Is Van Rompuy herbenoemd, omdat hij glashard kan liegen?

Na de cabareteske sanering van de Griekse staatsschuld - twee jaar van uitstel en ontkenning - verklaart de vorige week door de eurotop herbenoemde EU-president Van Rompuy, a.k.a. Gollum, in een interview in de Belgische zakenkrant De Tijd, dat het dieptepunt van de eurocrisis voorbij is. Dat is BS en hij weet het. Dat mag ik althans hopen, want als hij zelf gelooft wat hij zegt, hebben we te maken met een 'useful idiot', uiterst bruikbaar voor de politieke doeleinden van Merkozy, maar volgens mij ongeschikt om President van de EU te zijn.

Liam Halligan, Telegraph, 12 maart: Greek Outlook is Stormy
Nigel Farage on KWN, 13 maart: Yes, Germany & Switzerland want their gold back
David McWilliams, 14 maart: Germany cruises as Spain sits in a heap - it can't last
Nigel Farage in EP, 15 maart: Eurocrats, carry on up the Khyber [YouTube]
the Guardian news blog, 19 maart: Greece on the breadline
Peter Tchir on ZH, 30 maart: A Firewall? - Another Failed Grand Plan in Europe
Nigel Farage on KWN, 18 april: There are going to be serious banking collapses

De wereld en zijn investeerders mag dan worden voorgehouden, dat de Griekse staatsschuld in 2020 nog 'maar' 120% van het BBP zal bedragen - alleen mensen die nog in Sinterklaas geloven, geloven dat - de Griekse overheid heeft daar bovenop garanties afgegeven voor de betaling van rente en aflossing van een waslijst van Griekse leningen en andere verplichtingen, zoals beschreven in dit artikel op Zero Hedge: The Eight Hundred Pound Greek Gorilla Enters The Room. Bij elkaar gaat het om nog eens ruim honderd miljard euro.

De totale schuldenberg, waar de Grieken op aangesproken kunnen worden, beloopt 1,3 biljoen euro. Griekenland kan dat nooit terugbetalen en is dus echt failliet. Hoe eerder dat word erkend, hoe beter voor de Grieken, voor de EU en voor ons allemaal. Nu wordt slechts de schijn opgehouden en de ECB leent in nood verkerende Europese banken in twee maanden tijd ruim een biljoen euro voor drie jaar tegen 1% rente. Dat geeft de bankwereld weliswaar weer even lucht, maar lost het onderliggende probleem niet op: de muntunie zelf, een wurgcontract voor de zuidelijke eurolanden en een tijdbom voor Duitsland en Nederland.

Uiterste consumptiedatum Griekenland verstreken

Het gerucht deed al een paar dagen de ronde na een Reuters artikel, maar nu is het officieel: de Duitse minister van EZ stelt dat de Grieken de verantwoordelijkheid voor hun begrotingspolitiek moeten overdragen aan een EUrocraat, anders krijgen ze geen tweede bailout (€130 milliard).

En dat niet alleen, voor andere eurolanden die hun begroting niet op orde kunnen krijgen, geldt hetzelfde. Te denken valt in eerste instantie aan Portugal^), vervolgens Spanje, maar geleidelijk dreigt zo half Europa onder de Duitse knoet te raken en als het eenmaal zover is, welke speelruimte blijft er dan voor de rest nog over?

Angela Merkel heeft deze week in Davos nog eens duidelijk aangegeven dat Duitsland klaar is voor verdere Europese integratie, maar dat de Duitsers daar geen cent méér voor zullen ophoesten, dan de ruim €200 miljard [hmmm, 't blijkt ietsje meer te zijn] die ze al (tandenknarsend) hebben toegezegd. Volgens de Engelse pers zijn die twee standpunten onverenigbaar.
Daarom veronderstelde Zero Hedge vorige week al, dat de Duitsers het zo'n beetje gehad hebben met de Grieken en dat ze door onmogelijke eisen te stellen - fiscale curatele - Griekenland willen pressen zelf uit het euroblok te stappen.
[GRATIS, maar welgemeend ADVIES van John Taylor, 2 feb.: Grieken, stap uit de euro! Nu!]
[En onze gezellige dikkerd - net terug uit Berlijn - draait de duimschroeven ook nog eens aan, maar met averechts effect. De Griekse politici steigeren en bloc.]

