verplichtingen niet nakomen, het punt is dat de nationale en Europese politieke en financiële "elites" ons de afgelopen twintig jaar in een "cul-de-sac" hebben gemanoeuvreerd, waar we langs de regulaire politieke weg niet meer uit kunnen komen.

De "steun" die wij volgens de heersende opinie aan Griekenland moeten geven - in de vorm van leningen met wurgclausules, komt namelijk niet ten goede aan de Grieken en de Griekse economie, maar aan de Franse en Duitse banken die Griekenland sinds de invoering van de euro honderden miljarden aan onverantwoorde leningen hebben verstrekt. Het 'arme' Griekenland, met een economie die op weinig meer drijft dan olijfolie en toerisme en een cultuur waarin belastingontduiking tot kunst is verheven, kan die leningen onmogelijk terugbetalen. Als wij stoppen met onze goedgevendheid op kosten van de Europese belastingbetaler, gaat Griekenland failliet en vervolgens ook de banken in Frankrijk en Duitsland die dan hun Griekse leningen grotendeels moeten afschrijven. Dat zou een domino-effect op gang brengen, dat zo'n beetje de hele Westerse bankwereld door zijn onderlinge verwevenheid op de knieën zou brengen en de doodsklok zou luiden voor de euro in zijn huidige vorm.

Zie: Der Spiegel, 24 mei 2011 - The Hidden Cost of Saving the Euro
ECB's Balance Sheet Contains Massive Risks
Zie: The Daily Telegraph, 25 mei 2011, Jeremy Warner
It's ever more obvious, Greece must leave the euro
Zie: Het Financieele Dagblad, 26 mei 2011
Oud-ECB-bestuurder voorziet faillissement van Griekenland

Wie dat per se wil mag Wilders' opstelling dus onverantwoord vinden. Het jammere voor het andere kamp is echter, dat Griekenland sowieso failliet gaat. Zonder extra leningen bij wijze van spreken morgen al en mét extra leningen misschien over een maand, of een jaar, maar dan wel met nóg ingrijpender gevolgen.
Via Zero Hedge kwam mij een artikel onder ogen in de Daily Telegraph van 20 mei 2011, waarin de Engelse econoom Andrew Lilico puntsgewijs opsomt, wat er gebeurt als Griekenland de handdoek in de financiële ring gooit. Het is geen mooi plaatje en het mag duidelijk zijn, dat de euro - en daarmee iedereen die euro's bezit of erin wordt betaald (lonen, pensioenen) - zware tijden tegemoet gaat.

Wát ze ook doen, de Grieken worden de paria's van Europa, want zij krijgen door de media ongetwijfeld de zwartepiet toebedeeld voor alle ellende die het continent treft. Dat is onterecht, want de werkelijke schuldigen zijn de politici en de bankiers.
De politici hebben - met voorbijgaan aan democratische uitspraken (referenda) van het electoraat - hun fantasieën over een verenigd Europa doorgedreven, de voorwaarden geschapen waarin dit absolute debacle gestalte kon krijgen, en de tekenen van misbruik en wanbeleid toegedekt met geld van de belastingbetaler.
De bankiers hebben daar jarenlang van geprofiteerd door in de verwachting dat de politiek hun verliezen toch wel zou dekken, onverantwoorde risico's aan te gaan en de financiële markten in casino's te veranderen, zodat ze met gokwinsten hun salarissen en bonussen tot buitenproportionele hoogten konden opvoeren. En nu het financiële draagvlak onder hun parasitaire praktijken dreigt te bezwijken, doen zij met de arrogantie van de macht een beroep op de politiek om hun miljardenschulden en oninbare vorderingen te socialiseren, d.w.z. de schatkist = belastingbetaler ervoor te laten opdraaien.

Tot nu toe lukt dat, zij het moeizaam, maar nu er werkelijk slachtoffers dreigen te vallen, schijnt de werkelijkheid - voor hen die willen zien - onbarmhartig door het sleetse weefsel van politieke en financiële fantasieën heen.
Waarom zouden wij de Grieken, de Ieren, of de Portugezen willen voorschrijven, hoe zij met hun geld dienen om te gaan? Moeten zij niet gewoon kunnen doen wat in hun belang is om te leven zoals zij dat graag willen. Als zij boven hun stand leven, is de consequentie dat ze hun munt moeten devalueren en het rentepeil naar omstandigheid aanpassen. Daar zorgt een vrije markt vanzelf voor, ook zonder een Centrale Bank.
Door de kunstmatige rente van de ECB en het euroregime kunnen zij geen kant op en nemen hun schulden zelfs alleen maar toe. Zo wordt de bevolking van landen die "financiële steun" ontvangen, in feite veroordeeld tot levenslange schuldslavernij.
In Griekenland zijn stakingen aan de orde van de dag, in Spanje - bij een werkloosheid van 21% en met een jeugdwerkloosheid van 43% - begint het verzet zich op de stadspleinen te manifesteren. Wat niet betaald kán worden, zal niet betaald worden en omdat hun euro ook onze euro is, zullen ook wij moeten bloeden voor dit echec.
Zolang de economie groeide, had niemand te klagen, maar nu Europa worstelt met de gevolgen van de wereldwijde recessie en de bankencrisis heeft het alle betrokken landen in een houdgreep. Laten wij ons losmaken uit deze wederzijds verstikkende verstrengeling en een einde maken aan de vernederende betutteling. Een verenigd Europa is een hersenschim, waar alleen politici belust op macht [plus de riante oudedagsvoorziening] en hun financiële elites van profiteren, niet de gewone Nederlanders, Fransen, Grieken of Italianen. Dat is melkvee.

In de verscheidenheid ligt onze kracht en als wij onze nationale kracht hernemen, betekent dat minder macht voor arrogante politici met grootse fantasieën en minder armslag voor geldbeluste bankiers en economische roofridders.
De volksvertegenwoordiging kan dan in eigen huis weer orde op zaken stellen en hoeft zich niet voortdurend af te vragen, of de doorgeschoten regelzucht van de verwaten Eurocratie wel bevredigd wordt. In het VK voert supermarktketen Asda eind mei 2011 de Engelse pounds en ounces weer in bij de verkoop van aardbeien en als dat aanslaat bij hun klanten [lees de commentaren bij het artikel], willen ze het uitbreiden tot andere producten.
De herinvoering van grenscontroles door Denemarken is ook tekenend voor deze trend. Een land dat staat voor zijn vrijheid en verworvenheden, laat zich niet blijvend de wet voorschrijven door een in LaLa-land levend Brussel, dat een oorspronkelijk kleinschalig verdrag uit 1985 [Schengen] misbruikt om een schone schijn van "vrij reizen" op te houden, zonder dat het in een sindsdien volledig veranderde wereld de randvoorwaarden daarvoor in stand kan houden.