Je mag toch nauwelijks verwachten, dat een regering van een soeverein land haar belangrijkste verantwoordelijkheid en de basis van haar politieke macht vrijwillig afstaat aan een buitenlandse dictator. En zelfs als het onwaarschijnlijke werkelijkheid werd, zouden de Grieken daar zelf dan geen dikke stok voor steken? Dan maar liever stakend failliet gaan en met de nieuwe drachme weer baas in eigen huis worden, dan buigen voor een vreemde meester met een Duits accent.
[UPDATE 31 jan. - De Duitsers hebben tijdens de Eurotop hun harde standpunt jegens de Grieken weer ingeslikt onder druk van diverse andere landen, o.a. Frankrijk.]
[UPDATE 31 jan.'s avonds - De Troika (EU, ECB en IMF) staat de Grieken geen enkele concessie meer toe; Griekse regering breekt onderhandelingen over de haircut voor private investeerders (= banken) af en roept de leiders van de politieke partijen bijeen voor crisisberaad. Het accoord dat al twee weken lang elke dag gesloten zou worden, lijkt verder weg dan ooit.]

Het wordt hoe langer hoe duidelijker, dat de politici en de EUrocraten zich hebben laten inpakken door het internationale bankenkartel en erop uit zijn alle Europese volken [Duitsers en Nederlanders inbegrepen] te laten bloeden voor het in stand houden van de voorrechten van de financiële elite. Merkel en Sarkozy dokteren samen een marsroute uit - elke maand een andere - en de rest van de EU heeft maar te volgen. Democratische principes en de EU-statuten zelf worden botweg genegeerd en wie bezwaar maakt, of zich verzet wordt afgeschilderd als een vijand van "een verenigd Europa", een vaag ideaal dat naar believen kan worden ingevuld.

Maandag, 30 januari 2012, komen de regeringsleiders weer bij elkaar om de volgende nagel in Europa's doodskist te jagen, een besluit over het stabiliteitspact, een fiscaal dwangbuis voor eurolanden met onoplosbare (ja, werkelijk) begrotingsproblemen, waarover de Luxemburgse minister van BZ in een Spiegelinterview al verzuchtte: "Verspilling van tijd en moeite." Toch komt iedereen weer braaf opdraven en doet zijn best constructief mee te denken over de DOA-plannen*) van het dynamisch duo.

Omdat niemand - ook wonderboy Rutte niet - zijn mond durft open te doen en zegt waar het werkelijk op staat º), komen we via de weg van de minste weerstand - volksreferenda worden koste-wat-kost voorkomen - uiteindelijk terecht in een situatie die niemand wenst, een dictatoriaal geregeerde eenheidsstaat, die verdacht veel lijkt op de vroegere USSR, waarin individuele vrijheid een hol begrip is geworden en waarin de massa veroordeeld is tot levenslange schuldslavernij - gedwongen afbetaling van de schulden van anderen - totdat het monetaire systeem alsnog als een kaartenhuis in elkaar stort.

Voor de uiteindelijke ondergang is Mario Draghi, president van de ECB en ex-topman van Goldman Sachs, momenteel hard bezig de ideale omstandigheden te scheppen, al is hijzelf overtuigd van het tegendeel. In Davos pochte hij dat hij toch maar mooi even een 'credit crunch' in de kiem had gesmoord door de Europese bankwereld een half biljoen (met een 'b') euro voor te schieten voor een periode van 3 jaar tegen 1% rente. Nu kunnen de jongens voorlopig weer even voort en bovendien - zoals veel Italianen beschouwt Draghi zichzelf als een genie - worden die banken geacht met een deel van dat geld het schuldpapier van hun eigen nationale overheden op te kopen, waardoor de koersen stijgen en het renteniveau daalt.¹) Dat gebeurt echter maar mondjesmaat. Het leeuwedeel stallen de banken weer bij de ECB voor 0,25% rente. Ze willen het zo graag achter de hand hebben om hun eigen hachje te redden, dat ze er liever 0,75% per jaar verlies op maken, dan dat ze er iets (nuttigs?) mee doen. 'Go figure!'

Alles goed en wel, maar om die leningen van de ECB te krijgen geven de banken hun assets - bijv. Griekse staatsobligaties (ha!) - in onderpand en die assets zijn het papier waarop ze gedrukt zijn nauwelijks waard. Draghi creëert dus een half biljoen uit het niets en krijgt er garbage voor terug. Die twijfelachtige assets komen voor 100% nominaal op de balans van de ECB te staan. Sinds zijn aantreden een half jaar geleden heeft Draghi de balans zodoende ruim verdubbeld, tot een Japans niveau van zo'n 2,7 biljoen euro. Dat is bijna 30% van het totale GDP van de EU.
Op 29 februari krijgen de banken opnieuw gelegenheid hun gaten te stoppen, want dan geeft Draghi een nieuw rondje (bijna) gratis krediet weg, keurig op tijd om de ergste klap van een Grieks 'credit event' - verwacht op 20 maart - voorlopig op te vangen. Er wordt nu al om het drievoudige bedrag gebedeld, anderhalf biljoen euro erbij!
Dat zijn onvoorstelbaar grote bedragen, maar kijk eens hier hoeveel de grootste banken van Europa aan leningen hebben uitstaan. Blijkbaar hebben ze er zelf geen vertrouwen meer in, dat ze al dat geld ooit terug zullen zien. Maar het stigma van de ECB afhankelijk te zijn kan voor banken desastreuze gevolgen hebben.

Nu hoeft er niet veel te gebeuren - afwaarderingen van de kredietwaardigheid van eurolanden, of een Grieks bankroet, ik noem maar wat - en de EU komt in de problemen, want de ECB heeft maar 81 miljard aan kapitaal, een leverage van 1 : 40 - zelfs voor een hedge fund is dat extreem. Dat betekent dat de ECB insolvabel wordt als haar assets slechts 2½% in waarde dalen. Voor Draghi geen probleem. Hij vraagt de eurolanden gewoon om wat miljarden bij te storten. Dat zijn ze dan verplicht. Oh, maar die hadden al een staatsschuld van tegen de 100% of meer van het GDP en elk jaar een begrotingstekort, een krimpende economie en een ontstellend hoge jeugdwerkloosheid. Wat nu?

En de ECB is niet de enige Centrale Bank in die positie - zie grafiek. De Fed, de BoE (Bank of England) en de BoJ (Japan) weten er ook raad mee. Met elkaar zitten ze voor ruim 7 biljoen (US$) in hetzelfde schuitje en als er één het schip ingaat, gaan ze allemaal. Zo zit de wereld tegenwoordig in elkaar.
Het begrip "schuldslavernij" gaat voor heel veel mensen een hele concrete invulling krijgen in de komende jaren en het is de vraag, of de EU dat overleeft, laat staan de euro.

------------
^) - Mike Shedlock [Mish]: Portugal's Debt Will Be Restructured;
    - Ambrose Evans Pritchard: Portuguese storm gathers as EU leaders fight over Greece.
*) DOA - 'dead on arrival'.
Een paar dagen nadat de overeenkomst door 25 van de 27 EU-landen getekend is, is al duidelijk dat het plan, gezien de omstandigheden in bijv. Spanje, absoluut nergens op slaat. Ambtenaren zoeken naar mogelijkheden om het dwangbuis een gaatje losser te maken.
º) Denken dat je economische groei kunt creëren om de (jeugd)werkloosheid aan te pakken onder een streng, Duits bezuinigingsregime, dat BNP'n en belastingopbrengsten doet dalen, zulke idiote beleidspirouettes en dubbele Axels en Rietbergers krijg je als je de leiders van alle EU-landen bij elkaar een avondje in een Brusselse vergaderzaal opsluit.
Nieuwe groei kan pas ontstaan, als alle kredietbellen zijn leeggelopen, de onbetaalbare schuldenberg is afgeschreven en de zombiebanken failliet zijn gegaan. Denk aan IJsland. Europese beleidsmakers is er juist alles aan gelegen "een IJsland" te voorkomen. [Der Spiegel: Europe's politicians continue to battle reality.]

• Echte, duurzame groei moet gefinancierd worden met gespaard vermogen, niet met uit het niets gecreëerde (fiat) schuld. Dat is een Ponzi-systeem dat zichzelf uiteindelijk opblaast.
• Een verdere voorwaarde voor groei is de beschikbaarheid van een onbeperkte hoeveelheid goedkope energie. Die is er niet (meer).
• De macht van de westerse industrielanden brokkelt af. Er is moordende concurrentie (BRICs); de industriële basis is naar Azië verplaatst, dat beschikt over legers goedkope werkkrachten.
• Tenslotte, de demografische factor. De westerse bevolking krimpt en een groeiend percentage bestaat uit inactieve ouderen die niet meer investeren, maar verteren en steeds meer zorg nodig hebben.

¹) Een vicieuze cirkelfinanciering zonder begin of eind, want diezelfde staatsobligaties van de insolvabele overheden worden door de banken vervolgens weer in onderpand gegeven aan de ECB bij een volgende leenronde.
En het kan nóg vicieuzer, want met name wankele Italiaanse en feitelijk failliete Ierse banken gaven eigen obligaties uit, speciaal om onderpand te creëren voor het goedkoop-krediet-infuus van de ECB - hoor ik daar iemand lachen?
Helpen de biljoenen van de ECB om nieuw krediet in de economie te pompen?
- Zero Hedge, 2 feb.: Vicious cycles persist as global lending standards tighten
- Mike Shedlock, 2 feb.: Survey of European banks shows a sharp cutback in lending.

Game over voor Griekenland?

Net nu de Grieken besloten hebben hun staatsbedrijven, een paar eilanden en de gootsteen in hun zwarte schuldengat te storten, dreigt volgens Der Spiegel 'de Trojka' - het IMF, de EU en de ECB - de kraan voor verdere leningen aan Griekenland dicht te draaien, omdat uit accountantsonderzoek blijkt dat de Griekse regering op alledrie de afgesproken punten gefaald heeft:
- uitgaven aan uitkeringen en ambtenarensalarissen zijn nog steeds te hoog,
- de belastingen zijn te laag en worden onvoldoende geïnd,
- in de privatisering van staatsbedrijven zit te weinig schot.

Zie Der Spiegel, voorpublicatie 28 mei 2011 - Reformstau
EU droht Griechenland mit Zahlungsstopp
Invoeging - 9 juni 2011
Uiteindelijk blijkt het Trojkarapport voor de Griekse regering nog vernietigender uit te pakken. Het stelt dat de hervormingen in feite tot stilstand zijn gekomen en bovendien krimpt de Griekse economie veel harder dan voorzien.

Het onthoofde IMF gaf van de week al aan de volgende tranche niet te kunnen uitkeren, als er geen garantie is dat Griekenland tenminste voor een vol jaar nog aan zijn financiële verplichtingen kan voldoen. Blijkbaar is dat allesbehalve zeker.

De IMF-verklaring bracht de EU-ministers van financiën in beroering, die het vorige week nog over een "zachte herstructurering" van schulden hadden - uitsmeren van de terugbetaling van de leningen, maar die nu op de lijn zitten van "als het IMF niet betaalt, dan de EU ook niet!"
Dan rest alleen de ECB, die nu op grond van het Trojka-rapport zal moeten inzien, dat er in feite geen redden meer aan is. Ondanks - of dankzij - alle hulp blijven de schulden van Griekenland alleen maar toenemen. Een "haircut" voor de schuldeisers lijkt daarmee onvermijdelijk, al sluit de ECB dat halsstarrig uit en hebben de EUrocraten er nachtmerries van.

Op Zero Hedge is een (gedeeltelijke) vertaling van het Spiegelartikel geplaatst, besloten met een commentaar van een Goldman Sachs analist - (misschien niet) toevallig dezelfde instelling die de toenmalige Griekse regering in 1998 hielp haar schulden te verbergen, zodat Griekenland nog net kon toetreden tot het euroblok. Deze analist besluit zijn stuk met de woorden:

"The first task at hand for Euro-zone governments is to find a replacement for the IMF money if the IMF does decide it is not in a position to disburse the next tranche.
Otherwise, we may get a Greek debt restructuring much faster than previously thought."

Zelfs Sarkozy begint nu te zinspelen op de mogelijkheid dat bezitters van Grieks staatspapier ook hun steentje - of noem het een menhir - zullen moeten bijdragen, al blijft hij om de hete brij heendraaien: herstructurering betekent in het Frans géén kwijtschelding. Sarkozy moet en zal zijn sluwe spelletjes spelen. Blijkbaar vindt hij het nog te vroeg om de realiteit in het openbaar onder ogen te zien. Volgend jaar zijn de presidentsverkiezingen.

En nog voor de EU-leiders ook maar een schim van een plan hebben bedacht om de aalgladde Griekse geest weer in een goed sluitende schatkist te frommelen, wordt er achter hun rug al weer zachtjes gekucht. Ahum, Ierland, volkomen onverwacht natuurlijk, maar de Ieren zouden als het niet te lastig is, toch eigenlijk ook nog wel graag enkele tientallen miljarden meer willen hebben, eh... lenen, want anders, tja..., u begrijpt...
Hoe geloofwaardig is het, als de Ierse premier dat vervolgens binnen 24 uur weer absoluut ontkent. Heeft Papandreou dat ook niet voortdurend gedaan?

Intussen zit de gewone Griek niet stil. Afgezien van staken en demonstreren, is hij ijverig bezig zijn euro's zo snel mogelijk van de bank te halen, dit jaar met een gemiddelde snelheid van €3 miljard per maand. Afgelopen donderdag en vrijdag €1,5 miljard in twee dagen! Hoelang nog?

UPDATE, 31 mei 2011
Een sprankje hoop voor aldegenen die denken dat je schuldenproblemen kunt oplossen door een schuldenaar met nóg meer schuld op te zadelen. Volgens een artikel in de Wall Street Journal overweegt Angela Merkel de Grieken toch nog een nieuwe lening te verstrekken zonder een bijpassende 'haircut' voor investeerders. Morgen steken de ministers van financiën van de eurolanden de koppen bij elkaar om een kortetermijnoplossing voor Griekenland te bekokstoven, zodat het IMF alsnog gerustgesteld kan worden en de volgende tranche onbelemmerd het Griekse schuldenmoeras in kan stromen.
Het is nog onzeker, of de Duitse, Nederlandse en Finse parlementen met deze move zullen instemmen, maar de ervaring met de bank bailouts leert, dat de situatie eerst echt volkomen hopeloos moet worden en de verliezen astronomisch, voordat een politicus zijn gezond verstand laat spreken, tenzij er verkiezingen voor de deur staan natuurlijk.

Voor ex-politici ligt dat anders. Willem Vermeend, voormalig staatssecretaris van financiën, pleit er in een opiniestuk in de Telegraaf voor dat Griekenland vrijwillig het euroblok verlaat. "Met een krimpende economie en een renteverplichting van 35% van de totale staatsinkomsten is er geen enkele mogelijkheid dat Griekenland ooit in staat zal zijn schulden terug te betalen."
Inderdaad, elke euro daaraan nog besteed is weggegooid geld, maar onze politici kijken niet op een paar slordige miljarden. Het gaat immers om "andermans geld" en er zijn er maar weinig die er moeite mee hebben daar royaal mee te strooien.

Maar welk smerig spel wordt hier eigenlijk gespeeld? Als Griekenland zogenaamd 'gered' wordt, maar op voorwaarde dat het de familiejuwelen verkoopt, gaan die voor een spotprijs naar de jongens met de diepe zakken en blijft Griekenland tenslotte volkomen berooid achter. Na de Grieken wacht de rest van de periferie dan hetzelfde lot.
Uiteindelijk krijgen de Eurocraten die landen dan volledig in hun macht en de schulden worden via Eurobonds afgewenteld op alle Europese belastingbetalers, die door hun eigen nationale overheden - met instemming van onder druk gezette parlementen - verkocht worden aan het internationale grootkapitaal, de banken en hun anonieme 'investeerders' die in eerste instantie de 'credit crunch' zelf veroorzaakten.
We zijn gek als we dat accepteren. En omdat de parlementaire democratie blijkbaar de ballen niet heeft om 'NEE' te zeggen tegen de geldmaffia, moeten we een referendum eisen, een BINDEND REFERENDUM. Het gaat tenslotte om óns geld.

De volledige AGENDA van de euro schuldencrisis - onvermeld blijven: ongeagendeerde revoluties, uitstoting van Griekenland uit het euroblok en de opdoeking van een monetair experiment.

En hier is de DEAL [3 juni 2011] - nog meer ontslagen en hogere belastingen in ruil voor een nieuwe IMF/EU/ECB-bijdrage - die direct wordt doorgesluisd naar de schuldeisers en over een half jaar draait de Griekse economie weer als een tierelier. Wat denkt die Trojka wel? Dat wij en de Grieken seniel zijn of zo? Een kluwen van leugens om een kern van incompetentie en daaruit voortvloeiend bedrog.

En hier zijn nog eens alle DROGREDENEN bij monde van een centrale bank president, die het onheil niet zag aankomen, op de top van de crisis geen adequate maatregelen durfde nemen en nu weer met dezelfde oude lapmiddelen aan komt zetten: nog meer miljarden in hetzelfde zwarte schuldengat storten. En reken maar dat de politiek er weer intrapt, want niemand van hen durft de eurolemmingen een halt toe te roepen. Valt de Tweede Kamer opnieuw voor Jan Kees de Jagers beproefde salamitactiek?

En het gaat niet om kleingeld. Volgens een nieuw artikel in Der Spiegel [5 juni 2011 - Google-vertaling op Zero Hedge] hebben de Grieken na de eerste lening van €110 miljard, nu opnieuw geen tachtig maar nog eens meer dan €100 miljard nodig om weer even vooruit te kunnen, d.w.z. tot een volgende lening, want zolang ze in het euroblok blijven en hun schulden niet kunnen herstructureren, blijft hun economie krimpen en gaan ze steeds dieper de put in.
Hoewel de Grieken wel zo handig zijn, dat op het eind niet zij, maar wij met een kat in de zak blijven zitten. Sinds de Oudheid wordt er al gezegd: "Pas op voor de Grieken, en vooral als ze met cadeautjes komen." En nu zij gedwongen zijn hun tafelzilver te verkopen, zeggen ze lachend: "Wat wij verkopen zijn sprookjes en dat doen we om tijd te winnen."

Maar linksom of rechtsom, via deze weg gaan we uiteindelijk wel allemaal het schip in. Ook een ECB kan geld maar één keer weggooien, zo blijkt. Het halfzachte beleid van Trichet en zijn ECB-zombies - waaronder "onze eigen" Nout Wellink - heeft er inmiddels voor gezorgd, dat de markt de ECB in feite insolvabel acht.

"The looming threat in European monetary affairs is the financial integrity of the central bank itself," reckons Jim Grant, publisher of long running investment newsletter Grant's Interest Rate Observer.
Grant adds that the ECB is "factually insolvent" as a result both of buying bonds from weaker Eurozone countries and accepting them as collateral against loans.

Nigel Farage eist excuses van Van Rompuy

Tyler Durden van Zero Hedge schept er een sardonisch genoegen in de toespraken van Nigel Farage (MEP) tot het Europarlement onder de aandacht van een zo breed mogelijk publiek te brengen.
Hier weer een staaltje van Nigel's redenaarstalent, waarin hij Herman van Rompuy, de grote haiku-dichter uit St. Genesius-Rode, reduceert tot pygmee-formaat, omdat die zo ijdel was in december vorig jaar als hoogste vertegenwoordiger van de Europese Unie een misplaatst bezoek aan Gaddafi te brengen.
Gezien de huidige ontwikkelingen, had hij dat beter niet kunnen doen. Hij had dat zelfs helemaal niet moeten doen, volgens Nigel, die hem dan ook verzoekt in het openbaar zijn excuses te maken voor deze politieke blunder.
"Wie wil er nu met iemand als Gaddafi op de foto?"
YouTube video